Shiva Gayatri Mantras

தத்புருசாய வித்மகே! மகேசுவராய தீமகி! தந்நோ ஜப்திகாரணி ஸ்ரீ  சௌந்திரநாயகி சமேத  கவுதமேஸ்வரர் பிரசோதயாத்!

Om Tat Purushaaya Vidmahe Mahaadevaaya Dhiimahi
Tanno Rudra Prachodayaat

Om Sadaashivaaya Vidmahe Sahasrakshaaya Dhiimahi
Tanno Shambo Prachodayaat

மிருத்யுஞ்ஜய மகா மந்திரம் 

ஓம் த்ரயம்பகம் யஜாமஹே சுகந்திம் புஷ்ட்டிவர்த்தனம் உருவாருகமிவ பந்தனாத் ம்ருத்யோர் முக்ஷீய மாம்ருதாத் ஓம்
பொருள்: நறுமணம் கமழ்பவரும், உணவூட்டி வளர்ப்ப வரும், முக்கண்ணனு மாகிய சிவபெருமானே, பழுத்த வெள்ளரி பழம், அதற்கும் அதன் கொடிக்கும் எந்த வலியுமின்றி விடுபடுவதுபோல் மரணத்தின் பிடியிலிருந்து எங்களை விடுவிப்பாயாக.

இந்த மந்திரத்தின் ரிஷி: ககோள ரிஷி; சந்தஸ்: அனுஷ்டுப்; தேவதை: அம்ருத ம்ருத்யுஞ்சய ருத்ரர்; பீஜ மந்திரம்: சாம் சீம் சூம் சைம் சௌம் ச:

மந்திரத்தை ஜபிப் பதற்கு முன்பாகச் சொல்ல வேண்டிய தியான ஸ்லோ கத்தின் பொருள்:

‘பார்ப்பதற்கு நளினமாக இருப்பவரும், தலையில் ரேகையாக கங்கையை உடையவரும், அழகான கழுத்தை உடையவரும், சூரியன், சந்திரன், அக்னியைக் கண்களாகக் கொண்டவரும், நான்கு கரங்களில் அபயம், பாசம், வேதங்கள் மற்றும் ஸ்படிகத்தாலும் வெண் முத்துக்களாலும் ஆன அட்சமாலை ஆகியவற்றை ஏந்தியவரும், சுபம் தரக்கூடிய வெண்மை நிறத்தவராகவும் விளங்கும் பரமேஸ்வரனை வணங்குகிறேன்!’

இப்படிப் பரமேஸ்வரனை தியானித்துவிட்டு, த்ரயம்பக மந்திரத்தை ஜபித்தால், நோய் இல்லாமல் நூறு வயது வரை ஆரோக்கியமாக வாழலாம்.

இந்த மிருத்யுஞ்சய ஹோமத்தில் அருகம்புல், சீந்தில்கொடி, சமித்து, அன்னம், நெய், பால், நெல் ஆகிய 7 திரவியங்கள் பிரதானமாக இடம்பெறுகின்றன. சீந்தில்கொடி அதிக மருத்துவ குணம் கொண்டது. கேன்சரையும் குணப்படுத்தவல்லது. அருகம்புல் ரத்தத்தில் இருக்கும் கழிவுகளை வெளியேற்ற உதவுகிறது.

வேதத்தில் உள்ளது நீறு வெந்துயர் தீர்ப்பது நீறு
போதம் தருவது நீறு புன்மை தவிர்ப்பது நீறு
ஓதத் தகுவது நீறு உண்மையில் உள்ளது நீறு
சீதப் புனல்வயல் சூழ் திருஆலவாயன் திருநீறே.

திருநீற்றைக் கைகளால் தொட்டுக்கொண்டே ஜப மந்திரத்தையோ அல்லது திருநீற்றுப் பதிகத்தையோ 108 முறை ஜபித்துவிட்டுப் பின்பு உடலில் பூசிக் கொண்டால், எந்த உடல் உபாதையும் அணுகாது என்பது காஞ்சி மஹா ஸ்வாமிகளின் அருள்வாக்கு.

உடனடி பலன் தரும் பதிகங்கள்

முதல் பாவம்

1 ஆயுள் முழுவதும் எந்தவிதக் குறையும் இன்றி வாழ்வதற்கு ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : காந்தாரப்பஞ்சமம் (3–22) ராகம் : கேதாரகௌளை
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: சீர்காழி

துஞ்சலும் துஞ்சல் இல்லாத போழ்தினும்
நெஞ்சகம் நைந்து நினைமின், நாள்தொறும்;
வஞ்சகம் அற்று அடி வாழ்த்த, வந்த கூற்று
அஞ்ச உதைத்தன, அஞ்சு எழுத்துமே

மந்திரம் நான்மறை ஆகி, வானவர்
சிந்தையுள் நின்று, அவர்தம்மை ஆள்வன;
செந்தழல் ஓம்பிய செம்மை வேதியர்க்கு
அந்தியுள் மந்திரம் அஞ்சு எழுத்துமே

ஊனில் உயிர்ப்பை ஒடுக்கி, ஒண்சுடர்
ஞான விளக்கினை ஏற்றி, நன்புலத்து
ஏனை வழிதிறந்து ஏத்துவார்க்கு, இடர்
ஆன கெடுப்பன, அஞ்சு எழுத்துமே

நல்லவர் தீயர் எனாது, நச்சினர்
செல்லல் கெடச் சிவமுத்தி காட்டுவ;
கொல்ல நமன்தமர் கொண்டு போம் இடத்து
அல்லல் கெடுப்பன, அஞ்சு எழுத்துமே

கொங்குஅலர் வன்மதன் வாளிஐந்து; அகத்து
அங்குள பூதமும் அஞ்ச; ஐம் பொழில்
தங்கு அரவின் படம் அஞ்சும்; தம் உடை
அங்கையில் ஐவிரல்; அஞ்சு எழுத்துமே

தும்மல் இருமல் தொடர்ந்த போழ்தினும்,
வெம்மை நரகம் விளைந்த போழ்தினும்,
இம்மை வினை அடர்த்து எய்தும் போழ்தினும்
அம்மையினும் துணை அஞ்சு எழுத்துமே

வீடு பிறப்பை அறுத்து மெச்சினர்;
பீடை கெடுப்பன; பின்னை நாள்தோறும்
மாடு கொடுப்பன; மன்னு மாநடம்
ஆடி உகப்பன, அஞ்சு எழுத்துமே

வண்டு அமர் ஓதி மடந்தை பேணிண,
பண்டை இராவணன் பாடி உய்ந்தன;
தொண்டர்கள் கொண்டு துதித்தபின், அவர்க்கு
அண்டம் அளிப்பன அஞ்சு எழுத்துமே

கார்வணன், நான்முகன், காணுதற்கு ஓணாச்
சீர்வணச் சேவடி செவ்வி, நாள்தோறும்
பேர்வணம் பேசிப் பிதற்றும் பித்தர்கட்கு
ஆர்வணம் ஆவன, அஞ்சு எழுத்துமே

புத்தர், சமண் கழுக்கையார், பொய்கொளாச்
சித்தத் தவர்கள் தெளிந்து தேறின
வித்தக நீறு அணிவார் வினைப் பகைக்கு
அத்திரம் ஆவன அஞ்சு எழுத்துமே

நற்றமிழ் ஞானசம்பந்தன், நால்மறை
கற்றவன் காழியார் மன்னன் உன்னிய
அற்றம்இல் மாலை ஈர்ஐந்தும் அஞ்சு எழுத்து
உற்றன் வல்லவர் உம்பர் ஆவரே

திருச்சிற்றம்பலம்

இரண்டாம் பாவம்

2 பொருளாதாரநிலை சீர்பெறுதவற்கும், வறுமை நீங்குவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : காந்தாரப்பஞ்சமம் (3–4) ராகம் : கேதாரகௌளை
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருவாவடுதுறை

இடரினும் தளரினும் எனது உறு நோய்
தொடரினும் உனகழல் தொழுது எழுவேன்;
கடல்தனில் அமுதொடு கலந்த நஞ்சை
மிடறினில் அடக்கிய வேதியனே

இதுவோ எமை ஆளுமாறு? ஈவது ஒன்று எமக்கு இல்லையேல் அது
வோ உனது இன்னருள்? ஆவடுதுறை அரனே

வாழ்வினும் சாவினும் வருந்தினும் போய்
வீழினும் உனகழல் விடுவேன் அல்லேன்;
தாழ்இளம் தடம்புனல் தயங்கு சென்னிப்
போழ் இளமதி வைத்த புண்ணியனே

இதுவோ எமை ஆளுமாறு? ஈவது ஒன்று எமக்கு இல்லையேல் அது
வோ உனது இன்னருள்? ஆவடுதுறை அரனே

நனவினும் கனவினும் நம்பா, உன்னை
மனவினும் வழிபடல் மறவேன், அம்மான்
புனல்வரி நறுங் கொன்றைப் போது அணிந்த
கனல்எரி அனல்புல்கு கையவனே

இதுவோ எமை ஆளுமாறு? ஈவது ஒன்று எமக்கு இல்லையேல் அது
வோ உனது இன்னருள்? ஆவடுதுறை அரனே

தும்மலோடு அருந்துயர் தோன்றிடினும்
அம்மலர் அடிஅலால், அரற்றாது என் நா;
கைம்மல்கு வரிசிலைக் கணை ஒன்றினால்
மும்மதில் எரி எழ முனிந்தவனே

இதுவோ எமை ஆளுமாறு? ஈவது ஒன்று எமக்கு இல்லையேல் அது
வோ உனது இன்னருள்? ஆவடுதுறை அரனே

கையது வீழினும் கழிவு உறினும்
செய்கழல் அடிஅலால் சிந்தை செய்யேன்
கொய் அணி நறுமலர் குலாய சென்னி
மைஅணி மிடறு உடை மறையவனே

இதுவோ எமை ஆளுமாறு? ஈவது ஒன்று எமக்கு இல்லையேல் அது
வோ உனது இன்னருள்? ஆவடுதுறை அரனே

வெம்துயர் தோன்றி ஓர் வெருஉறினும்
எந்தாய், உன் அடிஅலால் ஏத்தாது, என் நா;
ஐந்தலை அரவு கொண்டு அரைக்கு அசைத்த
சந்தவெண் பொடிஅணி சங்கரனே

இதுவோ எமை ஆளுமாறு? ஈவது ஒன்று எமக்கு இல்லையேல் அது
வோ உனது இன்னருள்? ஆவடுதுறை அரனே

வெப்பொடு விரவி ஓர் வினை வரினும்
அப்பா உன் அடி அலால் அரற்றாது, என் நா;
ஒப்புடை ஒருவனை உரு அழிய
அப்படி அழல் எழ விழித்தவனே

இதுவோ எமை ஆளுமாறு? ஈவது ஒன்று எமக்கு இல்லையேல் அது
வோ உனது இன்னருள்? ஆவடுதுறை அரனே

பேர் இடர் பெருகி, ஓர் பிணி வரினும்
சீர் உடைக் கழல் அலால், சிந்தை செய்யேன்,
ஏர் உடை மணி முடி இராவணனை
ஆர் இடர் பட, வரை அடர்த்தவனே

இதுவோ எமை ஆளுமாறு? ஈவது ஒன்று எமக்கு இல்லையேல் அது
வோ உனது இன்னருள்? ஆவடுதுறை அரனே

உண்ணினும் பசிப்பினும் உறங்கினும் நின்
ஒண்மலர் அடிலால் உரையாது, என் நா;
கண்ணனும் கடிகமழ் தாமரை மேல்
அண்ணலும் அளப்பு அரிது ஆயவனே

இதுவோ எமை ஆளுமாறு? ஈவது ஒன்று எமக்கு இல்லையேல் அது
வோ உனது இன்னருள்? ஆவடுதுறை அரனே

பித்தொடு மயங்கி ஓர் பிணி வரினும்
அத்தா உன்அடி அலால் அரற்றாது என்நா
புத்தரும் சமணரும் புறன் உரைக்கப்
பத்தர்கட்கு அருள் செய்து பயின்றவனே

இதுவோ எமை ஆளுமாறு? ஈவது ஒன்று எமக்கு இல்லையேல் அது
வோ உனது இன்னருள்? ஆவடுதுறை அரனே

அலைபுனல் ஆவடு துறைஅமர்ந்த
இலைநுனை வேல்படை எம் இறையை
நலம்மிகு ஞானசம் பந்தன் சொன்ன
விலைஉடை அருந்தமிழ் மாலை வல்லார்

வினை ஆயின நீங்கிப்போய் விண்ணவர் வியன் உலகம் நிலையாக முன்ஏறுவர்; நிலைமிசை நிலைஇலரே

திருச்சிற்றம்பலம்

3 உணவும், உடையும் குறைவின்றிக் கிடைப்பதற்கு ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : கொல்லி (7-34)  ராகம் : நவரோசு
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருப்புகலூர்

தம்மையே புகழ்ந்து இச்சை பேசினும்
சார்வினும் தொண்டர் தருகிலாப்
பொய்ம்மை யாளரைப் பாடாதே;
எந்தை புகலூர் பாடுமின்; புலவீர்காள்
இம்மையே தரும் சோறும் கூறையும்,
ஏத்தலாம்இடர் கெடலுமாம்
அம்மையே சிவலோகம் ஆள்வதற்கு
யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

மிடுக்கு இலாதானை வீமனே,
விறல் விசயனே, வில்லுக்கு இவன் என்று
கொடுக்கிலாதானைப் பாரியே
என்று கூறினும் கொடுப்பார் இலை;
பொடிக்கொள் மேனி, எம் புண்ணியன்,
புகலூரைப் பாடுமின் புலவீர்காள்;
அடுக்குமேல் அமர் உலகம் ஆள்வதற்கு
யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

காணியேல் பெரிது உடையனே,
கற்று நல்லனே, சுற்றம் நல்கிளை
பேணியே, விருந்து ஓம்புமே
என்று பேசினும் கொடுப்பார் இலை
பூணி பூண்டு உழப்புள் சிலம்பும்,
தண்புகலூர் பாடுமின், புலவீர்காள்,
ஆணியாய் அமருலகம் ஆள்வதற்கு,
யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

நரைகள் போந்து மெய் தளர்ந்து,
மூத்து, உடல்நடுங்கி நிற்கும் இக்கிழவனை
வரைகள் போல், திரள் தோளனே
என்று வாழ்த்தினும் கொடுப்பார் இலை;
புரைவேள் ஏறு உடைப் புண்ணியன்
புகலூரைப் பாடுமின், புலவீர்காள்
அரையனாய் அமருலகம் ஆள்வதற்கு
யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

வஞ்ச நெஞ்சனை, மா சழக்கனைப்
பாவியை, வழக்கு  இல்லøயைப்
பஞ்ச துட்டனை, சாதுவே
என்று பாடினும் கொடுப்பார் இலை;
பொன்செய் செஞ்சடைப் புண்ணியன்,
புகலூரைப் பாடுமின், புலவீர்காள்;
நெஞ்சில் நோய் அறுத்து,
உஞ்சுபோவதற்கு யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

நலம் இலாதானை, நல்லனே என்று,
நரைத்த மாந்தரை, இளையனே
குலம் இலாதானைக் குலவனே என்று
கூறினும் கொடுப்பார் இலை;
புலம் எலாம் வெறி கமழும் பூம்
புகலூரைப் பாடுமின், புலவீர்காள்
அலமராது அமருலகம் ஆள்வதற்கு
யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

நோயனைத், தடந்தோளனே என்று,
நொய்ய மாந்தரை, விழுமிய
தாய் அன்றோ புலவோர்க்கு எலாம் என்று
சாற்றினும் கொடுப்பார் இலை;
போய் உழன்று கண் குழியாதே,
எந்தை புகலூர் பாடுமின், புலவீர்காள்;
ஆயம் இன்றிப் போய், அண்டம்
ஆள்வதற்கு யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

எள் விழுந்த இடம் பார்க்கும் ஆகிலும்
ஈக்கும் ஈகிலன் ஆகிலும்
வள்ளலே, எங்கள் மைந்தனே
என்று வாழ்த்தினும் கொடுப்பார் இலை;
புள் எலாம் சென்று சேரும் பூம்
புகலூரைப் பாடுமின், புலவீர்காள்;
அல்லல் பட்டு அழுந்தாது போவதற்கு
யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

கற்றிலாதானைக், கற்று நல்லனே
காமதேவனை ஒக்குமே
முற்றிலாதானை, முற்றனே  என்று
மொழியினும் கொடுப்பார் இலை;
பொத்தில் ஆந்தைகள் பாட்டு அறாப்
புகலூரைப் பாடுமின், புலவீர்காள்;
அத்தனாய் அமருலகம் ஆள்வதற்கு
யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

தையலாருக்கு ஓர் காமனே என்றும்,
சால நல் வழக்குடையனே
கைஉலாவிய வேலனே என்று,
கழறினும் கொடுப்பார் இலை;
பொய்கை ஆவியில் மேதியாய்
புகலூரைப் பாடுமின், புலவீர்காள்;
ஐயனாய் அமருலகம் ஆள்வதற்கு,
யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

செறுவினில் செழும் கமலம் ஓங்கு
தென்புகலூர் மேவிய செல்வனை
நறவம் பூம்பொழில் நாவலூரன், வனப்பகை
அப்பன், சடையன் தன்
சிறுவன், வன் தொண்டன், ஊரன், பாடிய
பாடல் பத்து இவை வல்லவர்
அறவனார் அடி சென்று சேர்வதற்கு,
யாதும் ஐயுறவு இல்லையே

திருச்சிற்றம்பலம்

4 கண்களில் உள்ள கோளாறு நீங்குவதற்கும் பார்வை இழந்த கண்களில் ஒளியைப் பெறுவதற்கும் ஓதவேண்டிய இரு பதிகங்கள்

இடக்கண்ணில் இடர் நீங்குவதற்கு :

பண் : தக்கேசி (7–61)   ராகம் : காம்போதி
பாடியவர்: சுந்தரர்        தலம்: திருக்கச்சி ஏகம்பரம்

ஆலம்தான் உகந்து அமுது செய்தானை,
ஆதியை அமரர் தொழுது ஏத்தும்
சீலம்தான் பெரிதும் உடையானைச்
சிந்திப்பார் அவர் சிந்தை உளானை
ஏலவார் குழலாள் உமை நங்கை
என்றும் ஏத்தி வழிபடப் பெற்ற
கால காலனைக் கம்பன் எம்மானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றவாறே

உற்றவர்க்கு உதவும் பெருமானை
ஊர்வது ஒன்று உடையான், உம்பர்கோனை
பற்றினார்க்கு என்றும் பற்றவன் தன்னைப்
பாவிப்பார் மனம் பாவிக் கொண்டானை
அற்றம்இல் புகழாள், உமை நங்கை
ஆதரித்து வழிபடப் பெற்ற
கற்றைவார் சடைக் கம்பன் எம்மானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றவாறே

திரியும் முப்புரம் தீப்பிழம்பு ஆகச்
செங்கண் மால்விடை மேல் திகழ்வானைக்
கரியின் ஈர்உரி போர்த்து உகந்தானைக்
காமனைக் கனலா விழித்திõனை
வரிகொள் வெள்வளையான் உமை நங்கை
மருவி ஏத்தி வழிபடப் பெற்ற
பெரிய கம்பனை, எங்கள் பிரானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றவாறே

குண்டலம் திகழ் காது உடையானை
கூற்று உதைத்த கொடுந் தொழிலானை
வண்டு அலம்பும் மலர்க் கொன்றையினானை
வாள்அரா மதிசேர் சடையானை
கெண்டை அம் தடங்கண் உடை நங்கை
கெழுமி ஏத்தி வழிபடப் பெற்ற
கண்டம் நஞ்சு உடைக் கம்பன் எம்மானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றவாறே

வெல்லும் வெண்மழு ஒன்று உடையானை,
வேலை நஞ்சு உண்ட வித்தகன் தன்னை,
அல்லல் தீர்த்து அருள் செய்ய வல்லானை,
அருமறை அவை அங்கம் வல்லானை,
எல்லை இல் புகழாள் உமை நங்கை
என்றும் ஏத்தி வழிபடப் பெற்ற
நல்ல கம்பனை எங்கள் பிரானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றவாறே

திங்கள் தங்கிய சடை உடையானை,
தேவ தேவனை, செழுங்கடல் வளரும்
சங்க வெண்குழைக் காது உடையானை,
சாம வேதம் பெரிது உகப்பானை
மங்கை நங்கை மலைமகள் கண்டு
மருவி ஏத்தி வழிபடப் பெற்ற
கங்கை யாளனைக் கம்பன் எம்மானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றவாறே

விண்ணவர் தொழுது ஏத்த நின்றானை,
வேதம்தான் விரித்து ஓத வல்லானை,
நண்ணினார்க்கு என்றும் நல்லவன்தன்னை,
நாளும் நாம் உகக்கின்ற பிரானை,
எண்இல் தொல் புகழாள் உமை நங்கை
என்றும் ஏத்தி வழிபடப் பெற்ற
கண்ணும் மூன்று உடைக் கம்பன் எம்மானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றவாறே

சிந்தித்து என்றும் நினைந்து எழுவார்கள்
சிந்தையில் திகழும் சிவன் தன்னை
பந்தித்த வினைப் பற்று அறுப்பானை
பாலொடு ஆன் அஞ்சும் ஆட்டு உகந்தானை
அந்தம் இல் புகழாள் உமைநங்கை
ஆதரித்து வழிபடப் பெற்ற
கந்தவார் சடைக் கம்பன் எம்மானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றவாறே

வரங்கள் பெற்று உழல், வாள் அரக்கர் தம்
வாலிய புரம் மூன்று எரித்தானை
நிரம்பிய தக்கன்தன் பெரு வேள்வி
நிரந்தரம் செய்த நிட்கண்டனைப்
பரந்த தொல் புகழாள் உமை நங்கை
பரவி ஏத்தி வழிபடப் பெற்ற
கரங்கள் எட்டு உடைக் கம்பன் எம்மானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றவாறே

எள்கல் இன்றி இமையவர் கோனை
ஈசனை வழிபாடு செய்வாள் போல்
உள்ளத்து உள்கி, உகந்து உமை நங்கை
வழிபடச் சென்று நின்றவா கண்டு
வெள்ளம் காட்டி வெருட்டிட அஞ்சி
வெருவி ஓடித்தழுவ வெளிப்பட்ட
கள்ளக் கம்பனை எங்கள் பிரானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றவாறே

பெற்றம் ஏறு உகந்து ஏற வல்லானை
பெரிய எம்பெருமான் என்று எப்போதும்
கற்றவர் பரவப் படுவானைக்
காணக் கண் அடியேன் பெற்றது என்று
கொற்றவன், கம்பன், கூத்தன் எம்மானைக்
குளிர் பொழில், திரு நாவல் ஆரூரன்
நற்றமிழ் இவை ஈர்ஐந்தும் வல்லார்
நன்னெறி உலகு எய்துவர்தாமே

திருச்சிற்றம்பலம்

5 வலக்கண் கோளாறு நீங்குவதற்கு :

பண் : செந்துருத்தி (7–95) ராகம் : மத்தியமாவதி
பாடியவர்: சுந்தரர்            தலம்: திருவாரூர்

மீளா அடிமை உமக்கே ஆளாய்ப்,
பிறரை வேண்டாதே
மூளாத் தீப் போல் உள்ளே கனன்று,
முகத்தால் மிகவாடி
ஆளாய் இருக்கும் அடியார் தங்கள்
அல்லல் சொன்னக்கால்
வாளாங்கு இருப்பீர்? திருவாரூரீர்
வாழ்ந்து போதீரே

விற்றுக்கொள்வீர்; ஒற்றி அல்லேன்;
விரும்பி ஆட்பட்டேன்;
குற்றம் ஒன்றும் செய்தது இல்லை;
கொத்தை ஆக்கினீர்;
எற்றுக்கு அடிகேள், என்கண்
கொண்டீர்? நீரே பழிப்பட்டீர்;
மற்றைக் கண்தான் தாராது ஒழிந்தால்,
வாழ்ந்து போதீரே

அன்றில் முட்டாது அடையும் சோலை
ஆரூர் அகத்தீரே,
கன்று முட்டி உண்ணச் சுரந்த
காலி அவைபோல,
என்றும் முட்டாப் பாடும் அடியார்
தம்கண் காணாது,
குன்றில் முட்டிக் குழியல் விழுந்தால்,
வாழ்ந்து போதீரே

துருத்தி உறைவீர்; பழனம் பதியாச்
சோற்றுத்துறை ஆள்வீர்,
இருக்கை திருஆரூரே உடையீர்;
மனமேஎன வேண்டா;
அருத்தி உடைய அடியார் தங்கள்
அல்லல் சொன்னக்கால்
வருத்தி வைத்து, மறுமை பணித்தால்,
வாழ்ந்து போதீரே

செந்தண் பவளம் திகழும் சோலை
இதுவோ திருஆரூர்?
எந்தம் அடிகேள், இதுவே ஆமாறு,
உமக்கு ஆட்பட்டோர்க்கு?
சந்தம் பலவும் பாடும் அடியார்
தம் கண் காணாது
வந்து, எம்பெருமான் முறையோ?
என்றால், வாழ்ந்து போதீரே

தினைத்தாள் அன்ன செங்கால்
நாரை சேரும் திரு ஆரூர்ப்
புனைத்தார் கொன்றைப் பொன்போல்
மாலைப் புரிபுன் சடையீரே,
தனத்தால் இன்றித் தாம்தாம்
மெலிந்து, தம்கண் காணாது,
மனத்தால் வாடி, அடியார்
இருந்தால், வாழ்ந்த போதீரே

ஆயம் பேடை அடையும் சோலை
ஆரூர் அகத்தீரே,
ஏய எம்பெருமான், இதுவே ஆமாறு,
உமக்கு ஆட்பட்டோர்க்கு?
மாயம் காட்டிப் பிறவி காட்டி,
மறவா மனம்காட்டிக்
காய் காட்டிக் கண்ணீர் கொண்டால்
வாழ்ந்து போதீரே

கழியாய், கடலாய், கலனாய்,
நிலனாய், கலந்து சொல்ஆகி,
இழியாக் குலத்தில் பிறந்தோம்;
உம்மை இகழாது ஏத்துவோம்
பழிதான் ஆவது அறியீர்,
அடிகேள் பாடும் பத்தரோம்;
வழிதான் காணாது, அலமந்து
இருந்தால் வாழ்ந்து போதீரே

பேயோடேனும் பிறவிஒன்று இன்னாது
என்பர் பிறர் எல்லாம்;
காய்தான் வேண்டில், கனிதான் அன்றோ,
கருதிக் கொண்டக்கால்?
நாய்தான் போல நடுவே திரிந்தும்,
உமக்கு ஆட்பட்டோர்க்கு
வாய்தான் திறவீர்; திருஆரூரீர்,
வாழ்ந்து போதீரே

செருந்தி செம்பொன் மலரும் சோலை
இதுவோ, திருஆரூர்?
பொருந்தித் திருமூ லட்டா னம்மே
இடமாகக் கொண்டீரே;
இருந்தும், நின்றும், கிடந்தும், உம்மை
இகழாது ஏத்துவோம்;
வருந்தி வந்தும், உமக்கு ஒன்று
உரைத்தால், வாழ்ந்து போதீரே

காரூர் கண்டத்து எண்தோள் முக்கண்
கலைகள் பலஆகி,
ஆரூர்த் திருமூ லட்டா னத்தே
அடிப்பேர் ஆரூரன்;
பாரூர் அறிய, என்கண் கொண்டீர்,
நீரே பழிப்பட்டீர்,
வாரூர் முலையாள் பாகம் கொண்டீர்,
வாழ்ந்து போதீரே

திருச்சிற்றம்பலம்

6 சொல் சோர்வு நீங்குவதற்கும், திக்குவாய் மாறிச் சீர்பெறுவதற்கும், சிறந்த பேச்சாளர் ஆவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

ராகம்: மோகனம்                  பாடியவர்: மாணிக்கவாசகர்
திருவாசகம் திருச்சாழல்       தலம்: தில்லை சிதம்பரம்

பூசுவதும் வெண்ணீறு பூண்பதுவும் பொங்குஅரவம்,
பேசுவதும் திருவாயால் மறைபோலும்?காணேடி!
பூசுவதும் பேசுவதும் பூண்பதுவும் கொண்டென்னை?
ஈசன் அவன், எவ்வுயிர்க்கும் இயல்புஆனான்; சாழலோ

என்அப்பன், எம்பிரான் எல்லார்க்கும் தான்ஈசன்
துன்னம்பெய் கோவணமாக் கொள்ளும்அது, என்னேடீ?
மன்னுகலை, துன்னுபொருள், மறைநான்கே, வான்சரடாத்
தன்னையே கோவணமாச் சாத்தினான்; காண்; சாழலோ

கோயில் சுடுகாடு கொல்புலித்தோல் நல்ஆடை;
தாயும்இலி, தந்தை இலி; தான்தனியன்; காணேடி!
தாயும்இலி, தந்தை இலி தான்தனியன் ஆயிடினும்,
காயில், உலகு அனைத்தும், கல்பொடி, காண், சாழலோ

அயனை, அனங்கனை, அந்தகனை, சந்திரனை
வயனங்கள் மாயா வடுச்செய்தான்; காணேடி!
நயனங்கள் மூன்றுஉடைய நாயகனே தண்டித்தால்
சயம்அன்றோ வானவர்க்குத் தாழ்குழலாய்? சாழலோ

தக்கனையும் எச்சனையும் தலைஅறுத்த, தேவர்கணம்
தொக்கனவந் தவர்தம்மைத் தொலைத்ததுதான் என்னேடீ?
தொக்கனவந் தவர்தம்மைத் தொலைத்தருளி, அருள்கொடுத்தங்கு
எச்சனுக்கு மிகைத்தலைமற்று அருளினன்காண், சாழலோ

அலரவனும் மால்அவனும் அறியாமே, அழல்உருஆய்,
நிலமமுதல், கீழ்அண்டம்உற நின்றது தான், என்னேடீ?
நிலம்முதல் கீழ்அண்டம் உற நின்றிலனேல், இருவரும்தம்
சலமுகத்தால் ஆங்காரம் தவிரார், காண்; சாழலோ

மலைமகளை ஒருபாகம் வைத்தலுமே, மற்றொருத்தி
சலமுகத்தால் அவன்சடையில் பாயும் அது, என்னேடீ?
சலமுகத்தால் அவன் சடையில் பாய்ந்திலளேல், தரணிஎல்லசாம்
பிலமுகத்தே புகப்பாய்ந்து, பெருங்கேடாம்; சாழலோ

கோலாலம் ஆகிக் குரைகடல்வாய்; அன்று எழுந்த
ஆலாலம் உண்டான்; அவன் சதுர்தான் என்னேடீ?
ஆலாலம் உண்டிலனேல், அன்றுஅயன் மால் உள்ளிட்ட
மேல்ஆய தேவர்எல்லாம் வீடுவர்காண்; சாழலோ

தென்பால் உகந்து ஆடும் தில்லைச்சிற் றம்பலவன்,
பெண்பால் உகந்தான் பெரும்பித்தன் காணேடீ!
பொண்பால் உகந்திலனேல் பேதாய், இருநிலத்தோர்
விண்பால் யோகுஎய்தி வீடுவர்காண்; சாழலோ

தான்அந்தம் இல்லான் தனைஅடைந்த நாயேனை
ஆனந்த வெள்ளத்து அழுத்துவித்தான்; காணேடீ!
ஆனந்த வெள்ளத்து அழுத்துவித்த திருவடிகள்,
வான்உந்து தேவர்கட்கு ஓர் வான்பொருள்; காண்; சாழலோ

நங்காய், இது என்னதவம்? நரம்போடு எலும்பு அணிந்து
கங்காளம் தோள்மேலே காதலித்தான்; காணேடீ?
கங்காளம் ஆமாகேள் கால அந்தரத்து இருவர்,
தம்காலம் செய்யத் தரித்தனன்காண் சாழலோ

கான் ஆர் புலித்தோல் உடை; தலை ஊண்; காடுபதி
ஆனால் அவனுக்கு இங்கு ஆட்படுவார் ஆரேடீ!
ஆனாலும் கேளாய் அயனும் திருமாலும்,
வான் நாடார் கோவும், வழி அடியார் சாழலோ

மலை அரையன் பொற்பாவை, வாள்நுதலாள், பெண்திருவை,
உலகுஅறியத் தீ வேட்டான் என்னும், அது என்னேடீ!
உலகுஅறியத் தீ வேளாது ஒழிந்தனனேல், உலகு அனைத்தும்
கலைநவின்ற பொருள்கள் எல்லாம், கலங்கிடும், காண், சாழலோ

தேன்புக்க தண்பணைசூழ் தில்லைச்சிற் றம்பலவன்
தான்புக்கு நட்டம் பயிலும் அது என்னேடீ!
தான்புக்கு நட்டம்  பயின்றிலனேல், தரணிஎல்லாம்
ஊன்புக்க வேல் காளிக்கு ஊட்டுஆம்; காண்; சாழலோ

கடகரியும் பரிமாவும் தேரும் உகந்து ஏறாதே,
இடபம் உகந்து ஏறியவாறு எனக்குஅறிய இயம்பேடீ!
தடமதில்கள் அவைமூன்றும், தழல்எரித்த அந்நாளில்,
இடபம் அதுவாய்த் தாங்கினான், திருமால்காண், சாழலோ

நன்றாக நால்வர்க்கும் நான்மறையின் உட்பொருளை,
அன்று, ஆலின்கீழ் இருந்து, அங்கு அறம்உரைத்தான்; காணேடீ!
அன்று, ஆலின்கீழ் இருந்து, அங்கு அறம் உரைத்தான் ஆயிடினும்
கொன்றான்காண், புரம்மூன்றும் கூட்டோடே; சாழலோ

அம்பலத்தே கூத்துஆடி, அமுதுசெயப் பலிதிரியும்
நம்பனையும் தேவன் என்று, நண்ணும் அது என்னேடீ!
நம்பனையும் ஆமாகேள்; நான்மறைகள் தாம் அறியா
என்பெருமான், ஈசாஎன்று ஏத்தின காண்; சாழலோ

சலம் உடைய சலந்தரன் தன் உடல்தடிந்த நல் ஆழி,
நலம் உடைய நாரணற்கு, அன்று அருளியவாறு என்னேடீ!
நலம் உடைய நாரணன், தன் நயனம்இடந்து அரன் அடிக்கீழ்
அலர்ஆக இட, ஆழி அருளினன்; காண்; சாழலோ

அம்பரம்ஆம், புள்ளித்தோல்; ஆலாலம் ஆர்அமுதம்;
எம்பெருமான் உண்டசதுர் எனக்கு அறிய இயம்பேடீ!
எம்பெருமான் ஏதுஉடுத்து, அங்கு ஏது அமுது செய்திடினும்
தம்பெருமை தான் அறியாத் தன்மையன்; காண்; சாழலோ

அரும்தவர்க்கு ஆலின் கீழ் அறம்முதலா நான்கினையும்
இருந்து, அவர்க்கு அருளும்  அது எனக்கு அறிய இயம்பேடீ!
அரும்தவர்க்கு, அறம்முதல் நான்கு அன்றுஅருளிச் செய்திலனேல்
திருந்த, அவருக்கு உலகுஇயற்கை தெரியா; காண்; சாழலோ

திருச்சிற்றம்பலம்

7 குடும்பத்தில் உள்ள குழப்பங்கள் தீர்வதற்கும், குடும்பத்தில் உள்ளவர் அனைவரும் அமைதியுடன் வாழ்வதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : கொல்லி (3–24)               ராகம் : நவரோசு
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர்   தலம்: சீர்காழி

மண்ணில் நல்ல வண்ணம் வாழலாம்; வைகலும்
எண்ணில், நல்லகதிக்கு யாதும் ஓர்குறைவு இலை;
கண்ணில், நல்லஃதுஉறும்; கழுமல வளநகர்ப்
பெண்ணில் நல்லாளொடும் பெருந்தகை இருந்ததே

போதையார் பொன்கிண்ணத்து அடிசில் பொல்லாது எனத்
தாதையார் முனிவு உறத் தான் எனை ஆண்டவன்
காதையார் குழையினன்; கழுமல வளநகர்ப்
பேதையாள் அவளொடும் பெருந்தகை இருந்ததே

தொண்டு அணை செய் தொழில், துயர் அறுத்து உய்யலாம்;
வண்டு அணை கொன்றையான், மதுமலர்ச் சடைமுடி;
கண்துணை நெற்றியான்; கழுமல வளநகர்ப்
பெண் துணை ஆக ஓர் பெருந்தகை இருந்ததே

அயர்வு உளோம் என்று நீ அசைவு ஒழி நெஞ்சமே
நியர்வளை முன்கையாள் நேரிழை அவளொடும்
கயல் வயல் குதிகொளும் கழுமல வளநகர்ப்
பெயர்பல துதிசெய, பெருந்தகை இருந்ததே

அடைவு இலோம் என்று நீ அயர்வு ஒழிநெஞ்சமே
விடைஅமர் கொடியினான்: விண்ணவர் தொழுதுஎழும்
கடைஉயர்மாடம் ஆர் கழுமல வளநகர்ப்
பெடைநடை அவளொடும் பெருந்தகை இருந்ததே

மற்று ஒரு பற்று இலை, நெஞ்சமே; மறைபல
கற்ற நல் வேதியர் கழுமல வளநகர்ச்
சிற்றிடைப் பேர் அல்குல் திருந்திழை அவளொடும்
பெற்று எனை ஆள்உடைப் பெருந்தகை இருந்ததே

குறை வளைவது மொழி குறைவு ஒழி, நெஞ்சமே
நிறை வளை முன்கையாள் நேரிழை அவளொடும்
களை வளர் பொழில்அணி கழுமல வள நகர்ப்
பிறை வளர் சடைமுடிப் பெருந்தகை இருந்ததே

அரக்கனார், அருவரை எடுத்தவன் அலறிட
நெருக்கினார் விரலினால்; நீடுயாழ் பாடவே
கருக்கு வாள் அருள் செய்தான்; கழுமல வளநகர்ப்
பெருக்கும் நீர் அவளொடும் பெருந்தகை இருந்ததே

நெடியவன் பிரமனும் நினைப்பு அரிதாய், அவர்
அடியொடு முடி அறியா அழல் உருவினன்;
கடிகமழ் பொழில் அணி கழுமல வளநகர்ப்
பிடிநடை அவளொடும் பெருந்தகை இருந்ததே

தார்உறு தட்டு உடைச் சமணர் சாக்கியர்கள் தம்
ஆர்உறு சொல் களைந்து அடிஇணை அடைந்து உயம்மின்
கார்உறு பொழில் வளர் கழுமல வளநகர்ப்
பேர் அறத்தாளொடும் பெருந்தகை இருந்ததே

கருந்தடம் தேன்மல்கு கழுமல வளநகர்ப்
பெருந்தடங் கொங்கையோடு இருந்த எம்பிரான்தனை
அருந்தமிழ் ஞானசம்பந்தன் செந்தமிழ்
விரும்புவார் அவர்கள் போய், விண்ணுலகு ஆள்வரே

திருச்சிற்றம்பலம்

8 கல்வியில் திறம் பெற்று உயர்வதற்கு ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : இந்தளம் (2–31)                ராகம் : நாதநாமக்கிரியை
பாடியவர்: திருஞான சம்பந்தர்    தலம்: தலைஞாயிறு

சுற்றமொடு பற்றுஅவை துயக்குஅற அறுத்துக்
குற்றம்இல் குணங்களொடு கூடும் அடியார்கள்
மற்று அவரை வானவர்தம் வான்உலகம் ஏற்றக்
கற்றவன் இருப்பது கருப்பறிய லூரே

வண்டு அணைசெய் கொன்றைஅது வார்சடைகள் மேலே
கொண்டு அணைசெய் கோலம்அது கோள்அரவினோடும்
விண்டு அணைசெய் மும்மதிலும் வீழ்தர ஓர் அம்பால்
கண்டவன் இருப்பது கருப்பறிய லூரே

வேதமொடு வேதியர்கள் வேள்வி முதல்ஆக
போதினோடு போதுமலர் கொண்டு புனைகின்ற
நாதன்என நள்இருள்முன் ஆடுகுழை தாழும்
காதவன் இருப்பது கருப்பறிய லூரே

மடம்படு மலைக்கு இறைவன் மங்கைஒரு பங்கன்
உடம்பினை விடக்கருதி நின்ற மறையோனைத்
தொடர்ந்து அணவு காலன் உயிர் காலஒரு காலால்
கடந்தவன் இருப்பது கருப்பறிய லூரே

ஒருத்தி உமை யோடும் ஒருபாகம் அதுவாய
நிருத்தன் அவன் நீதிஅவன் நித்தன் நெறிஆய
விருத்தன் அவன் வேதம்என அங்கம் அவை ஓதம்
கருத்தவன் இருப்பது கருப்பறிய லூரே

விண்ணவர்கள், வெற்பு அரசு பெற்றமகள் மெய்த்தேன்
பண்அமரும் மென்மொழியினாளை அணைவிப்பான்
எண்ணி வரும் காமன்உடல் வேவ எரிகாலும்
கண்ணவன் இருப்பது கருப்பறிய லூரே

ஆதிஅடியைப் பணிய அப்போடு மலர்ச்சேர்
சோதிஒளி நல்புகை வளர்க்கு வடுபுக்குத்
தீதுசெய வந்துஅணையும் அந்தகன் அரங்கக்
காதினன் இருப்பது கருப்பறிய லூரே

வாய்ந்த புகழ் விண்ணவரும் மண்ணவரும் அஞ்சப்
பாய்ந்து அமர்செயும் தொழில் இலங்கை நகர்வேந்தற்கு
ஏய்ந்த புயம் அத்தனையும் இற்றுவிழ மேல்நாள்
காய்ந்தவன் இருப்பது கருப்பறிய லூரே

பரந்து அது நிரந்துவரு பாய்திரைய கங்கை
கரந்துஓர் சடைமேல்மிசை உகந்து அவளை வைத்து
நிரந்தர நிரந்து இருவர் நேடி அறியாமல்
கரந்தவன் இருப்பது கருப்பறிய லூரே

அற்றம் மறையா அமணர் ஆதம் இலி புத்தர்
சொற்றம் அறியாதவர்கள் சொன்னசொலை விட்டுக்
குற்றம் அறியாத பெருமான் கொகுடிக் கோயில்
கற்று என இருப்பது கருப்பறிய லூரே

நலம்தரு புனல்கலி ஞானசம் பந்தன்
கலந்தவர் கருப்பறியல் மேய கடவுள்களைப்
பலம்தரு தமிழ்க்கிளவி பத்தும் இவை கற்று
வலம் தரும் அவர்க்கு வினைவாடல் எளிது ஆமே

திருச்சிற்றம்பலம்

மூன்றாவது பாவம்

9 எடுத்தகாரியம் யாவினும் வெற்றி பெறுவதற்கும், விஷசுரம், விஷக்கடி முதலியன நீங்குவதற்கும் தொண்டையில் உள்ள கோளாறுகள் அனைத்தும் நீங்கி குரல் வளம் பெறுவதற்கும், செய்வினை, பில்லி, சூனியம் பாதிக்காமல் இருக்கும் பொருட்டும், துணிவுடன் செயலாற்றுவதற்கும், இளைய சகோதரன் நலம் பெறுவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : வியாழக்குறிஞ்சி (1–116)  ராகம் : சௌராஷ்ட்டிரம்
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருச்செங்கோடு

அவ்வினைக்கு இவ்வினைதுஆம் என்று
சொல்லும் அஃது அறிவீர்
உய்வினை நாடாது இருப்பதும்
உம்தமக்கு ஊனம் அன்றே
கைவினை செய்து எம்பிரான்
கழல் போற்றுதும்; நாம் அடியோம்;
செய்வினை வந்து எமைத் தீண்டப்
பெறா; திருநீலகண்டம்

காவினை இட்டும் குளம்பல
தொட்டும், கனி மனத்தால்
ஏ வினையால் எயில் மூன்று
எரித்தீர் என்று இருபொழுதும்
பூவினைக் கொய்து, மலர்அடி
போற்றுதும், நாம் அடியோம்
தீவினை வந்து எமைத்தீண்டப்
பெறா; திருநீலகண்டம்

முலைத்தடம் மூழ்கிய போகங்களும்
மற்று எவையும் எல்லாம்
விலைத்தலை ஆவணம் கொண்டு
எமை ஆண்ட விரிசடையீர்
இலைத்தலைச் சூலமும் தண்டும்
மழுவும் இவை உடையீர்
சிலைத்து எமைத் தீவினை தீண்டப்
பெறா; திருநீலகண்டம்

விண்உலகு ஆள்கின்ற
விச்சாதரர்களும் வேதியரும்
புண்ணியர் என்று இருபோதும்
தொழப்படும் புண்ணியரே
கண் இமையாதன மூன்று உடையீர்!
உம்கழல் அடைந்தோம்
திண்ணிய தீவினை தீண்டப்
பெறா; திருநீலகண்டம்

மற்று இணை இல்லா மலை திரண்டு
அன்ன திண்தோள் உடையீர்!
கிற்று எமை ஆட்கொண்டு கேளாது
ஒழிவதும் தன்மை கொல்லோ?
சொற்றுணை வாழ்க்கை துறந்து,
உம்திருவடியே அடைந்தோம்
செற்று எமைத் தீவினை தீண்டப்
பெறா; திருநீலகண்டம்

மறக்கும் மனத்தினை மாற்றி, எம்
ஆவியை வற்புறுத்திப்
பிறப்பு இல் பெருமான், திருந்து
அடிக்கீழ்ப் பிழையாத வண்ணம்,
பறித்த மலர்கொடு வந்து, உமை
ஏத்தும் பணி அடியோம்;
சிறப்பு இலித் தீவினை தீண்டப்
பெறா; திருநீலகண்டம்

கருவைக் கழித்திட்டு, வாழ்க்கை
கடிந்து, உம்கழல் அடிக்கே,
கருகி மலர்கொடு வந்து உமை
ஏத்ததும்; நாம் அடியோம்;
செருவில் அரக்கனைச் சீரில்
அடர்த்து அருள்செய்தவரே,
திருஇலித் தீவினை தீண்டப்
பெறா; திருநீலகண்டம்

நாற்றமலர் மிசை நான்முகன்
நாரணன் வாது செய்து,
தோற்றம் உடைய அடியும் முடியும்
தொடர்வு அரியீர்;
தோற்றினும் தோற்றும்; தொழுது
வணங்குதும்; நாம் அடியோம்
சீற்றம் அது ஆம் வினை தீண்டப்
பெறா; திருநீலகண்டம்

சாக்கியப் பட்டும் சமண்உரு
ஆகி உடை ஒழிந்தும்
பாக்கியம் இன்றி இருதலைப்
போகமும் பற்றும் விட்டார்;
பூக்கமழ் கொன்றைப் புரிசடையீர்
அடி போற்றுகின்றோம்;
தீக்குழித் தீவினை தீண்டப்
பெறா; திருநீலகண்டம்

பிறந்த பிறவியில் பேணி எம்
செல்வன் கழல் அடைவான்
இறந்த பிறவி உண்டாகில்
இமையவர் கோன் அடிக்கண்
திறம்பயில் ஞானசம்பந்தன் செந்தமிழ்
பத்தும் வல்லார்
நிறைந்த உலகினில் வானவர்
கோனொடும் கூடுவரே

திருச்சிற்றம்பலம்

நான்காம் பாவம்

10 தாயாரின் உடல்நிலை சீர்பெறுவதற்கும், பிரசவம் சுகமாக அமைவதற்கும், உறவினர், நண்பர்களின் தொடர்பு நன்கு அமையப் பெறுதற்கும், வீடு, மனை முதலிய செம்மையுறக் கட்டி முடிப்பதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : குறிஞ்சி (1-98) ராகம் : அரிகாம்போதி
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருச்சி

நன்று உடையானை, தீயது இலானை, நரைவெள் ஏறு
ஒன்று உடையானை, உமை ஒருபாகம் உடையானை
சென்று அடையாத திரு உடையானை, சிராப்பள்ளிக்
குன்று உடையானைக் கூற என் உள்ளம் குளிரும்மே

கைம் மகவு ஏந்திக் கடுவனொடு ஊடிக் கழை பாய்வான்
செம்முக மந்தி கருவரை ஏறும் சிராப்பள்ளி
வெம்முக வேழத்து ஈர்உரி போத்த விகிர்தா, நீ
பைம்முக நாகம் மதியுடன் வைத்தல் பழி அன்றே

மந்தம் முழவம் மழலை ததும்ப, வரை நீழல்
செந்தண் புனமும் சுனையும் சூழ்ந்த சிராப்பள்ளி
சந்தம் மலர்கள் சடைமேல் உடையார், விடைஊரும்
எம்தம் அடிகள், அடியார்க்கு அல்லல் இல்லையே

துறை மல்கு சாரல், சுனைமல்கு நீலத்து இடைவைகிச்
சிறை மல்கு வண்டும் தும்பியும் பாடும் சிராப்பள்ளிக்
கறை மல்கு கண்டன், கனல் எரி ஆடும் கடவுள்ளம்
பிறை மல்கு சென்னி உடையவன், எங்கள் பெருமானே

கொலை வரையாத கொள்கையர் தங்கள் மதில் மூன்றும்
சிலைவரை ஆகச் செற்றன ரேனும், சிராப்பள்ளித்
தலைவரை நாளும் தலைவர் அல்லாமை உரைப்பீர்காள்
நிலவரை நீலம் உண்டதும், வெள்ளை நிறம் ஆமே!

வெய்ய தண்சாரல் விரி நிற வேங்கைத் தண்போது
செய்ய பொன் சேரும் சிராப்பள்ளி மேய செல்வனார்,
தையல் ஓர் பாகம் மகிழ்வர்; நஞ்சு உண்பர்; தலைஓட்டில்
ஐயமும் கொள்வர்; ஆர் இவர் செய்கை அறிவாரே

வேய் உயர் சாரல் கருவிரல் ஊகம் விளையாடும்
சேய் உயர் கோயில் சிராப்பள்ளிமேய செல்வனார்,
பேய் உயர் கொள்ளி கைவிளக்காகப் பெருமானார்,
தீ உகந்து ஆடல் திருக்குறிப்பு ஆயிற்று; ஆகாதே

மலைமல்கு தோளன் வலி கெட ஊன்றி, மலரோன்தன்
தலை கலன் ஆகப் பலிதிரிந்து உண்பர்; பழி ஓரார்;
சொல வல வேதம் சொலவல கீதம் சொல்லுங்கால்
சிலஅல போலும், சிராப்பள்ளிச் சேடர் செய்கையே

அரப்பள்ளியானும் மலர் உறைவானும் அறியாமைக்
கரப்பு உள்ளி, நாடிக் கண்டலரேனும், கல் சூழ்ந்த
சிராப்பள்ளி மேய வார்சடைச் செல்வர் மனைதோறும்
இரப்பு உள்ளீர்; உம்மை ஏதிலர் கண்டால், இகழாரே?

நாணாது உடை நீத்தோர்களும், கஞ்சி நாள் காலை
ஊணாப் பகல் உண்டு ஓதுவோர்கள், உரைக்கும் சொல்
பேணாது, உறுசீர் பெறுதும் என்பீர் எம்பெருமானார்
சேணார் கோயில் சிராப்பள்ளி சென்று சேர்மினே!

தேன் நயம் பாடும் சிராப்பள்ளியானைத், திரைசூழ்ந்த
கானல் சங்கு ஏறும் கழுமல ஊரில் கவுணியன்,
ஞானசம்பந்தன் நலமிகு பாடல் இவை வல்லார்,
வானசம்பந்தத் தவரொடும் மன்னி வாழ்வாரே

திருச்சிற்றம்பலம்

ஐந்தாம் பாவம்

11 மக்கட் செல்வம் வாய்க்கப் பெறுவதற்கும், பட்டிமன்றம், கருத்தரங்கம் முதலியவற்றில் வாதத் திறமை பெறுவதற்கும், எழுத்தாற்றல் பெறுவதற்கும், தத்துவ ஞானத் தெளிவினைப் பெறுவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : சீகாமரம் (2–48)  ராகம் : நாதநாமக்கிரியை
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருவெண்காடு

கண் காட்டும் நுதலானும், கனல்
காட்டும் கையானும்,
பெண் காட்டும் உருவானும்,
பிறை காட்டும் சடையானும்
பண் காட்டும் இசையானும் பயிர்
காட்டும் புயலானும்
வெண் காட்டில் உறைவானும், விடை
காட்டும் கொடியானே

பேய் அடையா, பிரிவு எய்தும்;
பிள்ளையினோடு உள்ளம் நினைவு
ஆயினவே வரம் பெறுவர்; ஐயுற
வேண்டா ஒன்றும்;
வேயனதோள் உமை பங்கன் வெண்காட்டு
முக்குள நீர்,
தோய்வினையார் அவர் தம்மைத்
தோயாவாம், தீவினையே

மண்ணொடு நீர், அனல், காலோடு
ஆகாயம், மதி, இரவி,
எண்ணில் வரும் இயமானன், இக
பரமும், எண்திசையும்
பெண்ணினொடு ஆண் பெருமையோடு
சிறுமையும், ஆம் பேராளன்
விண்ணவர்கோன் வழிபட, வெண்காடு
இடமா விரும்பினனே

விடம் உண்டா மிடற்று அண்ணல்
வெண்காட்டின் தண்புறவில்
மடல் விண்ட முடத்தாழை மலர் நிழலைக்
குருகு என்று
தடம் மண்டு துறைக்கெண்டை,
தாமரையின் பூமறையக்
கடல் விண்ட கதிர் முத்தம் நகை
காட்டும் காட்சியதே

வேலை மலி தண்கானல் வெண்
காட்டான் திருவடிக்கீழ்
மாலை வலி வண்சாந்தால் வழிபடு
நல் மறையவன்தன்
மேல் அடர் வெங்காலன் உயிர் விண்ட
பினை, நமன் தூதர்,
ஆலமிட்டற்றான் அடியார் என்று,
அடர அஞ்சுவரே

தண்மதியும் வெய்யரவும் தாங்கினான்,
சடையின் உடன்,
ஒண்மதிய நுதல் உமை ஓர்
கூறுஉகந்தான்; உறைகோயில்
பண்மொழியால் அவன் நாமம் பல
ஓதப், பசுங்கிள்ளை
வெண்முகில் சேர் கரும்பெணை மேல்
வீற்றிருக்கும் வெண்காடே

சக்கரம் மாற்கு ஈந்தானும்,
சலந்தரனைப் பிளந்தானும்,
அக்கு அரைமேல் அசைத்தானும்
அடைந்து அயிரா வதம்பணிய
மிக்க அதனுக்கு அருள் சுரக்கும்
வெண்காடும் வினைதுரக்கும்
முக்குளம் நன்கு உடையானும்,
முக்கண்உடை இறையவனே

பண்மொய்த்த இன்மொழியாள்,
பயம்எய்த மலைஎடுத்த
உன்மத்தன் உரம் நெரித்து, அன்று
அருள்செய்தான் உறைகோயில்,
கண்மொய்த்த கரு மஞ்ஞை
நடம்ஆட, கடல் முழுங்க
விண்மொய்த்த பொழில் வரிவண்டு
இசைமுரலும் வெண்காடே

கள்ஆர்செங் கமலத்தான்
கடல்கிடந்தான், என இவர்கள்
ஒள் ஆண்மை கொளற்கு ஓடி, உயர்ந்து
ஆழ்ந்தும், உணர்வு அரியான்;
வெள்ஆனை தவம் செய்யும் மேதகு வெண்
காட்டான் என்று
உள்ஆடி உருகாதார்
உணர்வு உடைமை, உணரோமே

போதியர்கள் பிண்டியர்கள் மிண்டு
மொழிபொருள் என்னும்
பேதையர்கள் அவர்; பிரிமின்;
அறிவுடையீர், இதுகேள்மின்;
வேதியர்கள் விரும்பியசீர்
வியன் திருவெண்காட்டான் என்று
ஓதியவர் யாதும் ஒரு தீது இலர்
என்று உணருமினே

தண் பொழில் சூழ் சண்பையர் கோன்,
தமிழ்ஞான சம்பந்தன்,
விண் பொழி வெள் பிறைச் சென்னி
விகிர்தன்உறை வெண்காட்டைப்,
பலர் பொலி செந் தமிழ் மாலை
பாடியபத்து இவை வல்லார்,
மண் பொலிய வாழ்ந்தவர், போய்
வான்பொலியப் புகுவாரே

திருச்சிற்றம்பலம்

ஆறாம் பாவம்

12 வெப்பம் மிகுதியால் ஏற்படும் சுரநோய், பித்தசுரம் முதலிய நோய்கள் நீங்குவதற்கு ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : காந்தாரம் (2–66)  ராகம் : நவரோசு
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: மதுரை

மந்திரம் ஆவது நீறு; வானவர் மேலது நீறு;
சுந்தரம் ஆவது நீறு; துதிக்கப் படுவது நீறு;
தந்திரம் ஆவது நீறு; சமயத்தில் உள்ளது நீறு;
செந்துவர் வாய் உமை பங்கன், திரு ஆலவாயான் திருநீறே

வேதத்தில் உள்ளது நீறு; வெந்துயர் தீர்ப்பது நீறு;
போதம் தருவது நீறு; புன்மை தவிர்ப்பது நீறு;
ஓதத் தகுவது நீறு; உண்மையில் உள்ளது நீறு;
சீதப் புனல் வயல் சூழ்ந்த திரு ஆலவாயான் திருநீறே

முத்தி தருவது நீறு; முனிவர் அணிவது நீறு;
சத்தியம் ஆவது நீறு; தக்கோர் புகழ்வது நீறு;
பத்தி தருவது நீறு; பரவ இனியது நீறு;
சித்தி தருவது நீறு; திரு ஆலவாயான் திருநீறே

காண இனியது நீறு; கவினைத் தருவது நீறு;
பேணி அணிபவர்க்கு எல்லாம் பெருமை கொடுப்பது நீறு;
மாணம் தகைவது நீறு; மதியைத் தருவது நீறு;
சேணம் தருவது நீறு; திரு ஆலவாயான் திருநீறே

பூச இனியது நீறு; புண்ணியம் ஆவது நீறு;
பேச இனியது நீறு; பெருந்தவத் தோர்களுக்கு எல்லாம்
ஆசை கெடுப்பது நீறு; அந்தம்அது ஆவது நீறு;
தேசம் புகழ்வது நீறு; திரு ஆலவாயான் திருநீறே

அருத்தம் அது ஆவது நீறு; அவலம் அறுப்பது நீறு;
வருத்தம் தணிப்பது நீறு; வானம் அளிப்பது நீறு;
பொருத்தம் அது ஆவது நீறு; புண்ணியர் பூசும் வெண்ணீறு
திருத்தகு மாளிகை சூழ்ந்த திரு ஆலவாயான் திருநீறே

எயில் அது அட்டது நீறு; இருமைக்கும் உள்ளது நீறு;
பயிலப் படுவது நீறு; பாக்கியம் ஆவது நீறு;
துயிலைத் தடுப்பது நீறு; சுத்தும் அது ஆவது நீறு;
அயிலைப் பொலிதரு சூலத்து ஆலவாயான் திருநீறே

இராவணன் மேலது நீறு; எண்ணத் தகுவது நீறு
பராவணம் ஆவது நீறு; பாவம் அறுப்பது நீறு;
தராவணம் ஆவது நீறு; தத்துவம் ஆவது நீறு;
அரா வணங்கும் திருமேனி ஆலவாயான் திருநீறே

மாலொடு அயன் அறியாத வண்ணமும் உள்ளது நீறு;
மேல் உறை தேவர்கள் தங்கள் மெய்யது வெண் பொடிநீறு;
ஏல உடம்பு இடர் தீர்க்கும்; இன்பம் தருவது நீறு;
ஆலம் அது உண்ட மிடற்று, எம் ஆலவாயான் திருநீறே

குண்டிகைக் கையர்களோடு சாக்கியர் கூட்டமும் கூட
கண் திகைப் பிப்பது நீறு; கருத இனியது நீறு;
எண்திசைப் பட்ட பொருளார் ஏத்தம் தகையது நீறு;
அண்டத்தவர் பணிந்து ஏத்தும் ஆலவாயான் திருநீறே

ஆற்றல் அடல் விடை ஏறும் ஆலவாயான் திருநீற்றைப்
போற்றிப் புகலி நிலாவும் பூசுரன் ஞான சம்பந்தன்
தேற்றித், தென்னன் உடல் உற்ற தீப்பிணி ஆயினதீரச்
சாற்றிய பாடல்கள் பத்தும் வல்லவர் நல்லவர் தாமே

திருச்சிற்றம்பலம்

13 பகைவர்களால் ஏற்படும் தொல்லைகளைப் போக்குவதற்கும், சிறை வாசத்தைத் தடுப்பதற்கும், சிறையிலிருந்து விரைவில் விடுபடுவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : கௌசிகம் (3–51)  ராகம் : பயிரவி
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: மதுரை

செய்யனே, திரு ஆலவாய் மேவிய
ஐயனே, அஞ்சல் என்று அருள்செய்; எனைப்
பொய்யராம் அமணர் கொளுவும் சுடர்,
பையவே சென்று, பாண்டியற்கு ஆகவே

சித்தனே, திரு ஆலவாய் மேவிய
அத்தனே, அஞ்சல் என்று அருள்செய்; எனை
எத்தராம் அமணர் கொளுவும் சுடர்
பத்திமன், தென்னன், பாண்டியற்கு ஆகவே

தக்கன் வேள்வி தகர்த்து அருள் ஆலவாய்ச்
சொக்கனே, அஞ்சல் என்று அருள்செய்; எனை
எக்காரம் அமணர் கொளுவும் சுடர்
பக்கமே சென்று, பாண்டியற்கு ஆகவே

சிட்டனே, திரு ஆலவாய் மேவிய
அட்ட மூர்த்தியனே, அஞ்சல் என்று அருள்செய்;
துட்டராம் அமணர் கொளுவும் சுடர்
பட்டிமன், தென்னன், பாண்டியற்கு ஆகவே

நண்ணலார் மூன்று எரி ஆலவாய்
அண்ணலே, அஞ்சல் என்று அருள்செய்; எனை
எண்ணிலா அமணர் கொளுவும் சுடர்
பண்இயல் தமிழ்ப் பாண்டியற்கு ஆகவே

தஞ்சம் என்று உன் சரண் புகுந்தேனையும்
அஞ்சல் என்று அருள், ஆலவாய் அண்ணலே
வஞ்சம் செய்து அமணர் கொளுவும் சுடர்
பஞ்சவன் தென்னன், பாண்டியற்கு ஆகவே

செங்கண் வெள்விடையாய், திரு ஆலவாய்
அங்கணா, அஞ்சல் என்று அருள்செய்; எனை
கங்குலார் அமண்கையர் இடும் கனல்,
பங்கம் இல் தென்னன், பாண்டியற்கு ஆகவே

தூர்த்தனன் வீரன் தொலைத்து அருள் ஆலவாய்
ஆத்தனே, அஞ்சல் என்று அருள்செய்; எனை
ஏத்திலா அமணர் கொளுவும் சுடர்,
பார்த்திவன் தென்னன், பாண்டியற்கு ஆகவே

தாவினான் அயன் தான் அறியா வகை
மேவினாய் திரு ஆலவாய், அருள்;
தூவிலா அமணர் கொளுவும் சுடர்
பாவினான் தென்னன், பாண்டியற்கு ஆகவே

எண்திசைக்கு எழில் ஆலவாய் மேவிய
அண்டனே, அஞ்சல் என்று அருள்செய்; எனை
குண்டராம் அமணர் கொளுவும் சுடர்,
பண்டிமன் தென்னன், பாண்டியற்கு ஆகவே

அப்பன், ஆலவாய் ஆதி, அருளினால்
வெப்பம் தென்னவன் மேல் உற, மேதினிக்கு
ஒப்ப, ஞானசம்பந்தன் உரை பத்தும்
செப்ப வல்லவர், தீது இலாச் செல்வரே

திருச்சிற்றம்பலம்

14 கடன் தொல்லைகள் நீங்கி, மன நிம்மதியுடன் வாழ்வதற்கும், பிறரிடமிருந்து கடன் பெறாமலே போதிய பொருளாதாரத்துடன் வாழ்வதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : பழம்பஞ்சுரம் (3–108)  ராகம் : சங்கராபரணம்
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: மதுரை

வேத வேள்வியை நிந்தனை செய்து உழல்
ஆதம் இல்லி அமணொடு தேரரை
வாதில் வென்று அழிக்கத் திருவுள்ளமே?
பாதி மாதுடன் ஆய பரமனே
ஞாலம் நின் புகழே மிக வேண்டும், தென்
ஆலவாயில் உறையும் எம் ஆதியே

வைதிகத்தின் வழி ஒழுகாத அக்
கைதவம் உடைக் கார் அமண் தேரரை
எய்தி, வாது செயத் திருவுள்ளமே?
கைதிகழ் தரு மாமணி கண்டனே,
ஞாலம் நின் புகழே மிக வேண்டும், தென்
ஆலவாயில் உறையும் எம் ஆதியே

மறை வழக்கம் இலாத மாபாவிகள்
பறி தலைக் கையர், பாய் உடுப்பார்களை
முறிய வாது செயத் திருவுள்ளமே?
மறி உலாம் கையில் மா மழுவாளனே,
ஞாலம் நின் புகழே மிக வேண்டும், தென்
ஆலவாயில் உறையும் எம் ஆதியே

அறுத்த அங்கம் ஆற ஆயின நீர்மையைக்
கறுத்த வாழ் அமண் கையர்கள் தம்மொடும்
செறுத்து, வாது செயத் திருவுள்ளமே?
முறித்த வாண் மதிக் கண்ணி முதல்வனே
ஞாலம் நின் புகழே மிக வேண்டும், தென்
ஆலவாயில் உறையும் எம் ஆதியே

அந்தணாளர் புரியும் அருமறை
சிந்தை செய்யா அருகர் திறங்களைச்
சிந்த, வாது செயத் திருவுள்ளமே?
வெந்தநீறு அது அணியும் விகிர்தனே,
ஞாலம் நின் புகழே மிக வேண்டும், தென்
ஆலவாயில் உறையும் எம் ஆதியே

வேட்டு வேள்வி செயும் பொருளை விளி
மூட்டு சிந்தை முருட்டு அமண் குண்டரை
ஓட்டி வாது செயத் திருவுள்ளமே?
காட்டில் ஆனை உரித்த எம் கள்வனே
ஞாலம் நின் புகழே மிக வேண்டும், தென்
ஆலவாயில் உறையும் எம் ஆதியே

அழல் அது ஓம்பும் அருமறையோர் திறம்
விழல் அது என்னும் அருகர் திறத்திறம்
கழல, வாது செயத் திருவுள்ளமே?
தழல் இலங்கு திருவுருச் சைவனே
ஞாலம் நின் புகழே மிக வேண்டும், தென்
ஆலவாயில் உறையும் எம் ஆதியே

நீற்று மேனியர் ஆயினர் மேல் உற்ற
காற்றுக் கொள்ளவும் நில்லா அமணரைத்
தேற்றி, வாது செயத் திருவுள்ளமே?
ஆற்ற வாள் அரக்கற்கும் அருளினாய்,
ஞாலம் நின்புகழே மிக வேண்டும், தென்
ஆலவாயில் உறையும் எம் ஆதியே

நீலமேனி அமணர் திறத்து நின்
சீலம் வாது செயத் திருவுள்ளமே?
மாலும் நான்முகனும் காண்பு அரியதோர்
கோலம் மேனியது ஆகிய குன்றமே,
ஞாலம் நின்புகழே மிக வேண்டும், தென்
ஆலவாயில் உறையும் எம் ஆதியே

அன்று முப்புரம் செற்ற அழக நின்
துன்று பொற்கழல் பேணா அருகரைத்
தென்ற வாது செயத் திருவுள்ளமே?
கன்று சாக்கியர் காணாத் தலைவனே,
ஞாலம் நின்புகழே மிக வேண்டும், தென்
ஆலவாயில் உறையும் எம் ஆதியே

கூடல் ஆலவாய்க் கோனை விடைகொண்டு
வாடல் மேனி அமணரை வாட்டிட,
மாடக் காழிச் சம்பந்தன், மதித்த இப்
பாடல் வல்லவர், பாக்கிய வாளரே

திருச்சிற்றம்பலம்

15 இரத்த அழுத்த நோய், இனிப்பிலி நோய் (நீரிழவு) முதலிய நோய்கள் நீங்குவதற்கும், மூர்ச்சை நோயிலிருந்து எழுவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம் இக்காலத்தில் போதைப் பொருள்களுக்கு அடிமையாகி மீள இயலாமல் இருப்பவர்களை மீட்பதற்கும் இந்த பதிகத்தை ஓதிப் பயன் பெற்றுள்ளனர்

பண் : தக்கராகம் (1–44)           ராகம் : காம்போதி
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருப்பாச்சிலாச்சிரமம்

துணிவளர் திங்கள் துளங்கி விளங்க சுடர்ச்சுடை சுற்றி முடித்து, பணிவளர் கொள்கையர் பாரிடம் சூழ, ஆரிடமும் பலி தேர்வர்; அணிவளர் கோலம் எலாம் செய்து, பாச்சிலாச் சிராமத்து உறைகின்ற
மணிவளர் கண்டரோ, மங்கையை வாட மயல் செய்வதோ, இவர்மாண்பே?

கலைபுனை மானஉரி  தோல்உடை ஆடை,கனல் சுடரால் இவர்கண்கள்,தலைஅணி சென்னியர், தார்அணி மார்பர்,தம்அடிகள் இவர் என்ன அலைபுனல் பூம்பொழில் சூழ்ந்து அமர் பாச்சிலாச் சிராமத்து உறைகின்ற இலைபுனை வேலரோ, ஏழையை வாட,இடர்செய்வதோ, இவர் ஈடே?

வெஞ்சுடர் ஆடுவர், துஞ்சுஇருள்;மாலை வேண்டுவர், பூண்பது வெண்நூல்;நஞ்சு அடை கண்டர்; நெஞ்சு இடமாக நண்ணுவர், நம்மை நயந்து மஞ்ச அடைமாளிகை, சூழ்தரு பாச்சிலாச் சிராமத்து உறைகின்ற செஞ்சுடர் வண்ணரோ, பைந்தொடி வாடச் சிதை செய்வதோ இவர் சீரே?

கன மலர்க் கொன்றை அலங்கல் இலங்க கனல்தரு தூமதிக் கண்ணி புனமலர் மாலை அணிந்து, அழகு ஆய புனிதர் கொல்ஆம், இவர் என்ன, அனம் மலி வண்பொழில் சூழ்தரு பாச்சிலாச் சிராமத்து உறைகின்ற மனம் மலி மைந்தரோ மங்கையை வாட மயல் செய்வதோ, இவர் மாண்பே?

மாந்தர்தம் பால் நறுநெய் மகிழ்ந்து ஆடி வளர் சடைமேல் புனல்வைத்து மோந்தை, முழா, குழல், தாளம் ஓர் வீணை முதிர ஓர் வாய்மூரி பாடி, ஆந்தை விழிச் சிறு பூதத்தர், பாச்சிலாச் சிராமத்து உறைகின்ற சாந்து அணி மார்பரோ, தையலை வாடச் சதுர் செய்வதோ, இவர் சார்வே?

நீறு மெய் பூசி, நிறை சடை தாழ, நெற்றிக் கண்ணால் உற்றுநோக்கி ஆறு அது சூடி, ஆடு அரவு ஆட்டி, ஐவிரல் கோவண ஆடைபால்தரு மேனியர், பூதத்தர், பாச்சிலாச் சிராமத்து உறைகின்ற
ஏறுஅது ஏறியர், ஏழையை வாட, இடர் செய்வதோ இவர்ஈடே?

பொங்கு இள நாகம், ஏர் ஏகவடத்தோடு ஆமை வெண்நூல், புனைகொன்றை கொங்கு இள மாலை புனைந்து அழகு ஆய, குழகர் கொல் ஆம், இவர் என்ன அங்கு இள மங்கை ஓர் பங்கினர்; பாச்சிலாச் சிராமத்து உறைகின்ற சங்குஒளி வண்ணரோ, தாழ்குழல் வாடச் சதிர் செய்வதோ இவர்சார்வே?

ஏவலத்தால் விசயற்கு அருள் செய்து, இராவணன் தன்னை ஈடு அழித்து, மூவரிலும் முதல் ஆய், நடு ஆய மூர்த்தியை அன்றி மொழியாள்; யாவர்களும் பரவும் தொழில் பாச்சலாச்சிராமத்து உறைகின்ற தேவர்கள் தேவரோ, சேயிழை வாடச் சிதை செய்வதோ, இவர் சேர்வே?

மேலது நான்முகன் எய்தியது இல்லை; கீழது சேவடி தன்னை நீலது வண்ணனும் எய்தியது இல்லை; என இவர் நின்றதும் அல்லால் ஆல்அது மாமதி தோய்பொழில் பாச்சிலாச் சிராமத்து உறைகின்ற பால்அது வண்ணரோ பைந்தொடி வாடப் பழிசெய்வதோ, இவர் பண்பே?

நாணொடு கூடிய சாயினரோனும் நகுவர், அவர் இருபோதும்; ஊணொடு கூடிய உட்கும் தகையார் உரைகள் அவை கொள வேண்டா; ஆணோடு பெண்வடிவு ஆயினர், பாச்சிலாச் சிராமத்து உறைகின்ற பூண்நெடு மார்பரோ, பூங்கொடி வாடப் புனை செய்வதோ, இவர் பொற்பே?

அகம்மலி அன்போடு தொண்டர் வணங்க, ஆச்சிராமத்து உறைகின்ற புகைமலி மாலை புனைந்த, அழகு ஆய புனிதர் கொல் ஆம் இவர் என்ன, நகைமலி தண் பொழில் சூழ்தரு காழி நற்றமிழ் ஞானசம்பந்தன்
தகைமலி தண்தமிழ் கொண்டு இவை ஏத்த, சாரகிலா வினைதானே

திருச்சிற்றம்பலம்

16 தீராத வயிற்றுவலி நீங்குவதற்கும், குடல் தொடர்பான அனைத்துத் தொல்லைகளைப் போக்குவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம் மஞ்சள் காமாலை நோயைப் போக்குவதற்கும் இந்தப் பதிகத்தைப் படனம் செய்யவும்

பண் : குறிஞ்சி (4–1)            ராகம் : நவரோசு
பாடியவர்: திருநாவுக்கரசர்   தலம்: திருவதிகை வீரட்டானம்

கூற்று ஆயினவாறு விலக்ககிலீர்;
கொடுமை பலசெய்தன நான் அறியேன்;
ஏற்றாய், அடிக்கே இரவும் பகலும்
பிரியாது வணங்குவன், எப்பொழுதும்
தோற்றாது என் வயிற்றின் அகம்படியே
குடரோடு துடக்கி முடக்கியிட
ஆற்றேன் அடியேன்; அதிகைக் கெடில
வீரட்டானத்து உறை அம்மானே

நெஞ்சம் உமக்கே இடமாக வைத்தேன்;
நினையாது ஒருபோதும் இருந்து அறியேன்;
வஞ்சம் இது ஒப்பது கண்டு அறியேன்;
வயிற்றோடு துடக்கி முடக்கியிட
நஞ்சு ஆகி வந்து என்னை நலிவதனை
நணுகாமல் துரந்து கரந்தும்இடீர்;
அஞ்சேலும் என்னீர்: அதிகைக் கெடில
வீரட்டானத்து உறை அம்மானே

பணிந்தாரன பாவங்கள் பாற்ற வல்லீர்;
படுவெண் தலையில் பலி கொண்டு உழல்வீர்;
துணிந்தே உமக்கு ஆட்செய்து வாழல் உற்றால்
சுடுகின்றது சூலை; தவிர்த்து அருளீர்;
பிணிந்தார் பொடி கொண்டு மெய் பூச வல்லீர்;
பெற்றம் ஏற்று உகந்தீர்; சுற்றும் வெண்தலை கொண்டு
அணிந்தீர்; அடிகேள், அதிகைக் கெடில
வீரட்டானத்து உறை அம்மானே

முன்னம் அடியேன் அறியாமையினான் முனிந்து
என்னை நலிந்து முடக்கியிடப்
பின்னை, அடியேன் உமக்கு ஆளும் பட்டேன்;
சுடுகின்றது சூலை; தவிர்த்து அருளீர்;
தன்னை அடைந்தார் வினை தீர்ப்பது அன்றோ
தலை ஆயவர் தம்கடன் ஆவதுதான்?
அன்னம் நடையார் அதிகைக் கெடில
வீரட்டானத்து உறை அம்மானே

கரத்து ஆள்வர் காவல் இகழ்ந்தமையால்
கரைநின்றவர் கண்டுகொள் என்றுசொல்லி
நீத்து ஆய கயம் புக நூக்கியிட, நிலைக்கொள்ளும்
வழித்துறை ஒன்று அறியேன்;
வார்த்தை இது ஒப்பது கேட்டு அறியேன்,
வயிற்றோடு துடக்கி முடக்கியிட
ஆர்த்தார், புனல் ஆர் அதிகைக் கெடில
வீரட்டானத்து உறை அம்மானே

சலம் பூவொடு தூபம் மறந்து அறியேன்;
தமிழோடு இசைபாடல் மறந்து அறியேன்;
நலம்தீங்கிலும் உன்னை மறந்து அறியேன்;
உன்நாமம் என்நாவில் மறந்து அறியேன்;
உலந்தார் தலையில் பலிகொண்டு உழல்வாய்;
உடலுள் உறுசூலை தவிர்த்து அருளாய்;
அலந்தேன் அடியேன்; அதிகைக் கெடில
வீரட்டானத்து உறை அம்மானே

உயர்ந்தேன் மனைவாழ்க்கையும் ஒண்பொருளும்
ஒருவர்தலை காவல் இலாமையினால்;
வயந்தே உமக்கு ஆட்செய்து வாழல்உற்றால்,
வலிக்கின்றது சூலை தவிர்த்து அருளீர்;
பயந்தே என்வயிற்றின் அகம்படியே
பறித்துப் புரட்டி அறுத்து ஈர்த்திட, நான்
அயர்ந்தேன், அடியேன்; அதிகைக் கெடில
வீரட்டானத்து உறை அம்மானே

வலித்தேன் மனைவாழ்க்கை, மகிழ்ந்து, அடியேன்,
வஞ்சம் மனம் ஒன்றும் இலாமையினால்;
சலித்தால் ஒருவர் துணை யாரும் இல்லை;
சங்கவெண் குழைக் காதுஉடை எம்பெருமான்
கலித்தே என் வயிற்றின் அகம்படியே
கலக்கி மலக்கிட்டுக் கவர்ந்து தின்ன
அலுத்தேன் அடியேன்; அதிகைக் கெடில
வீரட்டானத்து உறை அம்மானே

பொன்போல மிளிர்வது ஓர் மேனியினிர்;
புரிபுன் சடையீர்; மெலியும் பிறையீர்;
துன்பே, கவலை, பிணி என்று இவற்றை
நணுகாமல் துரந்து கரந்தும் இடீர்;
என்போலிகள் உம்மை இனித் தெளியார்,
அடியார் படுவது இதுவே ஆகில்,
அன்பே அமையும், அதிகைக் கெடில
வீரட்டானத்து உறை அம்மானே

போர்த்தாய், அங்குஓர் ஆனையின் ஈர்உரிதோல்,
புறங்காடு அரங்கா, நடம்ஆட வல்லாய்;
ஆர்த்தான் அரக்கன்தனை மால்வரைக் கீழ்
அடர்த்திட்டு, அருள் செய்தஅது கருதாய்;
வேர்த்தும் புரண்டும் விழுந்தும் எழுந்தால்
என்வேதனை ஆன விலக்கியிடாய்;
ஆர்த்துஆர் புனல்சூழ் அதிகைக் கெடில
வீரட்டானத்து உறை அம்மானே

திருச்சிற்றம்பலம்

17 எலும்பு முறிவு குணம் அடைவதற்கும், இளம்பிள்ளை வாதம், பக்கவாதம் போன்ற நோய்கள் தீர்வதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : சாதாரி (3–72)  ராகம் : பந்துவராளி
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருமாகறல்

விங்குவிளை கழனிமிகு கடைசியர்கள்
பாடல்விளை யாடல் அரவம்,
மங்குலொடு நீள கொடிகள் மாடம்மலி
நீடுபொழில் மாகறல் உளான்
கொங்கு விரி கொன்றையொடு கங்கை வளர்
திங்கள் அணி செஞ்சடையினான்;
செங்கண் விடை அண்ணல் அடி சேர்பவர்கள்
தீவினைகள் தீரும் உடனே

கலையின் ஒலி மங்கையர்கள் பாடல் ஒலி
ஆடல் கவின் எய்தி அழகு ஆர்
மலையின் நிகர் மாடம் உயர் நீள்கொடிகள்
வீசும் மலி மாகறல் உளான்;
இலையின் மலி வேல் நுனைய சூலம் வலன்
ஏந்தி எரி புன்சடையினுள்
அலைகொள் புனல் ஏந்து பெருமான், அடியை
ஏத்த வினை அகலும் மிகவே

காலையொடு துந்துபிகள் சங்கு, குழல்,
யாழ், முழவு காமருவு சீர்
மாலை வழி பாடுசெய்து மாதவர்கள்
ஏத்தி மகிழ் மாகறல் உளான்
தோலை உடை பேணி அதன் மேல் ஓர்சுடர்
நாகம் அசையா அழகிதாப்
பாலை அன நீறுபுனை வான், அடியை
ஏத்த வினை பறையும் உடனே

இங்கு கதிர் முத்தினொடு பொன்மணிகள்
உந்தி எழில் மெய்யுள் உடனே
மங்கையரும் மைந்தர்களும் மன்னுபுனல்
ஆடி மகிழ் மாகறல் உளான்
கொங்கு வளர் கொன்றை குளிர் திங்கள் அணி
செஞ்சடையினான் அடியையே
நுங்கள் வினை தீரமிக ஏத்தி வழி
பாடு நுகரா எழுமினே

துஞ்சு நறு நீலம் இருள் நீங்க ஒளி
தோன்றும் மது வார் கழனிவாய்,
மஞ்சுமலி பூம்பொழிலில் மயில்கள் நடம்
ஆடல் மலி மாகறல் உளான்;
வஞ்சமத யானைஉரி போர்த்து மகிழ்
வான் ஓர் மழுவாளன் வளரும்
நஞ்சம் இருள் கண்டம் உடை நாதன் அடி
யாரை நலியா வினைகளே

மன்னும் மறை யோர்களொடு பல்படிம
மாதவர்கள் கூடி உடனாய்
இன்ன வகை யால்இனிது இறைஞ்சி, இமையோரில்
எழு மாகறல் உளான்
மின்னை விரி புன்சடையின் மேல் மலர்கள்
கங்கையொடு திங்கள் எனவே
உன்னுமவர் தொல் வினைகள் ஒல்க உயர்
வான்உலகம் ஏறல் எளிதே

வெய்யவினை நெறிகள் செல வந்து அணையும்
மேல் வினைகள் வீட்டல் உறுவீர்,
மைகொள் விரி கானல் மது வார்கழனி
மாகறல் உளான் எழில் அது ஆர்
கையகரி கால் வரையில் மேலது உரிதோல்
உடையமேனி அழகு ஆர்
ஐயன்அடி சேர்பவரை அஞ்சி அடையா
வினைகள் அகலும் மிகவே

தூசு துகில் நீள்கொடிகள் மேமொடு
தோய்வன பொன் மாடமிசையே
மாசுபடு செய்கை மிக மாதவர்கள்
ஓதிமலி மாகறல் உளான்
பாசுபத இச்சை வரி நச்சு அரவு
கச்சை உடை பேணி அழகுஆர்
பூசுபொடி ஈசன் என ஏத்தவினை
நிற்றல் இல, போகும் உடனே

தூய விரி தாமரைகள் நெய்தல் கழுநீர்
குவளை தோன்ற மது உண்
பாய வரி வண்டுபல பண்முரலும்
ஓசைபயில் மாகறல் உளான்
சாய விரல் ஊன்றிய இராவணன்
தன்மை கெட நின்ற பெருமான்
ஆய புகழ் ஏத்தும் அடியார்கள் வினை
ஆயினவும் அகல்வது எளிதே

காலின் நல பைங்கழல்கள் நீள்முடியின்
மேல் உணர்வு காமுறவினார்
மாலும் மலரானும் அறியாமை எரி
ஆகி உயர் மாகறல் உளான்
நாலும் எரி தோலும் உரி மா மணிய
நாகமொடு கூடி உடனாய்
ஆலும் விடை ஊர்தி உடை அடிகள்
அடியாரை அடையா வினைகளே

கடைகொள் நெடு மாடம் மிக ஓங்குகமழ்
வீதி மலி காழியவர் கோன்,
அடையும் வகை யால், பரவி அரனை அடி
கூடு சம்பந்தன் உரையால்,
மடைகொள் புனலோடு வயல் கூடு பொழில்
மாகறல் உளான் அடியையே
உடையதமிழ் பத்தும் உணர்வார் அவர்கள்
தொல்வினைகள் ஒல்கும் உடனே

திருச்சிற்றம்பலம்

ஏழாம் பாவம்

18 சர்ப்பதோஷத்தால் திருமணம் தள்ளிப் போவதைத் தவிர்ப்பதற்கு ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : இந்தளம் (2–18)  ராகம் : நாதநாமக்கிரியை
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர்  தலம்: திருமருகல்

சடையாய் எனுமால்; சரண்நீ எனுமால்;
விடையாய் எனுமால்; வெருவா விழுமால்;
மடையார் குவளை மலரும் மருகல்
உடையாய் தகுமோ, இவன் உள் மெலிவே

சிந்தாய் எனுமால்; சிவனே எனுமால்;
முந்தாய் எனுமால்; முதல்வா எனுமால்;
கொந்தார் குவளை குலவும் மருகல்
எந்தாய் தகுமோ இவள் ஏசறவே

அறையார் கழலும் அழல்வாய் அரவும்
பிறையார் சடையும் உடையாய்; பெரிய
மறையார் மருகல் மகிழ்வாய் இவளை
இறையார் வளை கொண்டு எழில் வல்வினையே

ஒலி நீர் சடையில் கரந்தாய், உலகம்
பலி நீர் திரிவாய், பழி இல் புகழாய்
மலி நீர் மருகல் மகிழ்வாய், இவளை
மெலி நீர் மையள் ஆக்கவும் வேண்டினையே

துணி நீலவண்ணம் முகில் தோன்றியன்ன
மணி நீலகண்டம் உடையாய் மருகல்
கணி நீலவண்டார் குழலாள் இவள்தன்
அணி நீலஒண்கண் அயர்வு ஆக்கினையே

பலரும் பரவப் படுவாய் சடைமேல்
மலரும் பிறை ஒன்று உடையார் மருகல்
புலரும் தனையும் துயிலாள் புடைபோந்து
அலரும் படுமோ அடியாள் இவளே

வழுவாள் பெருமான் கழல்வாழ்க எனா
எழுவாள் நினைவாள் இரவும் பகலும்
மழுவாள் உடையாய் மருகல் பெருமான்
தொழுவாள் இவளைத் துயர் ஆக்கினையே

இலங்கைக்கு இறைவன் விலங்கல் எடுப்பத்
துலங்கவ் விரல் ஊன்றலும் தோன்றலனாய்
வலங்கொள் மதில்சூழ் மருகல் பெருமான்
அலங்கல் இவளை அலர் ஆக்கினையே

எரிஆர் சடையும் மடியும் இருவர்
தெரியாதது ஓர் தீத்திரள் ஆயவனே
மரியார் பிரியா மருகல் பெருமான்
அரியாள் இவளை அயர்வு ஆக்கினையே

அறிவுஇல் சமணும் அலர் சாக்கியரும்
நெறிஅல்லன செய்தனர், நின்று உழல்வார்;
மறிஏந்து கையாய்; மருகல் பெருமான்
நெறியார் குழலி நிறை நீக்கினையே

வயஞானம் வல்லார் மருகல் பெருமான்
உயர்ஞானம் உணர்ந்து அடி உள்குதலால்
இயல்ஞான சம்பந்தன் பாடல் வல்லார்
வியன்ஞாலம் எல்லாம் விளங்கும் புகழே

திருச்சிற்றம்பலம்

19 தடைபடும் திருமணம் சடுதியில் கூடிவருவதற்கு ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : சாதாரி (3–78)  ராகம் : பந்துவராளி
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருவேதிக்குடி

நீறுவரி ஆடுஅரவொடு ஆமை மனவு
என்புநிரை பூண்பர் இடபம்
ஏறுவர் யாவரும் இறைஞ்சு கழல்
ஆதியர் இருந்த இடமாம்
தாறுவிரி பூகம்மலி வாழை விரை
நாறஇணை வாளை மடுவில்
வேறுபிரியாது விளையாட வளம்
ஆறும் வயல் வேதிகுடியே

சொற்பிரிவு இலாதமறை பாடி நடம்
ஆடுவர் தொல் ஆனை உரிவை
மற்புரி புயத்து இனிது மேவுவர் எந்
நாளும்வளர் வானவர் தொழத்
துற்புஅரிய நஞ்சு அமுதமாக முன்அயின்றவர்
இயன்ற தொகுசீர்
வெற்புஅரையன் மங்கைஒரு பங்கர்நகர்
என்பர்திரு வேதிகுடியே

போழும்மதி பூண்அரவு கொன்றை மலர்
துன்றுசடை வென்றி புகமேல்
வாழும்நதி தாழும் அருளாளர் இருள்
ஆர்மிடறர் மாதர் இமையோர்
சூழும்இரவாளர் திருமார்பில் விரிநூலர்
வரிதோலர் உடைமேல்
வேழஉரி போர்வையினர் மேவுபதி
என்பர்திரு வேதிகுடியே

காடர்கரி காலர்கனல் கையர் அனல்
மெய்யர்உடல் செய்யர் செவியில்
தோடர் தெரி கீளர்சரி கோவணவர்
ஆவணவர் தொல்லை நகர்தான்
பாடல் உடையார்கள் அடியார்கள்
மலரோடு புனல் கொண்டு பணிவார்
வேடம் ஒளி ஆனபொடி பூசிஇசை
மேவுதிரு வேதிகுடியே

சொக்கர் துணை மிக்க எயில் உக்கு அற
முனிந்து தொழும் மூவர் மகிழத்
தக்க அருள் பக்கம் உற வைத்த அரனார்
இனிது தங்கும் நகர்தான்
கொக்கு அரவம் உற்ற பொழில் வெற்றி நிழல்
பற்றி வரி வண்டு இசை குலாம்
மிக்க அமரர் மெச்சி இனிது அச்சம் இடர்
போக நல்கு வேதிகுடியே

செய்யதிரு மேனிமிசை வெண்பொடி அணிந்து
கருமான் உரிவை போர்த்து
ஐயம் இடும் என்று மடமங்கை யொடு
அகம் திரியும் அண்ணல் இடமாம்
வையம் விலை மாறிடினும் ஏறுபுகழ்
மிக்க இழிவு இலாதவகையார்
வெய்ய மொழி தண்புலவருக்கு உரை
செயாத அவர் வேதிகுடியே

உன்னி இரு போதும் அடி பேணும் அடியார்
தம் இடர் ஒல்க அருளி
துன்னி ஒரு நால்வருடன் ஆல் நிழல்
இருந்த துணை வன்தன் இடமாம்
கன்னிய ரொடு ஆடவர்கள் மாமணம்
விரும்பி அரு மங்கலம் மிக
மின்இயலும் நுண்இடை நல் மங்கையர்
இயற்று பதி வேதிகுடியே

உரக்கரம் நெருப்பு எழ நெருக்கி வரை
பற்றிய ஒருத்தன் முடிதோள்
அரக்கனை அடர்த்தவன் இசைக்கு இனிது
நல்கி அருள் அங்கணன் இடம்
முருக்கு இதழ் மடக்கொடி மடந்தையரும்
ஆடவரும் மொய்த்த கலவை
விரைக்குழல் மிகக்கமழ விண்இசை
உலாவுதிரு வேதிகுடியே

பூவின்மிசை அந்தணனொடு ஆழிபொலி
அங்கையனும் நேட எரிஆய்
தேவும்இவர் அல்லர் இனி யாவர்என
நின்று திகழ் கின்றவர்இடம்
பாவலர்கள் ஓசை இயல் கேள்விஅது
அறாத கொடையாளர் பயில்வாம்
மேவுஅரிய செல்வம்நெடு மாடம்வளர்
வீதி நிகழ் வேதிகுடியே

வஞ்சஅமணர் தேரர் மதிகேடர் தம்மனத்து
அறிவிலாதவர் மொழி
தஞ்சம்என என்றும் உணராத அடியார்
கருது சைவன் இடமாம்
அஞ்சுபுலன் வென்று அறுவகைப் பொருள்
தெரிந்துஎழு இசைக்கிளவியால்
வெஞ்சினம் ஒழித்தவர்கள் மேவி
நிகழ்கின்ற திருவேதிகுடியே

கந்தமல்லி தண்பொழில் நல்மாடம் மிடை
காழி வளர் ஞானம் உணர்சம்
பந்தன்மலிசெந்தமிழின் மாலைகொடு
வேதிகுடி ஆதி கழலே
சிந்தைசெய வல்லவர்கள் நல்லவர்கள்
என்ன நிகழ்வு எய்தி இமையோர்
அந்த உலகு எய்தி அரசு ஆளும் அதுவே
சரதம் ஆணை நமதே

 

 

 

 

 

20 தாம்பத்திய உறவு முழு நிறைவுடன் நடைபெறுவதற்கும், தம்பதிகளுக்குள்ளே உள்ள பிணக்கு தீர்ந்து ஒற்றுமையாக வாழ்வதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : இந்தளம் (2–16)  ராகம் : நாதநாமக்கிரியை
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருமணஞ்சேரி

அயில் ஆரும் அம்பு அதனால் புரம் மூன்று எய்து
குயில் ஆரும் மென்மொழியாள் ஒருகூறு ஆகி
மயில் ஆரும் மல்கிய சோலை மணஞ்சேரிப்
பயில்வானைப் பற்றி நின்றார்க்கு இல்லை, பாவமே

விதியானை விண்ணவர்தாம் தொழுது ஏத்திய
நெதியானை நீற் சடைமேல் நிகழ்வித்த வான்
மதியானை வண் பொழில் சூழ்ந்த மணஞ்சேரிப்
பதியானைப் பாட வல்லார் வினை பாறுமே

எய்ப்பு ஆனார்க்கு இன்புறு தேன் அளித்து ஊறிய
இப்பால் ஆய் எனையும் ஆள உரியானை
வைப்பான் மாடங்கள் சூழ்ந்த மணஞ்சேரி
மெய்ப்பானை மேவிநின்றார் வினை வீடுமே

விடையானை மேல் உலகு ஏழும் இப்பார் எல்லாம்
உடையானை ஊழி தோறுஊழி உளதுஆய
படையானை பண்இசை பாடு மணஞ்சேரி
அடைவானை அடைய வல்லார்க்கு இல்லை, அல்லலே

எறி ஆர் பூங்கொன்றையினோடும் இளமத்தம்
வெறி ஆரும் செஞ்சடை ஆர மிலைத்தானை
மறி ஆரும் கை உடையானை மணஞ்சேரிச்
செறிவானைச் செப்ப வல்லார்க்கு இடர் சேராவே

மொழியானை முன்ஒரு நால்மறை ஆறுஅங்கம்
பழியாமைப் பண்இசை ஆன பகர்வானை
வழியானை வானவர் ஏத்தும் மணஞ்சேரி
இழியாமை ஏத்த வல்லார்க்கு எய்தும் இன்பமே

எண்ணானை எண் அமர்சீர் இமையோர்கட்குக்
கண்ணானை, கண் ஒரு மூன்றும் உடையானை
மண்ணானை மாவயல் சூழ்ந்த மணஞ்சேரிப்
பெண்ணானைப் பேச நின்றார் பெரியோர்களே

எடுத்தானை எழில் முடி எட்டும் இரண்டும் தோள்
கெடுத்தானை, கேடு இலாச் செம்மை உடையானை
மடுத்து ஆர வண்டு இசைபாடும் மணஞ்சேரி
பிடித்து ஆரப் பேண வல்லார், பெரியோர்களே

சொல்லானைத் தோற்றம் கண்டானும் நெடுமாலும்
கல்லானைக் கற்றன சொல்லித் தொழுது ஓங்க
வல்லார், நல் மாதவர் ஏத்தும் மணஞ்சேரி
எல்லாம் ஆம் எம்பெருமான், கழல் ஏத்துமே

சற்றேயும் தாம்அறிவுஇல் சமண் சாக்கியர்
சொற்றேயும் வண்ணம் ஓர் செம்மை உடையானை
வற்றாத வாவிகள் சூழ்ந்த மணஞ்சேரி
பற்றாக வாழ்பவர்மேல் வினை பற்றாவே

கண் ஆரும் காழியர்கோன் கருத்து ஆர்வித்த
தண் ஆர் சீர் ஞானசம்பந்தன் தமிழ்மாலை
மண் ஆரும் மாவயல் சூழ்ந்த மணஞ்சேரி
பண்ஆரப் பாடவல்லார்க்கு இல்லை, பாவமே

திருச்சிற்றம்பலம்

எட்டாம் பாவம்

21 சகல கிரக பீடைகள் நீங்குவதற்கும், ஆயுள் பலம் பெருகுவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : பியந்தைக் காந்தாரம் (2–85) ராகம் : நவரோசு
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருமறைக்காடு

வேயுறு தோளி பங்கன் விடம் உண்ட கண்டன்
மிக நல்ல விணை தடவி,
மாசறு திங்கள் கங்கை முடிமேல் அணிந்து, என்
உளமே புகுந்த அதனால்
ஞாயிறு, திங்கள், செவ்வாய், புதன், வியாழன், வெள்ளி
சனி, பாம்பு இரண்டும் உடனே
ஆசுஅறும்; நல்ல நல்ல; அவை நல்ல நல்ல,
அடியார் அவர்க்கு மிகவே

என்பொடு கொம்பொடு ஆமை இவை மார்பு இலங்க
எருது ஏறி, ஏழை உடனே,
பொன்பொதி, மத்த மாலை புனல்சூடி வந்து, என்
உளமே புகுந்த அதனால்
ஒன்பதொடு ஒன்றொடு ஏழு பதினெட்டொடு, ஆறும்,
உடனாய நாள்கள் அவைதாம்,
அன்பொடு நல்லநல்ல; அவை நல்லநல்ல
அடியார் அவர்க்கு மிகவே

உருவளர் பவளமேனி ஒளிநீறு அணிந்து
உமையோடும், வெள்ளை விடைமேல்,
முருகு அலர்கொன்றை திங்கள் முடிமேல் அணிந்து என்
உளமே புகுந்த அதனால்,
திருமகள், கலை அது ஊர்தி, செயமாது, பூமி,
திசை தெய்வம் ஆன பலவும்,
அருநெதி நல்ல நல்ல; அவை நல்ல நல்ல,
அடியார் அவர்க்கு மிகவே

மதி நுதல் மங்கையோடு, வடஆல் இருந்து
மறை ஓதும் எங்கள் பரமன்,
நதியொடு கொன்றைமாலை முடிமேல் அணிந்து, என்
உளமே புகுந்த அதனால்
கொதி உறு காலன், அங்கி, நமனோடு தூதர்
கொடு நோய்கள் ஆனபலவும்,
அதிகுணம் நல்ல நல்ல; அவை நல்ல நல்ல,
அடியார் அவர்க்கு மிகவே

நஞ்சு அணி கண்டன், எந்தை, மடவாள்தனோடும்
விடை ஏறும், நங்கள் பரமன்,
துஞ்சு இருள், வன்னி, கொன்றை முடிமேல் அணிந்து என்
உளமே புகுந்த அதனால்
வெஞ்சின அவுணரோடும், உரும்  இடியும், மின்னும்
மிகையான பூதம் அவையும்,
அஞ்சிடும், நல்ல நல்ல; அவை நல்ல நல்ல,
அடியார் அவர்க்கு மிகவே

வாள்வரி அதள்அது ஆடைவரி கோவணத்தர்
மடவாள்தனோடும் உடன்ஆய்,
நாள்மலர் வன்னி கொன்றை நதிசூடி வந்து, என்
உளமே புகுந்த அதனால்,
கோள்அரி, உழுவையோடு, கொலையானை கேழல்,
கொடு நாகமோடு, கரடி,
ஆள்அரி, நல்ல நல்ல; அவை நல்ல நல்ல,
அடியார் அவர்க்கு மிகவே

செப்பு இளமுலை நல்மங்கை ஒருபாகமாக
விடைஏறு செல்வன் அடைவார்
ஒப்புஇள மதியும் அப்பும் முடிமேல் அணிந்து என்
உளமே புகுந்த அதனால்
வெப்பொடு, குளிரும் வாதம், மிகையான பித்தும்,
வினையான வந்து நலியா,
அப்படி நல்ல நல்ல; அவை நல்ல நல்ல,
அடியார் அவர்க்கு மிகவே

வேள்பட விழிசெய்து அன்று, விடைமேல் இருந்து
மடவாள்தனோடும் உடனாய்,
வாள்மதி வன்னி கொன்றை மலர்சூடி வந்து, என்
உளமே புகுந்த அதனால்
ஏழ்கடல் சூழ் இலங்கை அரையன் தனோடும்
இடர்ஆன வந்து நலியா;
ஆழ்கடல் நல்ல நல்ல; அவை நல்ல நல்ல,
அடியார் அவர்க்கு மிகவே

பலபல வேடம் ஆகும்பரன், நாரிபாகன்,
பசு ஏறும் எங்கள் பரமன்,
சலமகளோடு எருக்கு முடிமேல் அணிந்து என்
உளமே புகுந்த அதனால்,
மலர்மிசை யோனும் மாலும் மறையோடு தேவர்
வருகாலம் ஆன பலவும்
அலைகடல், மேரு நல்ல; அவை நல்ல நல்ல,
அடியார் அவர்க்கு மிகவே

கொத்து அலர் குழலியோடு விசயற்கு நல்கு
குணம் ஆய வேட விகிர்தன்,
மத்தமும் மதியும் நாகம் முடிமேல் அணிந்து, என்
உளமே புகுந்த அதனால்,
புத்தரொடு அமணை வாதில் அழிவிக்கும் அண்ணல்
திருநீறு செம்மை திடமே
அத்தகு நல்ல நல்ல; அவை நல்ல நல்ல,
அடியார் அவர்க்கு மிகவே

தேன் அமர் பொழில்கொள் ஆலைவிளை செந்நெல் துன்னி,
வளர் செம்பொன் எங்கும் நிகழ,
நான்முகன் ஆதி ஆய பிரமா புரத்து
மறைஞான ஞான முனிவன்,
தான்உறு கோளும் நாளும் அடியாரை வந்து
நலியாத வண்ணம் உரைசெய்
ஆனசொல் மாலை ஓதும் அடியார்கள் வானில்
அரசு ஆள்வர், ஆணை நமதே

திருச்சிற்றம்பலம்

22 எட்டாமிடத்துச் சனி (அட்டமச்சனி) ஏழரைச் சனி, கண்டச்சனி (ஏழாம் இடத்துச்சனி), அர்த்தாஷ்டமச்சனி (நாலாம் இடத்துச்சனி) யினால், வாழ்க்கையில் எதிர்பாராத இடர்ப்பாடுகள் ஏற்படாமலிருக்கும் பொருட்டு ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : பழந்தக்கராகம் (1–49)  ராகம் : கந்தசாவேரி
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருநள்ளாறு

போகம் ஆர்த்த பூண்முலையாள் தன்னோடும் பொன்னகலம்
பாகம் ஆர்த்த பைங்கண் வெள்ஏற்று அண்ணல் பரமேட்டி,
ஆகம் ஆர்த்த தோல் உடையன், கோவண ஆடையின்மேல்
நாகம் ஆர்த்த நம்பெருமான், மேயது நள்ளாறே

தோடுடைய காது உடையன், தோல்உடையன், தொலையாப்
பீடுடைய போர்விடையன் பெண்ணும் ஓர் பாலுடையன்
ஏடுடைய மேல் உலகோடு ஏழ்கடலும் சூழ்ந்த
நாடுடைய நம்பெருமான், மேயது நள்ளாறே

ஆன்முறையால் ஆற்ற வெண்நீறுஆடி, அணியிழைஓர்
பால்முறையால் வைத்த பாதம் பக்தர் பணிந்தேத்த
மான்மறியும் வெண்மழுவும் சூலமும் பற்றிய கை
நால்மறையான், நம்பெருமான், மேயது நள்ளாறே

புல்க வல்ல வார்சடைமேல் பூம்புனல் பெய்து, அயலே
மல்க வல்ல கொன்றைமாலை மதியோடு உடன்சூடி,
பல்க வல்ல தொண்டர்தம் பொற்பாத நிழல்சேர,
நல்கவல்ல நம்பெருமான், மேயது நள்ளாறே

ஏறுதாங்கி ஊர்திபேணி, ஏர்கொள் இளமதியம்
ஆறுதாங்கும் சென்னிமேல் ஓர் ஆடு அரவம்சூடி
நீறுதாங்கி நூல்கிடந்த மார்பில் நிரை கொன்றை
நாறுதாங்கும் நம்பெருமான், மேயது நள்ளாறே

திங்கள் உச்சிமேல் விளங்கும் தேவன், இமையோர்கள்
எங்கள் உச்சி, எம்இறைவன் என்று அடியே இறைஞ்ச,
தங்கள் உச்சியால் வணங்கும் தன் அடியார்கட்கு எல்லாம்
நங்கள் உச்சி நம்பெருமான், மேயது நள்ளாறே

வெஞ்சுடர்த்தீ அங்கை ஏந்தி, விண்கொள் முழவுஅதிர,
அஞ்சுஇடத்து ஓர் ஆடல் பாடல் பேணுவது அன்றியும் போய்ச்,
செஞ்சடைக்கு ஓர் திங்கள் சூடி திகழ்தருகண்டத் துள்ளே
நஞ்சு அடைத்த நம்பெருமான், மேயது நள்ளாறே

சிட்டம் ஆர்ந்த மும்மதிலும் சிலைவரைத்தீ அம்பினால்
சுட்டு மாட்டிச், சுண்ணவெண் நீறுஆடுவது அன்றியும்போய்ப்
பட்டம் ஆர்ந்த சென்னிமேல் ஓர் பால் மதியம் சூடி,
நட்டம் ஆடும் நம்பெருமான், மேயது நள்ளாறே

உண்ணல் ஆகா நஞ்சு கண்டத்து உண்டு, உடனே ஒடுக்கி
அண்ணல்ஆகா அண்ணல் நீழல் ஆர் அழல் போல் உருவம்
எண்ணல்ஆகா உள்வினை என்று எள்க வலித்து இருவர்
நண்ணல் ஆகா நம்பெருமான், மேயது நள்ளாறே

மாசுமெய்யர், மண்டைத்தேரர், குண்டர் குணமிலிகள்
பேசும்பேச்சை மெய்என்று எண்ணி, அந்நெறி செல்லன்மின்,
மூசுவண்டார் கொன்றைசூடி, மும்மதிலும் உடனே
நாசம் செய்த நம்பெருமான், மேயது நள்ளாறே

தண்புனலம் வெண்பிறையும் தாங்கிய தாழ்சடையன்,
நண்புநல்லார் மல்குகாழி ஞானசம்பந்தன், நல்ல
பண்புநள்ளாறு ஏத்துபாடல் பத்தும் இவைவல்லார்
உண்பு நீங்கி, வானவரோடு உலகில் உறைவாரே

திருச்சிற்றம்பலம்

23 எந்தக் காரியத்தில் ஈடுபட்டாலும் ஏதாவது ஒரு தடை வருவதைத் தடுப்பதற்கும், வீண்பழி, அவமானங்களிலிருந்து விடுபடுவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : பழந்தக்கராகம் (1–52) ராகம் : சுத்தசாவேரி
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: நெடுங்குளம்

மறைஉடையாய், தோல் உடையாய், வார்சடைமேல் வளரும்
பிறைஉடையாய், பிஞ்ஞகனே, என்றுஉனைப் பேசின் அல்லால்
குறைஉடையார் குற்றம் ஓராய்; கொள்கையினால் உயர்ந்த
நிறைஉடையார் இடர்களையாய்; நெடுங்களம் மேயவனே

கனைத்து எழுந்த வெண்திசை சூழ்கடலிடை நஞ்சுதன்னைத்
தினைத்தனையா மிடற்றில்வைத்த திருந்தியதேவ, நின்னை
மனத்தக்கத்தோர் பாடல் ஆடல் பேணி, இராப்பகலும்
நினைத்து எழுவார் இடர்களையாய், நெடுங்களம் மேயவனே

நின் அடியே வழிபடுவான், நிமலா, நினைக்கருத,
என் அடியான்உயிரை வவ்வேல் என்று அடற்கூற்று உதைத்த
பொன் அடியே பரவி, நாளும் பூவொடு நீர்சுமக்கும்
நின் அடியார் இடர்களையாய், நெடுங்களம் மேயவனே

மலைபுரிந்த மன்னவன்தன் மகளை ஓர்பால் மகிழ்ந்தாய்
அலைபுரிந்த கங்கை தங்கும் அவிர்சடை ஆரூரா,
தலைபுரிந்த பலி மகிழ்வாய், தலைவநின்தாள் நிழற்கீழ்
நிலை புரிந்தார் இடர்களையாய், நெடுங்களம் மேயவனே

பாங்கின்நல்லார், படிமம்செய்வார், பாரிடமும் பலிசேர்
தூங்கி நல்லார் பாடலோடு, தொழுகழலே வணங்கித்
தாங்கி நில்லா அன்பினோடும், தலைவநின்தாள் நிழற்கீழ்
நீங்கி நில்லார் இடர்களையாய், நெடுங்களம் மேயவனே

விருத்தன் ஆகி, பாலன் ஆகி, வேதம் ஓர் நான்கு உணர்ந்து
கருத்தன் ஆகி, கங்கையாளைக் கமழ் சடைமேல் கரந்தாய்;
அருத்தன் ஆய ஆதிதேவன் அடியினையே பரவும்
நிருத்தர்கீதர் இடர்களையாய், நெடுங்களம் மேயவனே

கூறுகொண்டாய் மூன்றும் ஒன்றாகக் கூட்டிஓர் வெங்கணையால்
மாறுகொண்டார் புரம் எரித்த மன்னவனே, கொடிமேல்
ஏறு கொண்டாய்; சாந்தம் ஈது என்று எம்பெருமான் அணிந்த
நீறு கொண்டார் இடர்களையாய், நெடுங்களம் மேயவனே

குன்றின் உச்சிமேல் விளங்கும் கொடிமதில் சூழ் இலங்கை
அன்றி நின்ற அரக்கர்கோனை அருவரைக்கீழ் அடர்த்தாய்
என்று நல்ல வாய்மொழி யால் ஏத்தி, இராப்பகலும்
நின்று நைவார் இடர்களையாய், நெடுங்களம் மேயவனே

வேழவெண் கொம்பு ஒசித்த மாலும், விளங்கிய நான்முகனும்,
சூழ எங்கும் நேட, ஆங்கு ஓர் சோதியுள் ஆகி நின்றாய்
கேழல் வெண்கொம்பு அணிந்த பெம்மான் கேடுஇலாப் பொன் அடியின்
நீழல் வாழ்வார் இடர்களையாய், நெடுங்களம் மேயவனே

வெஞ்சொல் தம்சொல் ஆக்கி நின்ற வேடம் இலாச் சமணும்
தஞ்சம் இல்லாச் சாக்கியரும், தத்துவம் ஒன்று அறியார்;
துஞ்சல் இல்லா வாய்மொழியால், தோத்திரம் நின் அடியே
நெஞ்சில் வைப்பார் இடர்களையாய் நெடுங்களம் மேயவனே

நீடவல்ல வார்சடையான் மேய நெடுங்களத்தைச்
சேடர்வாழும் மா மறுகின் சிரபுரக் கோன், நலத்தால்
நாடவல்ல பனுவல் மாலை ஞானசம்பந்தன் சொன்ன
பாடல் பத்தும் பாடவல்லார், பாவம் பறையுமே

திருச்சிற்றம்பலம்

24 இழந்த பொருளை மீட்டுப் பெறுவதற்கு ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : நட்டராகம் (7–25)  ராகம் : பந்துவராளி
பாடியவர்: சுந்தரர் தலம்: விருத்தாச்சலம்

பொன்செய்த மேனியினீர், புலித்தோலை அரைக்கு அசைத்தீர்;
முன்செய்த மூஎயிலும் எரித்தீர்; முதுகுன்று அமர்ந்தீர்;
மின்செய்த நுண்இடையாள் பரவை இவள்தன் முகப்பே,
என்செய்தவாறு அடிகேள், அடியேன் இட்டளம் கெடவே

உம்பரும் வானவரும் உடனே நிற்கவே, எனக்குச்
செம்பொனைத் தந்தருளித், திகழும் முதுகுன்று அமர்ந்தீர்
வம்பு அமரும் குழலாள் பரவை இவள் வாடுகின்றாள்;
எம்பெருமான், அருளீர்; அடியேன் இட்டளம் கெடவே

பத்தா, பத்தர்களுக்கு அருள்செய்யும் பரம்பரனே,
முத்தா, முக்கணனே, முதுகுன்றம் அமர்ந்தவனே,
மைத்து ஆரும் தடங்கண் பரவை இவள் வாடாமே,
அத்தா, தந்தருளாய், அடியேன் இட்டளம் கெடவே

மங்கை ஓர்கூறு அமர்ந்தீர்; மறைநான்கும் விரித்து உகந்தீர்;
திங்கள் சடைக்கு அணிந்தீர்; திகழும் முதுகுன்றமர்ந்தீர்;
கொங்கை நல்லாள் பரவை, குணங்கொண்டிருந்தாள் முகப்பே
அங்கணனே, அருளாய், அடியேன் இட்டளம் கெடவே

மையாரும் மிடற்றாய், மருவார் புரம்மூன்று எரித்த
செய்யார் மேனியனே, திகழும் முதுகுன்று அமர்ந்தாய்;
பைஆரும் அரவுஏர் அல்குலாள் இவள் வாடுகின்றாள்;
ஐயா தந்தருளாய், அடியேன் இட்டளம் கெடவே

நெடியான் நான்முகனும் இரவியொடும் இந்திரனும்
முடியால் வந்துஇறைஞ்ச, முதுகுன்றம் அமர்ந்தவனே,
படிஆரும் இயலாள் பரவைஇவள்தன் முகப்பே,
அடிகேள், தந்தருளீர், அடியேன் இட்டளம் கெடவே

கொந்தணவும் பொழில்சூழ் குளிர்மாமதில் மாளிகைமேல்
வந்தணவும் மதிசேர், சடைமாமுது குன்று உடையாய்
பந்தணவும் விரலாள் பரவைஇவள் தன் முகப்பே,
அந்தணனே, அருளாய், அடியேன் இட்டளம் கெடவே

பரசுஆரும் கரவா, பதினெண் கணமும்சூழ
முரசார்வந்து அதிர, முதுகுன்றம் அமர்ந்தவனே,
விரைசேரும் குழலாள், பரவைஇவள் தன்முகப்பே
அரசே தந்தருளாய், அடியேன் இட்டளம் கெடவே

ஏத்தாது இருந்து அறியேன்; அமையோர்தனி நாயகனே;
மூத்தாய், உலகுக்கு எல்லாம்; முதுகுன்றம் அமர்ந்தவனே
பூத்தாரும் குழலாள் பரவை இவள்தன் முகப்பே,
கூத்தா, தந்தருளாய், கொடியேன் இட்டளம் கெடவே

பிறை ஆரும் சடைஎம்பெருமான், அருளாய் என்று
முறையாய்வந்து அமரர் வணங்கும் முதுகுன்றர் தம்மை
மறையார்தம் குரிசில், வயல்நாவல் ஆரூரன், சொன்ன
இறையார் பாடல் வல்லார்க்கு எளிதாம் சிவலோகம் அதே

திருச்சிற்றம்பலம்

ஒன்பதாம் பாவம்

25 தந்தையின் உடல்நலம், மனநலம் சீர்பெறுவதற்கும் தனக்குக் கிடைக்கவேண்டிய வாய்ப்புகள் நழுவாமல் இருப்பதற்கும், புண்ணியப் பயன்களைப் பெறுவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : வியாழக்குறிஞ்சி (1–128)  ராகம் : சௌராஷ்டிரம்
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: சீர்காழி

ஓர்உரு ஆயினை; மான்ஆங் காரத்து
ஈர்இயல்பாய் ஒரு விண்முதல் பூதலம்
ஒன்றிய இருசுடர் உம்பர்கள் பிறவும்
படைத்து அளித்து அழிப்ப, மும்மூர்த்திகள் ஆயினை;

இருவரோடு ஒருவன் ஆகி நின்றனை
ஓர் ஆல் நீழல், ஒண்கழல் இரண்டும்
முப்பொழுது ஏத்திய நால்வர்க்கு ஒளிநெறி
காட்டினை; நாட்டம் மூன்றாகக் கோட்டினை

இருநதி அரவமோடு ஒருமதி சூடினை;
ஒருதாள் ஈர்அயில் மூவிலைச் சூலம்
நாற்கால் மான் மறி,ஐந்தலை அரவம்
ஏந்தினை; காய்ந்த நால்வாய் மும்மதத்து

இருகோட்டு ஒருகரி ஈடு அழித்து உரித்தனை
ஒருதனு இருகால் வளைய வாங்கி,
முப்புரத்தோடு நானிலம் அஞ்ச,
கொன்று தலத்து உற அவுணரை அறுத்தனை

ஐம்புலன் நாலாம் அந்தக்கரணம்,
முக்குணம், இருவளி, ஒருங்கிய வானோர்
ஏத்த நின்றனை; ஒருங்கிய மனத்தோடு
இருபிறப்பு ஓர்ந்து, முப்பொழுது குறை முடித்து

நான்மறை ஓதி, ஐவகை வேள்வி
அமைத்து, ஆறங்கம் முதல் எழுத்து ஓதி,
வரன்முறை பயின்று, எழுவான்தனை வளர்க்கும்
பிரமபுரம் பேணினை;

அறுபதம் முரலும் வேணுபுரம் விரும்பினை;
இகலி அமைந்து உணர்புகலி அமர்ந்தனை;
பொங்கு நாற்கடல் சூழ்வெங்குரு விளங்கினை;
பாணி மூஉலகும் புதைய, மேல் மிதந்த

தோணிபுரத்து உறைந்தனை; தொலையா இருநிதி
வாய்ந்த பூந்தராய் ஏய்ந்தனை;
வரபுரம் ஒன்று உணர்சிரபுரத்து உறைந்தனை;
ஒருமலை எடுத்த இருதிறல் அரக்கன்

விறல்கெடுத்து அருளினை; புறவம் புரிந்தனை;
முந்நீர்த் துயின்றோன், நான்முகன் அறியாப்
பண்பொடு நின்றனை சண்பை அமர்ந்தனை;
ஐயுறும் அமணரும் அறுவகைத் தேரரும்

ஊழியும் உணராக் காழி அமர்ந்தனை;
எச்சன் ஏழ்இசையோன் கொச்சையை மெச்சினை;
ஆறுபதமும், ஐந்து அமர் கல்வியும்,
மறைமுதல் நான்கும்

மூன்று காலமும், தோன்ற நின்றனை;
இருமையின் ஒருமையும், ஒருமையின் பெருமையும்
மறுஇலா மறையோர்
கழுமல முதுபதிக் கவுணியன் கட்டுரை,

கழுமல முதுபதிக் கவுணியன் அறியும்;
அனைய தன்மையை ஆதலின், நின்னை
நினைய வல்லவர் இல்லை, நீள் நிலத்தே

திருச்சிற்றம்பலம்

பத்தாம் பாவம்

26 வேலை இல்லாத தொல்லை நீங்குவதற்கும், பாராட்டுக்குரிய செயல்களைச் செய்து புகழைப் பெறுவதற்கும், தெய்வ வழிபாடு, புண்ணியச் செயல் முதலியவற்றில் ஈடுபாடு கூடுவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம் இது திருப்பாசுரம் எனப்படும்

பண் : கௌசிகம் (3–54)  ராகம் : பயிரவி
பாடியவர்: திருஞான சம்பந்தர் தலம்: மதுரை

வாழ்க அந்தணர், வானவர் ஆன்இனம்;
வீழ்க தண்புனல்; வேந்தனும் ஓங்குக;
ஆழ்க தீயது எல்லாம் அரண் நாமமே
சூழ்க; வையகமும் துயர் தீர்கவே

அரிய காட்சியராய்த் தமது அங்கை சேர்
எரியர்; ஏறு உகந்து ஏறுவர்; கண்டமும்
கரியர்; காடு உறை வாழ்க்கையர்; ஆயினும்
பெரியர்; ஆர் அறிவார் அவர் பெற்றியே?

வெந்த சாம்பல் விரை எனப் பூசியே,
தந்தையாரொடு தாய் இலர்; தம்மையே
சிந்தியா எழுவார் வினை தீர்ப்பர்; ஆல்
எந்தையார் அவர் எவ்வகையார் கொலோ?

ஆட்பாலவர்க்கு அருளும் வண்ணமும், ஆதிமாண்பும்
கேட்பான் புகில், அளவுஇல்லை; கிளக்க வேண்டா;
கோட்பாலனவும் வினையும் குறுகாமை, எந்தை
தாள்பால் வணங்கித் தலைநின்று இவை கேட்கதக்கார்

ஏதுக்களாலும் எடுத்த மொழியாலும் மிக்குச்
சோதிக்க வேண்டா; சுடர் விட்டுளன், எங்கள் சோதி;
மாதுக்கம் நீங்கல் உறுவீர்; மனம் பற்றி வாழ்மின்;
சாதுக்கள் மிக்கீர், இறையே வந்து சார்மின்களே

ஆடும் எனவும் அருங்கூற்றம் உதைத்து வேதம்
பாடும் எனவும், புகழ் அல்லது பாவம் நீங்கக்
கேடும் பிறப்பும் அறுக்கும் எனக் கேட்டீர் ஆகில்
நாடும் திறத்தார்க்கு அருள் அல்லது நாட்டல் ஆமே?

கடிசேர்ந்த போது மலர் ஆன கைக்கொண்டு நல்ல
படிசேர்ந்த பால் கொண்டு, அங்கஆட்டிட தாதைபண்டு
முடி சேர்ந்தகாலை அறவெட்டிட முக்கண் மூர்த்தி
அடிசேர்ந்த வண்ணம், அறிவார் சொலக்கேட்டும் அன்றே

வேத முதல்வன் முதலாக விளங்கி வையம்
ஏதப்படாமை உலகத்தவர் ஏத்தல் செய்யப்
பூதமுதல்வன் முதலே முதலாப் பொலிந்த
சூதன் ஒலிமாலை என்றே கலிக்கோவை சொல்லே

பார் ஆழி வட்டம் பகையால் நலிந்து ஆட்ட, ஆடிப்
பேர் ஆழி ஆனது இடர்கண்டு, அருள்செய்தால் பேணி
நீர் ஆழி விட்டு ஏறி நெஞ்சஇடம் கொண்டவர்க்குப்
போர் ஆழி ஈந்த புகழும், புகழ் உற்றது அன்றே

மால் ஆயவனும் மறைவல்ல நான்முகனும்
பால்ஆய தேவர் பகரில், அமுது ஊட்டல் பேணி,
கால் ஆய முந்நீர் கடைந்தார்க்கு அரிதாய் எழுந்த
ஆலாலம் உண்டு, அங்கு அமரர்க்கு அருள்செய்ததாமே

அற்று அன்றி அம்தண் மதுரைத் தொகை ஆக்கினானும்
தெற்று என்று தெய்வம் தெளியார், கரைக்குஓலை தெண்நீர்ப்
பற்றுஇன்றிப் பாங்கு எதிர்பின் ஊரவும் பண்புநோக்கில்
பெற்றொன்று உயர்த்தபெருமான் பெருமானும் அன்றே

நல்லார்கள் சேர் புகலி ஞானசம்பந்தன், நல்ல
எல்லார்களும் பரவும் ஈசனை ஏத்து பாடல்,
பல்லார்களும் மதிக்கப் பாசுரம் சொன்ன பத்தும்
வல்லார்கள், வானோர் உலகு ஆளவும் வல்லர் அன்றே

திருச்சிற்றம்பலம்

27 தொழில் நிரந்தரம் பெற

பண் : சீகாமரம் (2–47)  ராகம் : நாதநாமக்கிரியை
பாடியவர் : திருஞானசம்பந்தர் தலம்: மயிலாப்பூர்

மட்டுஇட்ட புன்னைஅம் கானல் மடமயிலைக்
கட்டுஇட்டம் கொண்டான் கபாலீச் சரம்அமர்ந்தான்
ஒட்டிட்ட பண்பின் உருத்திர பல்கணத்தார்க்கு
அட்டுஇட்டல் காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்

மைப்பயந்த ஒண்கண் மடநல்லார் மாமயிலைக்
கைப்பயந்த நீற்றான் கபாலீச் சரம்அமர்ந்தான்
ஐப்பசி ஓண விழாவும் அருந்தவர்கள்
துய்ப்பனவும் காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்

வளைக்கை மடநல்லார் மாமயிலை வண்மறுகில்
துளக்கில் கபாலீச் சரத்தான்தொல் கார்த்திகைநாள்
தளத்துஏந்து இளமுலையார் தையலார் கொண்டாடும்
விளக்கீடு காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்

ஊர்திரை வேலை உலாவும் உயர்மயிலைக்
கூர்தரு வேல்வல்லார் கொற்றம்கொள் சேரிதனில்
கார்தரு சோலைக் கபாலீச் சரம்அமர்ந்தான்
ஆர்திரைநாள் காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்

மைப்பூசம் ஒண்கண் மடநல்லார் மாமயிலைக்
கைப்பூச நீற்றான் கபாலீச்சரம் அமர்ந்தான்
நெய்பூசும் ஒண்புழுக்கல் நேரிழையார் கொண்டாடும்
தைப்பூசம் காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்

மடல்ஆர்ந்த தெங்கின் மயிலையார் மாசிக்
கடல் ஆட்டுக் கண்டான் கபாலீச் சரம்அமர்ந்தான்
அடல் ஆன்ஏறு ஊரும் அடிகள் அடிபரவி
நடம் ஆடல் காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்

மலிவிழா வீதி மடநல்லார் மாமயிலைக்
கலிவிழாக் கண்டான் கபாலீச் சரம்அமர்ந்தான்
பலிவிழாப் பாடல்செய் பங்குனி உத்திரநாள்
ஒலிவிழாக் காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்

தண்ணா அரக்கன்தோள் சாய்த்துஉகந்த தாளினான்
கண்ஆர் மயிலைக் கபாலீச் சரம்அமர்ந்தான்
பண்ஆர் பதினெண் கணங்கள்தம் அட்டமிநாள்
கண்ஆரக் காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்

நல்தா மரைமலர்மேல் நான்முகனும் நாரணனும்
முற்றாங்கு உணர்கிலா மூர்த்தி திருவடியைக்
கற்றார்கள் ஏத்தும் கபாலீச் சரம்அமர்ந்தான்
பொன்தாப்புக் காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்

உரிஞ்சு ஆய வாழ்க்கை அமண், உடையைப் போர்க்கும்
இரும்சாக் கியர்கள் எடுத்துஉரைப்ப நாட்டில்
கரும்சோலை சூழ்ந்த கபாலீச் சரம்அமர்ந்தான்
பெரும்சாந்தி காணாதே போதியோ பூம்பாவாய்

கான்அமர் சோலைக் கபாலீச் சரம்அமர்ந்தான்
தேன்அமர் பூம்பாவைப் பாட்டுஆகச் செந்தமிழான்
ஞானசம் பந்தன் நலம்புகழ்ந்த பத்தும் வல்லார்
வானசம் பந்தத் தவரோடும் வாழ்வாரே

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினொன்றாம் பாவம்

28 செய்யும் தொழில்கள் லாபம் பெருகுவதற்கும், மூத்த சகோதரர்கள் வளமுடன் வாழ்வதற்கும், எவ்வளவு கடினமான வழக்காக இருந்தாலும் அதில் வெற்றி பெறுவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : குறிஞ்சி (1–92)  ராகம் : அரிகாம்போதி
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருவீழிமிழலை

வாசிதீரவே, காசு நல்குவீர்;
மாசுஇல் மிழலையீர்; ஏசல் இல்லையே
இறைவர் ஆயினீர்; மறைகொள் மிழலையீர்;
கறைகொள் காசினை, முறைமை நல்குமே

செய்யமேனியீர்; மெய்கொள் மிழலையீர்;
பைகொள் அரவினீர்;உய்ய நல்குமே
நீறு பூசினீர்; ஏறு அது ஏறினீர்;
கூறு மிழலையீர்;பேறும் அருளுமே

காமன்வேவ, ஓர் தூமக் கண்ணினீர்;
நாம மிழலையீர்; சேமம் நல்குமே
பிணிகொள் சடையினீர்; மணிகொள் மிடறினீர்;
அணிகொள் மிழலையீர்; பணிகொண்டு அருளுமே

மங்கை பங்கினீர்; துங்க மிழலையீர்;
கங்கை முடியினீர்; சங்கை தவிர்மினே
அரக்கன் நெரிதர, இரக்கம் எய்தினீர்;
பரக்கும் மிழலையீர்; கரக்கை தவிர்மினே

அயனும் மாலுமாய் முயலும் முடியினீர்;
இயலும் மிழலையீர்; பயனும் அருளுமே
பறிகொள் தலையினார், அறிவது அறிகிலார்;
வெறிகொள் மிழலையீர்; பிரிவது அரியதே

காழிமா நகர் வாழி சம்பந்தன்,
வீழிமிழலை மேல், தாழும் மொழிகளே

திருச்சிற்றம்பலம்

பன்னிரண்டாம் பாவம்

29 நாள்தோறும் உணவும் உறக்கமும் சீராகப் பெறுவதற்கும், வீண் செலவுகள் ஏற்படாமல் இருப்பதற்கும், மறுபிறப்பைப் தவிர்ப்பதற்கும், இறைவழிபாட்டில் ஈடுபாடு மிகுவதற்கும் ஓதவேண்டிய பதிகம்

பண் : கௌசிகம் (3–49)  ராகம் : பயிரவி
பாடியவர்: திருஞானசம்பந்தர் தலம்: திருநல்லூர்ப் பெருமணம்

காதல் ஆகிக் கசிந்து, கண்ணீர் மல்கி, ஓதுவர்தமை நன்னெறிக்கு உய்ப்பது; வேதம் நான்கினும் மெய்ப்பொருள் ஆவது நாதன் நாமம், நமச்சி வாயவே

நம்புவார் அவர் நாவின் நவிற்றினால், வம்பு நாள்மலர் வார்மது ஒப்பது; செம்பொனார் திலகம் உலகுக்கு எலாம் நம்பன் நாமம் நமச்சி வாயவே நெக்குள் ஆர்வம் மிகப்பெருகி, நினைந்து அக்கு மாலை கொடு அம்கையில் எண்ணுவார், தக்க வானவராத் தகுவிப்பது நக்கன் நாமம் நமச்சி வாயவே

இயமன் தூதரும் அஞ்சுவர்; இன்சொலால் நயம் வந்து, ஓத வல்லார்தமை நண்ணினால் நியமம்தான் நினைவார்க்கு இனியான், நெற்றி நயனன், நாமம் நமச்சி வாயவே

கொல்வாரேனும், குணம் பல நன்மைகள் இல்லாரேனும், இயம்புவர் ஆயிடின், எல்லாத் தீங்கையும் நீங்குவர் என்பரால்; நல்லார் நாமம் நமச்சி வாயவே

மந்தரம் ஆன பாவங்கள் மேவிய பந்தனை அவர் தாமும் பகர்வரேல், சிந்தும் வல்வினை; செல்வமும் மல்குமால், நந்தி நாமம் நமச்சி வாயவே

நரகம் ஏழ்புக நாடினர் ஆயினும், உரைசெய் வாயினர் ஆயின், உருத்திரர் விரவியே புகுவித்திடும் என்பரால், வரதன் நாமம் நமச்சி வாயவே

இலங்கை மன்னன் எடுத்த அடுக்கல் மேல் தலம்கொள் கால்விரல் சங்கரன் ஊன்றலும் மலங்கி, வாய்மொழி செய்தவன் உய்வகை நலம்கொள் நாமம் நமச்சி வாயவே

போதன், போது அன கண்ணனும், அண்ணல்தன் பாதம் தான் முடி நேடிய பண்பராய்; யாதும் காண்பரிது ஆகி, அலந்தவர் ஓதும் நாமம் நமச்சி வாயவே

கஞ்சி மண்டையர், கையில்உண் கையர்கள், வெஞ்சொல் மிண்டர் விரவிலர் என்பரால், விஞ்சை அண்டர்கள் வேண்ட, அமுதுசெய் நஞ்சு உண் கண்டன் நமச்சி வாயவே

நந்தி நாமம் நமச்சிவாய எனும் சந்தையால், தமிழ் ஞானசம்பந்தன் சொல் சிந்தையால் மகிழ்ந்து ஏத்த வல்லார் எலாம் பந்த பாசம் அறுக்கவல் லார்களே

ஸ்ரீருத்ரம்!

யஜுர் வேதத்தின் தலை சிறந்த பகுதி ஸ்ரீருத்ரம், யஜுர்வேத தைத்திரீய ஸம்ஹிதை காண்டங்கள் ஏழினுள், நான்காவதில், நடுநாயகமாக உள்ளது இது. பாதாதி கேச வர்ணனையில், முக்கால் பகுதியில் ஹ்ருதயம் அமைவது போல, 11 அனுவாகங்களைக் கொண்ட ருத்ர ப்ரச்னத்தில் எட்டாவது அனுவாகத்தில், இருதய ஸ்தானத்தில், இருப்பது சிவ பஞ்சாக்ஷர மந்திரம் மேலும் மஹா ம்ருத்யுஞ்ஜய மந்திரம் ஸ்ரீருத்ரத்தின் 11-வது அனுவாகத்தில் அமைந்துள்ளது. இக்காரணங்களினால், நித்திய பூஜையிலும், ஜபத்திலும், ஹோமத்திலும் தொன்றுதொட்டு ஆஸ்திகர்களால் ஸ்ரீருத்ரம் கையாளப்பட்டு வருகிறது.

ஸம்ஸாரத்தளைகளை நீக்கி முக்திக்கு வழிகாட்டுவதால் இதனை ருத்ரோபனிஷத் என்றும் அழைப்பர். 101 யஜுர்வேத சாகைகளிலும், வேறு பல சாகைகளிலும், ஸ்ரீருத்ரம் படிக்கப்படுவதாலும், நூற்றுக்கணக்கான வடிவங்களில் ஸ்ரீருத்ரமூர்த்தி இங்கு போற்றப்படுவதாலும், இது சதருத்ரீயம் என்று சிறப்புப் பெயர் பெற்றுள்ளது. மரத்தின் வேரில் ஊற்றும் நீரினால் கிளைகள் செழிப்பதுபோல், ஸ்ரீருத்ர ஜபத்தால் எல்லா தேவதைகளும் திருப்தி அடைவர் என்கிறது ஸூத ஸம்ஹிதை. ஸ்ரீருத்ரஜபமே பாவங்களுக்குச் சிறந்த ப்ராயச்சித்தமாகவும் விதிக்கப்பட்டுள்ளது.

தன் கட்டளையை மீறி நடந்தவர்களிடம் கோபம் கொண்ட ஈச்வரன், நம் முன் ப்ரஸன்னராக வேண்டும் என்ற ப்ரார்த்தனை ஸ்ரீருத்ரத்தின் முதல் அனுவாகத்திலும், அவரது ஸர்வேச்வரத்வம், ஸர்வசரீரத்வம், ஸர்வந்தர்யாமித்வம் முதலியவற்றைக் குறிக்கும் நாமங்களாலான போற்றிகள் 2 முதல் 9  வரையிலான அனுவாகங்களிலும், ப்ரஸன்னரான ஈச்வரனிடம் இஷ்டப் பிராப்தி மற்றும் அனிஷ்ட நிவ்ருத்திக்கான ப்ரார்த்தனை 10-லும், ருத்ரகணங்களுக்கு நமஸ்காரம் 11-ஆம் அனுவாகத்திலும் கூறப்படுகின்றன. சமகம் என்பது வரங்களை வேண்டிச் செய்யப்படும் ப்ரார்த்தனையாகும். ஸ்ரீருத்ர பாராயணம் சமக பாராயணத்துடன் கூடித்தான் பரிபூரண பலனை அளிக்கின்றது என்பது பெரியோர்கள் கூற்று.

ஸ்ரீருத்ரம்–லகு ந்யாஸம்

1. தன்னை ஸ்ரீ ருத்ரவடிவான ஸிவனாகவே த்யானம் செய்தல்

அதாத்மாநம் ஸிவாத்மாநம் ஸ்ரீருத்ரரூபம் த்யாயேத்

ஸுத்த-ஸ்படிக-ஸங்காஸம் த்ரி-ணேத்ரம் பஞ்ச-வக்த்ரகம்
கங்காதரம் தஸபுஜம் ஸர்வாபரண பூஷிதம்

நீல-க்ரீவம் ஸஸாங்காங்கம் நாக-யஜ்ஞோபவீதிநம் வ்யாக்ர-
சர்மோத்தரீயம் ச வரேண்ய மபயப்ரதம்

கமண்டல்-வக்ஷ-ஸூத்ராணாம் தாரிணம் ஸூலபாணிநம்
ஜ்வலந்தம் பிங்கலஜடா ஸிகாமுத்யோத-தாரிணம்

வ்ருஷஸ்கந்த-ஸமாரூடம் உமா-தேஹார்த-தாரிணம்
அம்ருதேநாப்லுதம் ஸாந்தம் திவ்ய-போக ஸமந்விதம்
திக்-தேவதா-ஸமாயுக்தம் ஸுராஸுர-நமஸ்க்ருதம் நித்யம் ச
ஸாஸ்வதம் ஸுத்தம்  த்ருவமக்ஷர-மவ்யயம்

ஸர்வ-வ்யாபிந-மீஸாநம் ருத்ரம் வை விஸ்வ-ரூபிணம் ஏவம்
த்யாத்வா த்விஜஸ்ஸம்யக் ததோ யஜந-மாரபேத்

2. அங்கங்களில் தேவதைகளை நிலை நிறுத்தி இறைவயமாதல்

ப்ரஜனனே ப்ரஹ்மா திஷ்டது பாதயோர்-விஷ்ணுஸ்-திஷ்டது
ஹஸ்தயோர்-ஹரஸ்திஷ்டது பாஹ்வோ-ரிந்த்ரஸ்-திஷ்டது
ஜடரேக்நிஸ்-திஷ்டது ஹ்ருதயே ஸிவஸ்-திஷ்டது கண்டே
வஸவஸ் திஷ்டந்து வக்த்ரே ஸரஸ்வதீ திஷ்டது
நாசிகயோர்-வாயுஸ்-திஷ்டது நயனயோஸ்-சந்த்ராதித்யௌ
திஷ்டேதாம் கர்ணயோ-ரஸ்விநௌ திஷ்டேதாம் லலாடே
ருத்ராஸ்-திஷ்டந்து மூர்த்ன்யாதி த்யாஸ்-திஷ்டந்து ஸிரஸி
மஹாதேவஸ்-திஷ்டது ஸிகாயாம் வாமதேவஸ்-திஷ்டது
ப்ருஷ்டே பினாகீ திஷ்டது புரத: ஸூலீ திஷ்டது பார்ஸ்வயோ:
ஸிவாஸங்கரௌ திஷ்டேதாம் ஸர்வதோ வாயுஸ்-திஷ்டது ததோ பஹி:
ஸர்வதோக்நிர்-ஜ்வாலாமாலா-பரிவ்ருதஸ்-திஷ்டது
ஸர்வேஷ்-வங்கேஷுஸர்வா-தேவதா யதாஸ்தானம் திஷ்டந்து மாம் 
ரக்ஷந்து (ஸர்வான் மஹாஜனானாம் ஸகுடும்பம் ரக்ஷந்து)

3. தேவதைகளிடம் இயக்கங்களை அளித்து, அமைதி வேண்டுதல்

அக்நிர் மே வாசி ஸ்ரித: வாக்க்ருதயே ஹ்ருதயம் மயி அஹ
மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

வாயுர்மே ப்ராணே ஸ்ரித: ப்ராணோ ஹ்ருதயே ஹ்ருதயம் மயி 
அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

ஸூர்யோ மே சக்ஷúஷி ஸ்ரித: சக்ஷúர்-ஹ்ருதயே ஹ்ருதயம் 
மயி அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

சந்த்ரமா மே மனஸி ஸ்ரித: மனோ ஹ்ருதயே ஹ்ருதயம் மயி 
அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

திஸோ மே ஸ்ரோத்ரே ஸ்ரிதா: ஸ்ரோத்ர ஹ்ருதயே ஹ்ருதயம் 
மயி அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

ஆபோ மே ரேதஸி ஸ்ரிதா: ரேதோ ஹ்ருதயே ஹ்ருதயம் மயி 
அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

ப்ருதிவீ மே ஸரீரே ஸ்ரிதா ஸரீர ஹ்ருதயே ஹ்ருதயம் மயி 
அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

ஓஷதி-வனஸ்பதயோ மே லோமஸு ஸ்ரிதா: லோமானி ஹ்ருதயே 
ஹ்ருதயம் மயி அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

இந்த்ரோ மே பலே ஸ்ரித: பல ஹ்ருதயே ஹ்ருதயம் மயி 
அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

பர்ஜன்யோ மே மூர்த்னி ஸ்ரித: மூர்தா ஹ்ருதயே ஹ்ருதயம் 
மயி அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

ஈஸானோ மே மன்யௌ ஸ்ரித: மன்யு ஹ்ருதயே ஹ்ருதயம் மயி 
அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

ஆத்மா ம ஆத்மனி ஸ்ரித: ஆத்மா ஹ்ருதயே ஹ்ருதயம் மயி 
அஹ-மம்ருதே அம்ருதம் ப்ரஹ்மணி

புனர்ம ஆத்மா புனராயு-ராகாத் புன: ப்ராண; புனராகூத-மாகாத்
வைஸ்வாநரோ ரஸ்மிபிர்வா வ்ருதாந: அந்தஸ்-திஷ்டத்வம்ருதஸ்ய
கோபா:

ஸ்ரீ ருத்ரப்ரச்னம் – ந்யாஸம்

4. ருத்ரப்ரச்ன மந்திரங்களின் கருப்பொருளை விளக்கி திக்பந்தம் செய்தல்

அஸ்ய ஸ்ரீருத்ராத்யாய-ப்ரஸ்ன-மஹாமந்த்ரஸ்ய, அகோர ருஷி:
அனுஷ்டுப் சந்த: ஸங்கர்ஷண-மூர்த்தி-ஸ்வரூபோ யோஸாவாதித்ய:
பரமபுருஷ: ஸ ஏஷ ருத்ரோ தேவதா

நம: ஸிவாயேதி பீஜம் ஸிவதராயேதி ஸக்தி: மஹா-தேவாயேதி
கீலகம் ஸ்ரீ ஸாம்ப-ஸதாஸிவ-ப்ரஸாத ஸித்த்யர்தே ஜபே விநியோக:

ஓம் அக்னிஹோத்ராத்மனே அங்குஷ்டாப்யாம் நம:
தர்ஸபூர்ண-மாஸாத்மனே தர்ஜநீப்யாம் நம:
சாதுர்மாஸ்யாத்மனே மத்யமாப்யாம் நம:
நிரூட-பஸு-பந்தாத்மனே அநாமிகாப்யாம் நம:
ஜ்யோதிஷ்டோமாத்மனே கனிஷ்டிகாப்யாம் நம:
ஸர்வ-க்ரத்வாத்மனே கரதலகரப்ருஷ்டாப்யாம் நம:

ஓம் அக்னிஹோத்ராத்மனே ஹ்ருதயாய நம: தர்ஸபூர்ண
மாஸாத்மனே ஸிரஸே ஸ்வாஹா சாதுர்மாஸ்யாத்மனே ஸிகாயை
வஷட் நிரூட-பஸுபந்தாத்மனே கவசாய ஹும்
ஜ்யோதிஷ்டோமாத்மனே நேத்ரத்ரயாய வெளஷட் ஸர்வ-க்ரத்வாத்மனே
அஸ்த்ராய பட் பூர்புவஸ்ஸுவரோமிதி திக்பந்த:

த்யானம்

5. லிங்கத் தோற்றத்தையும் சிவாம்சமான ருத்ரதேவர்களையும் வணங்குதல்

ஆபாதால-நப:-ஸ்தலாந்த-புவன-ப்ரஹ்மாண்ட-மாவிஸ்புரத்
ஜ்யோதி:-ஸ்பாடிக-லிங்க மௌலி-விலஸத்-பூர்ணேந்து-வாந்தாம்ருதை:
அஸ்தோகாப்லுத-மேக-மீஸ-மனிஸம்-ருத்ரானுவாகான்-ஜபன்-த்யாயே-
தீப்ஸித-ஸித்தயே த்ருதபதம்-விப்ரோ-பிஷிஞ்சேச்-சிவம்

ப்ரஹ்மாண்ட-வ்யாப்ததேஹா பஸித-ஹிமருசா பாஸமானா-
புஜங்கை: கண்டே-காலா:-கபர்தாகலித-ஸஸிகலாஸ்-சண்ட-
கோதண்ட-ஹஸ்தா: த்ர்யக்ஷõ ருத்ராக்ஷமாலா: ப்ரகடித-விபவா:
ஸாம்பவா மூர்த்தி-பேதா: ருத்ரா: ஸ்ரீருத்ர-ஸூக்த-ப்ரகடித விபவா ந:
ப்ரயச்சந்து ஸெளக்யம்

ஸ்ரீ கணபதி த்யானம்

6. கணபதியைத் தொழுது நம் முன் எழுந்தருளச் செய்தல்

ஓம் கணானாம் த்வா கணபதி ஹவாமஹே கவிம் கவீனா-முபமஸ்ர-
வஸ்தமம் ஜ்யேஷ்டராஜம் ப்ரஹ்மணாம் ப்ரஹ்மணஸ்பத ஆ ந:
ஸ்ருண்வன்னூதிபி: ஸீத ஸாதனம்

ஓம் ஸ்ரீ மஹாகணபதயே நம:

சாந்தி பாடம்

7. வாழ்க்கை நலன்களைப் பெற வேண்டுகோளினை முன் வைத்தல்

ஸஞ்ச மே, மயஸ்ச மே, ப்ரியஞ்ச மே, னுகாமஸ்ச மே, காமஸ்சமே, 
ஸெளமனஸஸ்ச மே, பத்ரஞ்ச மே, ஸ்ரேயஸ்ச மே, வஸ்யஸ்ச மே, 
யஸஸ்ச மே, பகஸ்ச மே, த்ரவிணஞ்ச மே, யந்தா ச மே, 
தர்தா ச மே, ÷க்ஷமஸ்ச மே, த்ருதிஸ்ச மே, விஸ்வஞ்ச மே, மஹஸ்ச மே, 
ஸம்விச்ச மே, ஜ்ஞாத்ரஞ்ச மே, ஸூஸ்ச மே, ப்ரஸூஸ்ச மே, 
ஸீரஞ்ச மே, லயஸ்ச ம ருதஞ்ச மே, ம்ருதஞ்ச மே, யக்ஷ்மஞ்ச மே, 
நாமயச்ச மே, ஜீவாதுஸ்ச மே, தீர்காயுத்வஞ்ச மே, 
நமித்ரஞ்ச மே, பயஞ்ச மே, ஸுகஞ்ச மே, 
ஸயனஞ்ச மே, ஸூஷா ச மே, ஸுதினஞ்ச மே

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ஸ்ரீருத்ர ப்ரச்னம் (நமகம்)

8. சினங்கொண்ட சிவனையும், அவரது ஆயுதங்களையும் வணங்கி, சாந்தமடைய வேண்டுதல்

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம் – நமகம் – முதல் அனுவாகம்

ஓம் நமோ பகவதே ருத்ராய

நமஸ்தே ருத்ர-மன்யவ உதோத இஷவே நம: நமஸ்தே அஸ்து
தன்வனே பாஹுப்யா முத தே நம:

யாத இஷு: ஸிவதமா ஸிவம் பபூவ தே தனு: ஸிவா ஸரவ்யா
யா தவ தயா நோ ருத்ர ம்ருடயா

யா தே ருத்ர ஸிவா தனூ-ரகோரபாப காஸினீ தயா நஸ்-தனுவா
ஸந்தமயா கிரிஸந்தாபிசாகஸீஹி

யாமிஷும் கிரிஸந்த ஹஸ்தே பிபர்ஷ்யஸ்தவே ஸிவாம் கிரித்ர
தாம் குரு மா ஹிம் ஸீ: புருஷம் ஜகத்

ஸிவேன வசஸா த்வா கிரிஸாச்சா வதாமஸி யதா ந:
ஸர்வமிஜ்- ஜகதயக்ஷ்ம ஸுமனா அஸத்

அத்யவோசததி வக்தா ப்ரதமோ தைவ்யோ பிஷக் அஹீஸ்ச
ஸர்வான் ஜம்பயன்த்-ஸர்வாஸ்ச யாது தான்ய:

அஸெள யஸ்தாம்ரோ அருண உத பப்ரு: ஸுமங்கல: யே
சேமா ருத்ரா அபிதோ திக்ஷú ஸ்ரிதா: ஸஹஸ்ரஸோ-வைஷா
ஹேட ஈமஹே

அஸெள யோ-வஸர்ப்பதி நீலக்ரீவோ விலோஹித: உதைனம்
கோபா அத்ருஸன்-னத்ருஸன்னுதஹார்ய: உதைனம் விஸ்வா
பூதானி ஸ த்ருஷ்டோ ம்ருடயாதி ந:

நமோ அஸ்து நீலக்ரீவாய ஸஹஸ்ராக்ஷõய மீடுஷே அதோ யே
அஸ்ய ஸத்வானோ ஹம் தேப்யோக்ரந் நம:

ப்ரமுஞ்ச தன்வனஸ்த்வ-முபயோ-ரார்த்னியோர்-ஜ்யாம் யாஸ்ச தே
ஹஸ்த இஷவ: பரா தா பகவோ வப

அவதத்ய தனுஸ்த்வ ஸஹஸ்ராக்ஷ ஸதேஷுதே நிஸீர்ய
ஸல்யானாம் முகா ஸிவோ ந: ஸுமனா பவ

விஜ்யம் தனு: கபர்திநோ விஸல்யோ பாணவா உத அநேஸந்
நஸ்யேஷவ ஆபுரஸ்ய நிஷங்கதி:

யா தே ஹேதிர்-மீடுஷ்டம ஹஸ்தே பபூவ தே தனு: தயா
ஸ்மான் விஸ்வதஸ்த்வ-மயக்ஷ்மயா பரிப்புஜ

நமஸ்தே அஸ்த்வாயுதாயானாததாய த்ருஷ்ணவே உபாப்-யாமுத
தே நமோ பாஹுப்யாம் தவ தன்வனே

பரி-தே-தன்வனோ ஹேதி-ரஸ்மான்-வ்ருணக்து விஸ்வத: அதோ ய
இஷுதிஸ்தவாரே அஸ்மந்-நிதேஹி தம்

நமஸ்தே அஸ்து பகவன் விஸ்வேஸ்வராய மஹாதேவாய
த்ர்யம்பகாய த்ரிபுராந்தகாய த்ரிகாக்நி-காலாய காலாக்நி-ருத்ராய
நீலகண்டாய ம்ருத்யுஞ்ஜயாய ஸர்வேஸ்வராய ஸதாஸிவாய ஸ்ரீமன்
மஹாதேவாய நம:

9. சிவபெருமானின் பெருமைகளைக் கூறிப் போற்றுதல்

(அடுத்த எட்டு அனுவாகங்களில்)

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம் – நமகம் – இரண்டாவது அனுவாகம்

நமோ ஹிரண்ய பாஹவே ஸேனான்யே
திஸாம் ச பதயே நமோ நமோ

வ்ரு÷க்ஷப்யோ ஹரிகேஸோப்ய: பஸூனாம் பதயே நமோ நம:

ஸஸ்பிஞ்ஜராய த்விஷீமதே பதீனாம் பதயே நமோ நமோ

பப்லுஸாய விவ்யாதிநே ன்னானாம் பதயே நமோ நமோ

ஹரிகேஸாயோபவீதிநே புஷ்டானாம் பதயே நமோ நமோ

பவஸ்ய ஹேத்யை ஜகதாம் பதயே நமோ நமோ

ருத்ராயாததாவிநே ÷க்ஷத்ராணாம் பதயே நமோ நமோ

ஸூதாயாஹந்த்யாய வனானாம் பதயே நமோ நமோ

ரோஹிதாய ஸ்தபதயே வ்ருக்ஷõணாம் பதயே நமோ நமோ

மந்த்ரிணே வாணிஜாய கக்ஷõணாம் பதயே நமோ நமோ

புவந்தயே வாரிவஸ்க்ருதாயௌஷதீனாம் பதயே நமோ நம:

உச்சைர்கோஷாயாக்ரந்தயதே பத்தீனாம் பதயே நமோ நம:

க்ருத்ஸ்னவீதாய தாவதே ஸத்வனாம் பதயே நம:

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம் – நமகம் – மூன்றாவது அனுவாகம்

நம: ஸஹமாநாய நிவ்யாதிந ஆவ்யாதிநீனாம் பதயே நமோ நம:

ககுபாய நிஷங்கிணே ஸ்தேநானாம் பதயே நமோ நமோ

நிஷங்கிண இஷுதிமதே தஸ்கராணாம் பதயே நமோ நமோ

வஞ்சதே பரிவஞ்சதே ஸ்தாயூனாம் பதயே நமோ நமோ

நிசேரவே பரிசராயாரண்யானாம் பதயே நமோ நம:

ஸ்ருகாவிப்யோ ஜிகா ஸத்ப்யோ முஷ்ணதாம் பதயே நமோ நமோ

ஸிமத்ப்யோ நக்தம் சரத்ப்ய: ப்ரக்ருந்தானாம் பதயே நமோ நம:

உஷ்ணீஷிணே கிரிசராய குலுஞ்சானாம் பதயே நமோ நம:

இஷுமத்ப்யோ தன்வாவிப்யஸ்ச வோ நமோ நம

ஆதன்வானேப்ய: ப்ரதிததானேப்யஸ்ச வோ நமோ நம

ஆயச்சத்ப்யோ விஸ்ருஜத்ப்யஸ்ச வோ நமோ நமோ

ஸ்யத்ப்யோ வித்த்யத்ப்யஸ்ச வோ நமோ நம

ஆஸீநேப்ய: ஸயானேப்யஸ்ச வோ நமோ நமஸ்

திஷ்டத்ப்யோ தாவத்ப்யஸ்ச வோ நமோ நம::

ஸபாப்ய: ஸபாபதிப்யஸ்ச வோ நமோ நமோ

அஸ்வேப்யோ ஸ்வபதிப்யஸ்ச வோ நம:

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம் – நமகம் – நான்காவது அனுவாகம்

நம ஆவ்யாதினீப்யோ விவித்யந்தீப்யஸ்ச வோ நமோ நம

உகணாப்யஸ்-த்ரு ஹதீப்யஸ்ச வோ நமோ நமோ

க்ருத்ஸேப்யோ க்ருத்ஸபதிப்யஸ்ச வோ நமோ நமோ

வ்ராதேப்யோ வ்ராதபதிப்யஸ்ச வோ நமோ நமோ

கணேப்யோ கணபதிப்யஸ்ச வோ நமோ நமோ

விரூபேப்யோ விஸ்வரூபேப்யஸ்ச வோ நமோ நமோ

மஹத்ப்ய: க்ஷúல்லகேப்யஸ்ச வோ நமோ நமோ

ரதிப்யோ ரதேப்யஸ்ச வோ நமோ நமோ

ஸேநாப்ய: ஸேநானிப்யஸ்ச வோ நமோ நம:

க்ஷத்த்ருப்ய: ஸங்க்ரஹீத்ருப்யஸ்ச வோ நமோ நமஸ்

தக்ஷப்யோ ரதகாரேப்யஸ்ச வோ நமோ நம:

குலாலேப்ய: கர்மாரேப்யஸ்ச வோ நமோ நம

புஞ்ஜிஷ்டேப்யோ நிஷாதேப்யஸ்ச வோ நமோ நம

இஷுக்ருத்ப்யோ தன்வக்ருத்ப்யஸ்ச வோ நமோ நமோ

ம்ருகயுப்ய: ஸ்வனிப்யஸ்ச வோ நமோ நம:

ஸ்வப்ய: ஸ்வபதிப்யஸ்ச வோ நம:

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம் – நமகம் – ஐந்தாவது அனுவாகம்

நமோ பவாய ச ருத்ராய ச

நம: ஸர்வாய ச பஸுபதயே ச

நமோ நீலக்ரீவாய ச ஸிதிகண்டாய ச

நம: கபர்தினே ச வ்யுப்தகேஸாய ச

நம: ஸஹஸ்ராக்ஷõய ச ஸததன்வனே ச

நமோ கிரிஸாய ச ஸிபிவிஷ்டாய ச

நமோ மீடுஷ்டமாய  சேஷுமதே ச

நமோ ஹ்ரஸ்வாய ச வாமனாய ச

நமோ ப்ருஹதே ச வர்ஷீயஸே ச

நமோ வ்ருத்தாய ச ஸம்வ்ருத்த்வனே ச

நமோ அக்ரியாய ச ப்ரதமாய ச

நம ஆஸவே சாஜிராய ச

நம: ஸீக்ரியாய ச ஸீப்யாய ச

நம ஊர்ம்யாய சாவஸ்வன்யாய ச

நம: ஸ்ரோதஸ்யாய ச த்வீப்யாய ச

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம் – நமகம் – ஆறாவது அனுவாகம்

நமோ ஜ்யேஷ்டாய ச கனிஷ்டாய ச

நம: பூர்வஜாய சாபரஜாய ச

நமோ மத்யமாய சாபகல்பாய ச

நமோ ஜகன்யாய ச புத்னியாய ச

நம: ஸோப்யாய ச ப்ரதிஸர்யாய ச

நமோ யாம்யாய ச ÷க்ஷம்யாய ச

நம உர்வர்யாய ச கல்யாய ச

நம: ஸ்லோக்யாய சாவஸான்யாய ச

நமோ வன்யாய ச கக்ஷ்யாய ச

நம: ஸ்ரவாய ச ப்ரதிஸ்ரவாய ச

நம ஆஸுஷேணாய சாஸுரதாய ச

நம: ஸூராய சாவபிந்ததே ச

நமோ வர்மிணே ச வரூதினே ச

நமோ பில்மினே ச கவசினே ச

நம: ஸ்ருதாய ச ஸ்ருதஸேனாய ச

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம் – நமகம் – ஏழாவது அனுவாகம்

நமோ துந்துப்யாய சாஹநன்யாய ச

நமோ த்ருஷ்ணவே ச ப்ரம்ருஸாய ச

நமோ தூதாய ச ப்ரஹிதாய ச

நமோ நிஷங்கிணே சேஷுதிமதே ச

நமஸ் தீக்ஷ்ணேஷவே சாயுதினே ச

நம: ஸ்வாயுதாய ச ஸுதன்வனே ச

நம: ஸ்ருத்யாய ச பத்யாய ச

நம: கட்யாய ச நீப்யாய ச

நம: ஸூத்யாய ச ஸரஸ்யாய ச

நமோ நாத்யாய ச வைஸந்தாய ச

நம: கூப்யாய சாவட்யாய ச

நமோ வர்ஷ்யாய சாவர்ஷ்யாய ச

நமோ மேக்யாய ச வித்யுத்யாய ச

நம ஈத்ரியாய சாதப்யாய ச

நமோ வாத்யாய ச ரேஷ்மியாய ச

நமோ வாஸ்தவ்யாய ச வாஸ்துபாய ச

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம் – நமகம் – எட்டாவது அனுவாகம்

நம: ஸோமாய ச ருத்ராய ச

நம: தாம்ராய சாருணாய ச

நம: ஸங்காய ச பஸுபதயே ச

நம உக்ராய ச பீமாய ச

நமோ அக்ரே-வதாய ச தூரே-வதாய ச

நமோ ஹந்த்ரே ச ஹநீயஸே ச

நமோ வ்ரு÷க்ஷப்யோ ஹரிகேஸேப்யோ

நமஸ்தாராய

நம: ஸம்பவே ச மயோபவே ச

நம: ஸங்கராய ச மயஸ்கராய ச

நம: ஸிவாய ச ஸிவதராய ச

நம: தீர்த்யாய ச கூல்யாய ச

நம: பார்யாய சாவார்யாய ச

நம: ப்ரதரணாய சோத்தரனாய ச

நம ஆதார்யாய சாலாத்யாய ச

நம: ஸஷ்ப்யாய ச பேன்யாய ச

நம: ஸிகத்யாய ச ப்ரவாஹ்யாய ச

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம் – நமகம் – ஒன்பதாவது அனுவாகம்

நம இரிண்யாய ச ப்ரபத்யாய ச

நம: கிஸிலாய ச க்ஷயணாய ச

நம: கபர்திநே ச புலஸ்தயே ச

நமோ கோஷ்ட்யாய ச க்ருஹ்யாய ச

நமஸ்தல்ப்யாய ச கேஹ்யாய ச

நம: காட்யாய ச கஹ்வரேஷ்டாய ச

நமோ ஹ்ரதய்யாய ச நிவேஷ்ப்யாய ச

நம: பாஸவ்யாய ச ரஜஸ்யாய ச

நம: ஸுஷ்க்யாய ச ஹரித்யாய ச

நமோ லோப்யாய சோலப்யாய ச

நம ஊர்வ்யாய ச ஸூர்ம்யாய ச

நம: பர்ண்யாய ச பர்ணஸத்யாய ச

நமோ பகுரமாணாய சாபிக்நதே ச

நம ஆக்கிததே ச ப்ரக்கிததே ச

நமோ வ: கிரிகேப்யோ தேவானா ஹ்ருதயேப்யோ

நமோ விக்ஷீணகேப்யோ,

நமோ விசின்வத்கேப்யோ

நம ஆநிர்ஹதேப்யோ

நம ஆமீவத்கேப்ய

1. சினம் தணிந்த சிவனை, ஆயுதங்களின்றி வந்து, அருள வேண்டுதல்

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம் – நமகம் – பத்தவாது அனுவாகம்

த்ராபே அந்தஸஸ்பதே தரித்ரந்-நீலலோஹித

ஏஷாம் புருஷாணா- மேஷாம் பஸூனாம் மாபேர்மாரோ
மோ ஏஷாம் கிஞ்சநாமமத்

யா தே ருத்ர ஸிவா தனூ: ஸிவா விஸ்வாஹ பேஷஜீ ஸிவா
ருத்ரஸ்ய பேஷஜீ தயா நோ ம்ருட ஜீவஸே

இமா ருத்ராய தவஸே கபர்தினே க்ஷயத்வீராய
ப்ரபராமஹே மதிம் யதா ந: ஸமஸத் த்விபதே சதுஷ்பதே
விஸ்வம் புஷ்டம் க்ராமே அஸ்மின்னனாதுரம்

ம்ருடா நோ ருத்ரோதநோ மயஸ்க்ருதி க்ஷயத்-வீராய
நமஸா விதேம தே யச்சம் ச யோஸ்ச மனுராயஜே பிதா
ததஸ்யா தவ ருத்ர ப்ரணீதௌ

மா நோ மஹாந்த-முத மா நோ அர்பகம் மா ந உக்ஷந்த
முத மா ந உக்ஷிதம் மா நோ வதீ: பிதரம் மோத
மாதரம் ப்ரியா மா நஸ்தனுவோ ருத்ர ரீரிஷ:

மாநஸ்-தோகே தநயே மா ந ஆயுஷி மா நோ கோஷுமா நோ
அஸ்வேஷு ரீரிஷ: வீரான் மா நோ ருத்ர பாமிதோ-வதீர்
ஹவிஷ்மந்தோ நமஸா விதேம தே

ஆராத்தே கோக்ன உத பூருஷக்னே க்ஷயத்-வீராய
ஸும்ன-மஸ்மே தே அஸ்து ரக்ஷõ ச நோ அதி ச தேவ
ப்ரூஹ்யதா ச ந: ஸர்ம யச்ச த்விபர்ஹா:

ஸ்துஹி ஸ்ருதம் கர்தஸதம் யுவாநம் ம்ருகந்த பீம-முபஹத்னு
முக்ரம் ம்ருடா ஜரித்ரே ருத்ர ஸ்தவாநோ அந்யந்தே
அஸ்மந்-நிவபந்து ஸேனா:

பரிணோ ருத்ரஸ்ய ஹேதிர்-வ்ருணக்து பரி-த்வேஷஸ்ய துர்மதி-
ரகாயோ: அவ-ஸ்திரா மகவத்ப்யஸ்-தனுஷ்வ
மீட்வஸ்-தோகாய தனயாய ம்ருடய

மீடுஷ்டம ஸிவதம ஸிவோ ந: ஸுமனா பவ பரமே வ்ருக்ஷ
ஆயுதம் நிதாய க்ருத்திம் வஸான ஆசர பிநாகம்
பிப்ரதாகஹி

விகிரித விலோஹித நமஸ்தே அஸ்து பகவ: யாஸ்தே
ஸஹஸ்ர ஹேதயோ ன்ய-மஸ்மந்-நிவபந்து தா:

ஸஹஸ்ராணி ஸஹஸ்ரதா பாஹுவோஸ்-தவ ஹேதய:
தாஸா-மீஸானோ பகவ: பராசீனா முகா க்ருதி

1. சிவகணங்களுக்கு அஞ்சலி செய்தல்

ஸ்ரீ ருத்ர ப்ரச்னம்-நமகம் – பதினொன்றாவது அனுவாகம்

ஸஹஸ்ராணி ஸஹஸ்ரஸோ யே ருத்ரா அதி பூம்யாம்
தேஷா ஸஹஸ்ர யோஜனே வதன்வானி தன்மஸி

அஸ்மின் மஹத்யர்ணவே ந்தரி÷க்ஷ பவா அதி
தேஷா ஸஹஸ்ர யோஜனே வதன்வானி தன்மஸி

நீலக்ரீவா: ஸிதிகண்டா: ஸர்வா அத: க்ஷமாசரா:
தேஷா ஸஹஸ்ர யோஜனே வதன்வானி தன்மஸி

நீலக்ரீவா: ஸிதிகண்டா திவ ருத்ரா உபஸ்ரிதா:
தேஷா ஸஹஸ்ர யோஜனே வதன்வானி தன்மஸி

யே வ்ரு÷க்ஷக்ஷú ஸஸ்பிஞ்ஜரா நீலக்ரீவா விலேஹிதா:
தேஷா ஸஹஸ்ர யோஜனே வதன்வானி தன்மஸி

யே பூதானா மதிபதயோ விஸிகாஸ: கபர்தின:
தேஷா ஸஹஸ்ர யோஜனே வதன்வானி தன்மஸி

யே அன்னேஷு விவித்யந்தி பாத்ரேஷு பிபதோ ஜனான்
தேஷா ஸஹஸ்ர யோஜனே வதன்வானி தன்மஸி

யே பதாம் பதிரக்ஷய ஐலப்ருதா யவ்யுத:
தேஷா ஸஹஸ்ர யோஜனே வதன்வானி தன்மஸி

யே தீர்தானி ப்ரசரந்தி ஸ்ருகாவந்தோ நிஷங்கிண:
தேஷா ஸஹஸ்ர யோஜனே வதன்வானி தன்மஸி

ய ஏதாவந்தஸ்ச பூயா ஸஸ்ச சிஸோ ருத்ரா விதஸ்திரே
தேஷா ஸஹஸ்ர யோஜனே வதன்வானி தன்மஸி

நமோ ருத்ரேப்யோ யே ப்ருதிவ்யாம் யே ந்தரி÷க்ஷ யே திவி
யேஷாமன்னம் வாதோ வர்ஷ-மிஷவஸ்-தேப்யோதஸ ப்ராசீர்-தஸ
தக்ஷிணா தஸ ப்ரதீசீர்-தஸோதீசீர்-தஸோர்-த்வாஸ்-தேப்யோ
நமஸ்-தே நோ ம்ருடயந்து தே யம் த்விஷ்மோ யஸ்ச நோ
த்வேஷ்டி தம் வோ ஜம்பே ததாமி

நமோ ருத்ரேப்யோ யே ந்தரி÷க்ஷ யேஷாம் வாத இஷவஸ்தேப்யோ தயஸ
ப்ராசீர்-தஸ தக்ஷிணா தஸ ப்ரதீசீர்-தஸோ தீசீர்
தஸோர்த்வாஸ்-தேப்யோ நமஸ்-தே நோ ம்ருடயந்து தே யம் த்விஷ்மோ
யஸ்ச நோ த்வேஷ்டி தம் வோ ஜம்யே ததாமி

நமோ ருத்ரேப்யோ யே திவி யேஷாம் வர்ஷ- மிஷவஸ்தேப்யோ தஸ
ப்ராசீர்-தஸ தக்ஷிணா தஸ ப்ரதீசீர்-தஸோ தீசீர்
தஸோர்த்வாஸ்-தேப்யோ நமஸ்-தே நோ ம்ருடயந்து தே யம் த்விஷ்மோ 
யஸ்ச நோ த்வேஷ்டி தம் வோ ஜம்பே ததாமி

2. எங்குமாய் யாவுமாய் உள்ள முக்கண்ணனை நமஸ்கரித்தல்

த்ர்யம்பகம் யஜாமஹே ஸுகந்திம்
புஷ்டிவர்தனம் உர்வாருக – மிவ பந்தனான்
ம்ருத்யோ – முக்ஷீய – மாம்ருதாத்

யோ ருத்ரோ அக்னௌ யோ அப்ஸு ய ஓஷதீஷு யோ ருத்ரோ
விஸ்வா புவனா விவேஸ தஸ்மை ருத்ராய நமோ அஸ்து

தமுஷ்டிஹி ய: ஸ்விஷு: ஸுதன்வா யோ விஸ்வஸ்ய க்ஷயதி
பேஷஜஸ்ய யக்ஷ்வாமஹே ஸெளமனஸாய
ருத்ரம் நமோபிர்-தேவ-மஸுரம் துவஸ்ய

அயம் மே ஹஸ்தோ பகவானயம் மே
பகவத்தர: அயம் மே விஸ்வ
பேஷஜோ-ய ஸிவாபிமர்ஸன:

யே தே ஸஹஸ்ர-மயுதம் பாஸா ம்ருத்யோ
மர்த்யாய ஹந்தவே தான் யஜ்ஞஸ்ய மாயயா
ஸர்வானவ யஜாமஹே ம்ருத்யவே ஸ்வாஹா
ம்ருத்யவே ஸ்வாஹா

ஓம் நமோ பகவதே ருத்ராய விஷ்ணவே
ம்ருத்யுர்-மே பாஹி ப்ராணானாம் க்ரந்திரஸி ருத்ரோ மா விஸாந்தக:
தேனான்னேனாப்யாயஸ்வ

நமோ ருத்ராய விஷ்ணவே ம்ருத்யும்-மே பாஹி

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

(ஸ்ரீருத்ரம்) சமக ப்ரச்னம்

(வரங்களை வேண்டிச் செய்யப்படும் ப்ரார்த்தனை)

சமகம் – முதல் அனுவாகம்

அக்னிதேவரையும் விஷ்ணுவையும் வேண்டிக்கொண்டு தொடங்குதல்

ஓம் அக்னா விஷ்ணூ ஸஜோஷஸேமா வர்தந்து வாம் கிர:
த்யும்னைர் வாஜேபிராகதம்

1. இந்திரியங்களின் நலன்களை வேண்டுதல்

வாஜஸ்ச மே,  ப்ரஸவஸ்ச மே,  ப்ரயதிஸ்ச மே, 
ப்ரஸிதிஸ்ச மே,   தீதிஸ்ச மே,   க்ரதுஸ்ச மே, 
ஸ்வரஸ்ச மே,   ஸ்லோகஸ்ச மே,   ஸ்ராவஸ்ச மே, 
ஸ்ருதிஸ்ச மே,   ஜ்யோதிஸ்ச மே,   ஸுவஸ்ச மே, 
ப்ராணஸ்ச மே,   பானஸ்ச மே,   வ்யானஸ்ச மே, 
ஸுஸ்ச மே,   சித்தஞ்ச ம ஆதிதஞ்ச மே,  வாக்ச மே, 
மனஸ்ச மே,  சக்ஷúஸ்ச மே,   ஸ்ரோத்ரஞ்ச மே, 
தக்ஷஸ்ச மே,   பலஞ்ச ம ஓஜஞ்ச மே,  ஸஹஸ்ச ம ஆயுஸ்ச மே, 
ஜரா ச ம ஆத்மா ச மே,  தனூஸ்ச மே,   ஸர்ம ச மே, 
வர்ம ச மே,   ங்கானி ச மே,   ஸ்தானி ச மே, 
பரூ ஷி ச மே,   ஸரீராணி ச மே

சமகம் – இரண்டாவது அனுவாகம்

2. செல்வச் செழிப்பு வேண்டுதல்

ஜ்யைஷ்ட்யஞ்ச ம  ஆதிபத்யஞ்ச மே,  மன்யுஸ்ச மே, 
பாமஸ்ச மே,   மஸ்ச மே,   ம்பஸ்ச மே, 
ஜேமா ச மே,   மஹிமா ச மே,   வரிமா ச மே, 
ப்ரதிமா ச மே,   வர்ஷ்மா ச மே,   த்ராகுயா ச மே, 
வ்ருத்தஞ்ச மே,   வ்ருத்திஸ்ச மே,   ஸத்யஞ்ச மே, 
ஸ்ரத்தா ச மே,   ஜகச்ச மே,   தனஞ்ச மே, 
வஸஸ்ச மே,   த்விஷிஸ்ச மே,   க்ரீடா ச மே, 
மோதஸ்ச மே,   ஜாதஞ்ச மே,   ஜநிஷ்யமாணஞ்ச மே, 
ஸூக்தஞ்ச மே,   ஸுக்ருதஞ்ச மே,  வித்தஞ்ச மே, 
வேத்யஞ்ச மே,   பூதஞ்ச மே,   பவிஷ்யச்ச மே, 
ஸுகஞ்ச மே,   ஸுபதஞ்ச ம ருத்தஞ்ச ம  ருத்திஸ்ச மே, 
க்லுப்தஞ்ச மே,   க்லுப்திஸ்ச மே,  மதிஸ்ச மே,  ஸுமதிஸ்ச மே

சமகம் – மூன்றாவது அனுவாகம்

3. இகவாழ்க்கை நலன்களை வேண்டுதல்

ஸஞ்ச மே,   மயஸ்ச மே,   ப்ரியஞ்ச மே, 
னுகாமஸ்ச மே,   காமஸ்ச மே,   ஸெளமனஸஸ்ச மே, 
பத்ரஞ்ச மே,   ஸ்ரேயஸ்ச மே,   வஸ்யஸ்ச மே, யஸஸ்ச மே, 
பகஸ்ச மே,   த்ரவிணஞ்ச மே,   யந்தா ச மே, தர்தா ச மே, 
÷க்ஷமஸ்ச மே,   த்ருதிஸ்ச மே,   விஸ்வஞ்ச மே, மஹஸ்ச மே, 
ஸம்விச்ச மே,   ஜ்ஞாத்ரஞ்ச மே,   ஸூஸ்ச மே, 
ப்ரஸூஸ்ச மே,   ஸீரஞ்ச மே,   லயஸ்ச ம ருதஞ்ச மே, 
ம்ருதஞ்ச மே,   யக்ஷ்மஞ்ச மே,   நாமயச்ச மே, 
ஜீவாதுஸ்ச மே,   தீர்காயுத்வஞ்ச மே,  நமித்ரஞ்ச மே, 
பயஞ்ச மே,   ஸுகஞ்ச மே,   ஸயனஞ்ச மே, 
ஸூஷா ச மே,   ஸுதினஞ்ச மே

சமகம் – நான்காவது அனுவாகம்

4. உணவு மற்றும் விவசாய நலன்களை வேண்டுதல்

ஊர்க் ச மே,  ஸூந்ருதா ச மே,  பயஸ்ச மே,  ரஸஸ்ச மே, 
க்ருதஞ்ச மே,   மது ச மே,   ஸக்திஸ்ச மே, 
ஸபீதிஸ்ச மே,   க்ருஷிஸ்ச மே,   வ்ருஷ்டிஸ்ச மே, 
ஜைத்ரஞ்ச ம ஒளத்பித்யஞ்ச மே,  ரயிஸ்ச மே,   ராயஸ்ச மே, 
புஷ்டஞ்ச மே,   புஷ்டிஸ்ச மே,   விபு ச மே,  ப்ரபு ச மே, 
பஹு ச மே,   பூயஸ்ச மே,   பூர்ணஞ்ச மே, 
பூர்ணதரஞ்ச மே,  க்ஷிதிஸ்ச மே,   கூயவாஸ்ச மே, 
ன்னஞ்ச மே,   க்ஷúச்ச மே,   வ்ரீஹயஸ்ச மே, 
யவாஸ்ச மே,   மாஷாஸ்ச மே,   திலாஸ்ச மே, 
முத்காஸ்ச மே,   கல்வாஸ்ச மே,   கோதூமாஸ்ச மே, 
மஸுராஸ்ச மே,   ப்ரியங்கவஸ்ச மே,  ணவஸ்ச மே, 
ஸ்யாமாகாஸ்ச மே,    நீவாராஸ்ச மே

சமகம் – ஐந்தாவது அனுவாகம்

5. பூமி, பயிராகும் பொருள்கள், தாதுப்பொருள்கள், குடியிருப்பு, காடு, மூலிகைகள், பரம்பரைச் செல்வம் ஆகியவற்றை வேண்டுதல்

அஸ்மா ச மே,   ம்ருத்திகா ச மே,   கிரயஸ்ச மே, 
பர்வதாஸ்ச மே,   ஸிகதாஸ்ச மே,   வனஸ்பதயஸ்ச மே, 
ஹிரண்யஞ்ச மே,  யஸ்ச மே,  ஸீஸஞ்ச மே, 
த்ரபுஸ்ச மே,   ஸ்யாமஞ்ச மே,   லோஹஞ்ச மே, 
க்னிஸ்ச ம ஆபஸ்ச மே,  வீருதஸ்ச ம   ஓஷதயஸ்ச மே, 
க்ருஷ்ட-பச்யஞ்ச மே,  க்ருஷ்ட-பச்யஞ்ச மே, 
க்ராம்யாஸ்ச மே,  பஸவ ஆரண்யாஸ்ச  யஜ்ஞேன கல்பந்தாம், 
வித்தஞ்ச மே,   வித்திஸ்ச மே,   பூதஞ்ச மே, 
பூதிஸ்ச மே,   வஸு ச மே,   வஸதிஸ்ச மே, 
கர்ம ச மே,   ஸக்திஸ்ச மே, 
ர்தஸ்ச ம ஏமஸ்ச ம இதிஸ்ச மே,    கதிஸ்ச மே

சமகம் – ஆறாவது அனுவாகம்

6. புற வாழ்க்கைக்கு நன்மைகளருளும் அனைத்து தேவதைகளின் அருள் சுரக்க வேண்டுதல்

அக்னிஸ்ச ம இந்தரஸ்ச மே,  ஸோமஸ்ச ம இந்தரஸ்ச மே, 
ஸவிதா ச ம இந்தரஸ்ச மே,  ஸரஸ்வதீ ச ம இந்தரஸ்ச மே, 
பூஷா ச ம இந்தரஸ்ச மே,  ப்ரஹஸ்பதிஸ்ச ம இந்தரஸ்ச மே, 
மித்ரஸ்ச ம இந்தரஸ்ச மே,  வருணஸ்ச ம இந்தரஸ்ச மே, 
த்வஷ்டா ச ம இந்தரஸ்ச மே,  தாதா ச ம இந்தரஸ்ச மே, 
விஷ்ணுஸ்ச ம இந்தரஸ்ச மே,  ஸ்விநௌ ச ம இந்தரஸ்ச மே, 
மருதஸ்ச ம இந்தரஸ்ச மே,  விஸ்வே ச மே, 
தேவா இந்தரஸ்ச மே,  ப்ருதிவீ ச ம இந்தரஸ்ச மே, 
ந்தரிக்ஷஞ்ச ம ம இந்தரஸ்ச மே,  த்யௌஸ்ச ம ம இந்தரஸ்ச மே, 
திஸஸ்ச ம இந்தரஸ்ச மே,  மூர்தா ச ம இந்தரஸ்ச மே, 
ப்ரஜாபதிஸ்ச ம இந்தரஸ்ச மே

சமகம் – ஏழாவது அனுவாகம்

7. இக–பர அக வாழ்க்கைக்கு நன்மைகளருளும் அனைத்து க்ரஹ தேவதைகளின் அருள் சுரக்க வேண்டுதல்

அஸுஸ்ச மே,   ரஸ்மிஸ்ச மே,   தாப்யஸ்ச மே, 
திபதிஸ்ச ம உபாஸுஸ்ச மே, 
ந்தர்யாமஸ்ச ம ஐந்த்ரவாயவஸ்ச மே, 
மைத்ரா வருணஸ்ச ம ஆஸ்வினஸ்ச மே,  ப்ரதிப்ரஸ்தானஸ்ச மே, 
ஸுக்ரஸ்ச மே,   மந்தீ ச ம ஆக்ரயணஸ்ச மே, 
வைஸ்வதேவஸ்ச மே,  த்ருவஸ்ச மே, 
வைஸ்வாநரஸ்ச ம ருதுக்ரஹாஸ்ச மே, 
திக்ராஹ்யாஸ்ச ம ஐந்த்ராக்னஸ்ச மே,  வைஸ்வதேவஸ்ச மே, 
மருத்வதீயாஸ்ச மே,  மாஹேந்த்ரஸ்ச ச ஆதித்யஸ்ச மே, 
ஸாவித்ரஸ்ச மே,  ஸாரஸ்வதஸ்ச மே,  பௌஷ்ணஸ்ச மே, 
பாத்னீவதஸ்ச மே,  ஹாரியோஜனஸ்ச மே

சமகம் – எட்டாவது அனுவாகம்

8. யாகங்கள், பூஜைகள் செய்வதற்கான வாய்ப்புகள் அமைய வேண்டுதல்

இத்மஸ்ச மே,   பர்ஹிஸ்ச மே,   வேதிஸ்ச மே, 
திஷ்ணியாஸ்ச மே,  ஸ்ருசஸ்ச மே,   சமஸாஸ்ச மே, 
க்ராவாணஸ்ச மே,  ஸ்வரவஸ்ச ம உபரவாஸ் ச மே, 
திஷவணே ச மே,  த்ரோணகலஸஸ்ச மே,  வாயவ்யானி ச மே, 
பூதப்ருச்ச ம ஆதவனீயஸ்ச  ம ஆக்னீத்ரஞ்ச மே, ஹவிர்தானஞ்ச மே, 
க்ருஹாஸ்ச மே,   ஸதஸ்ச மே,   புரோடாஸாஸ்ச மே, 
பசதாஸ்ச மே,   வப்ருதஸ்ச மே,   ஸ்வகாகாரஸ்ச மே

சமகம் – ஒன்பதாவது அனுவாகம்

9. யாகங்கள், பூஜைகளுக்கான தேவதைகளின் அருளும், அவற்றைச் செய்வதற்கான மந்திர ஞானமும் வேண்டுதல்

அக்னிஸ்ச மே,   கர்மஸ்ச மே,   ர்க்கஸ்ச மே, 
ஸூர்யஸ்ச மே,   ப்ராணஸ்ச மே,   ஸ்வமேதஸ்ச மே, 
ப்ருதிவீ ச மே,   திதிஸ்ச மே,   திதிஸ்ச மே, 
த்யௌஸ்ச மே,   ஸக்வரீ-ரங்குலயோ  திஸஸ்ச மே, 
யஜ்ஞேன கல்பந்தாம்,    ருக்ச மே, 
ஸாம ச மே,   ஸ்தோமஸ்ச மே,  யஜுஸ்ச மே,  தீக்ஷõ ச மே, 
தபஸ்ச ம ருதஸ்ச மே,   வ்ரதஞ்ச மே, 
ஹோராத்ரயோர்-வ்ருஷ்ட்யா ப்ருஹத்ரதந்தரே ச மே, 
யஜ்ஞேன கல்பேதாம்

சமகம் – பத்தாவது அனுவாகம்

1. யாகங்கள், பூஜைகளின் விளைவாகப் பல்வகைப் பலன்களும் செவ்வனே ஸித்திக்க வேண்டுதல்

கர்பாஸ்ச மே,   வத்ஸாஸ்ச மே,   த்ர்யவிஸ்ச மே, 
த்ர்யவீ ச மே,   தித்யவாட் ச மே,  தித்யௌஹி ச மே, 
பஞ்சாவிஸ்ச மே,  பஞ்சாவீ ச மே,   த்ரிவத்ஸஸ்ச மே, 
த்ரிவத்ஸா ச மே,   துர்யவாட் ச மே,   துர்யௌ ஹீ ச மே, 
பஷ்டவாட் ச மே,  பஷ்டௌஹீ ச ம உக்ஷõ ச மே, 
வஸா ச ம ருஷபஸ்ச மே,   வேஹச்ச மே,   நட்வாஞ்ச மே, 
தேனுஸ்ச ம ஆயுர் யஜ்ஞேன கல்பதாம், 
ப்ராணோ யஜ்ஞேன கல்பதாம்,   அபானோ யஜ்ஞேன கல்பதாம், 
வ்யானோ யஜ்ஞேன கல்பதாம்,   சக்ஷúர் யஜ்ஞேன கல்பதாம், 
ஸ்தோத்ரம் யஜ்ஞேன கல்பதாம்,   மனோ யஜ்ஞேன கல்பதாம், 
வாக் யஜ்ஞேன கல்பதாம்,   ஆத்மா யஜ்ஞேன கல்பதாம், 
யஜ்ஞோ யஜ்ஞேன கல்பதாம்

சமகம் – பதினொன்றாவது அனுவாகம்

1. பல்வகைத் தத்துவங்களின் ஞானமும் பரம்பொருளின் அருள் விளக்கமும் ஸித்திக்க வேண்டுதல்

ஏகா ச மே, திஸ்ரஸ்ச மே, பஞ்ச மே, ஸப்த ச மே, 
நவ ச ம ஏகாதஸ ச மே, த்ரயோதஸ ச மே, பஞ்சதஸ ச மே,
ஸப்ததஸ ச மே, நவதஸ ச ம ஏகவி ஸதிஸ்ச மே,
த்ரயோவி ஸதிஸ்ச மே, பஞ்சவி ஸதிஸ்ச மே, 
ஸப்தவி ஸதிஸ்ச மே, நவவி ஸதிஸ்ச ம ஏகத்ரி ஸச்ச மே, 
த்ரயஸ்த்ரி ஸச்ச ம சதஸ்ரஸ்ச மே, ஷ்டௌ ச மே, 
த்வாதஸ ச மே, ÷ஷாடஸ ச மே, வி ஸதிஸ்ச மே, 
சதுர்வி ஸதிஸ்ச மே, ஷ்டாவிஸதிஸ்ச மே, த்வாத்ரிஸச்ச மே, 
ஷட்த்ரி ஸச்ச மே, சத்வாரி ஸச்ச மே, 
சதுஸ்சத்வாரி ஸச்ச மே, ஷ்டாசத்வாரி ஸச்ச மே, 
வாஜஸ்ச ப்ரஸவஸ்சாபிஜஸ்ச க்ரதுஸ்ச ஸுவஸ்ச மூர்தா ச
வ்யஸ்னியஸ் சாந்த்யாயனஸ் சாந்த்யஸ்ச பௌவனஸ்ச
புவனஸ்சாதிபதிஸ்ச

சொற் பிழை உள்ளிட்ட அனைத்துக் குற்றங்களும் அகல, கூற்றிலும் செயலிலும் இனிமையே நிறைய, நலம் தந்தருளுமாறு வேண்டி நிற்றல்

இடா தேவஹூர்-மனுர்-யஜ்ஞனீர்-ப்ருஹஸ்பதி-ருக்தாமதானி
ஸஸிஷத் விஸ்வேதேவா: ஸூக்தவாச: ப்ருதிவி-மாதர்மா மா ஹி ஸீர்-
மது மனிஷ்யே மது ஜனிஷ்யே மது வக்ஷ்யாமி மது வதிஷ்யாமி
மது மதீம் தேவேப்யோ வாசமுத்யாஸ ஸுஸ்ரூஷேண்யாம்
மனுஷ்யேப்யஸ்-தம் மா தேவா அவந்து ஸோபாயை பிதரோனுமதந்து

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ஸ்ரீருத்ர பாராயண நிறைவாகச் சொல்லவேண்டிய

நாமாவளிகளும், ஸிவோபாஸனாதி மந்திரங்களும் நாமாவளிகள்

ஓம் ஹாம் பவாய தேவாய நம: ஓம் ஹாம் ஸர்வாய தேவாய
நம: ஓம் ஹாம் ஈஸானாய தேவாய நம: ஓம் ஹாம் பஸுபதேர் 
தேவாய நம: ஓம் ஹாம் ருத்ராய தேவாய நம: ஓம் ஹாம்
உக்ராய தேவாய நம: ஓம் ஹாம் பீமாய தேவாய நம: ஓம்
ஹாம் மஹதே தேவாய நம:

ஸிவோபாஸன மந்த்ரம்

நிதனபதயே நம: நிதனபதாந்திகாய நம: ஊர்த்வாய நம: 
ஊர்த்வ லிங்காய நம: ஹிரண்யாய நம: ஹிரண்ய லிங்காய நம: 
ஸுவர்ணாய நம: ஸுவர்ண லிங்காய நம: திவ்யாய நம: 
திவ்ய லிங்காய நம: பவாய நம:

பவ லிங்காய நம: ஸர்வாய நம: ஸர்வ லிங்காய நம: 
ஸிவாய நம: ஸிவ லிங்காய நம: ஜ்வலாய நம: ஜ்வல லிங்காய
நம: ஆத்மாய நம: ஆத்ம லிங்காய நம: பரமாய நம: பரம
லிங்காய நம: ஏதத் ஸோமஸ் ஸூர்யஸ்ய ஸர்வ லிங்க
ஸ்தாபயதி பாணிமந்த்ரம் பவித்ரம்

பஸ்சிம வக்த்ர ப்ரதி பாதக மந்த்ரம்

ஸத்யோஜாதம் ப்ரபத்யாமி ஸத்யோஜாதாய வை நமோ நம:
பவேபவே நாதிபவே பவஸ்வ மாம் பவோத் பவாய நம:

உத்தர வக்த்ர ப்ரதி பாதக மந்த்ரம்

வாமதேவாய நமோ ஜ்யேஷ்டாய நம: ஸ்ரேஷ்டாய நமோ
ருத்ராய நம: காலாய நம: கலவிகரணாய நமோ பலவிகரணாய நமோ
பலாய நமோ பலப்ரமதனாய நமஸ்-ஸர்வ பூததமனாய நமோ
மனோன்மனாய நம:

தக்ஷிண வக்த்ர ப்ரதி பாதக மந்த்ரம்

அகோரேப்யோத கோரேப்யோ கோரகோரதரேப்ய:
ஸர்வேப்யஸ்-ஸர்வ ஸர்வேப்யோ நமஸ்தே அஸ்து ருத்ர ரூபேப்ய:

ப்ராக் வக்த்ர ப்ரதி பாதக மந்த்ரம்

தத்புருஷாய வித்மஹே மஹாதேவாய தீமஹி
தந்நோ ருத்ர: ப்ரசோதயாத்

தன்மஹேஸாய வித்மஹே வாக்விஸுத்தாய தீமஹி
தந்ந: ஸிவ ப்ரசோதயாத்

ஊர்த்வ வக்த்ர ப்ரதி பாதக மந்த்ரம்

ஈஸான: ஸர்வ வித்யானாம் ஈஸ்வர: ஸர்வ பூதானாம் 
ப்ரஹ்மாதிபதி: ப்ரஹ்மணோதிபதி: ப்ரஹ்மா ஸிவோ மே அஸ்து 
ஸதாஸிவோம்

நமஸ்காரார்த மந்த்ரம்

நமோ ஹிரண்யபாஹவே ஹிரண்யவர்ணாய ஹிரண்யரூபாய
ஹிரண்யபதயே அம்பிகாபதய உமாபதயே பஸுபதயே நமோ நம:

ருத ஸத்யம் பரம் ப்ரஹ்ம புருஷம் க்ருஷ்ணபிங்கலம்
ஊர்த்வ-ரேதம் விரூபாக்ஷம் விஸ்வரூபாய வை நமோ நம:

ஸர்வோ வை ருத்ரஸ்-தஸ்மை ருத்ராய நமோ அஸ்து புரு÷ஷா
வை ருத்ரஸ்ஸன்மஹோ நமோ நம: விஸ்வம் பூதம் புவனம் சித்ரம்
பஹுதா ஜாதம் ஜாயமானம் ச யத் ஸர்வோ ஹ்யேஷ
ருத்ரஸ்-தஸ்மை ருத்ராய நமோ அஸ்து

கத்ருத்ராய ப்ரசேதஸே மீடுஷ்டமாய தவ்யஸே வோ சேம ஸந்தம
ஹ்ருதே ஸர்வோஹ்யேஷ ருத்ரஸ்-தஸ்மை ருத்ராய நமோ அஸ்து

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

புருஷ  ஸூக்தம்

(தைத்ரீயாரண்யகம், மூன்றாவது ப்ரச்னம்)

முதல் அனுவாகம்

ஓம் ஸஹஸ்ரஸீர்ஷா புருஷ: 
ஸஹஸ்ராக்ஷ: ஸஹஸ்ரபாத் ஸபூமிம்
விஸ்வதோ வ்ருத்வா அத்யதிஷஅடத்தஸாங்குலம்
புருஷ ஏவேத ஸர்வம் யத்பூதம் யச்ச பவ்யம்
உதாம் ருதத்வஸ்யேஸான: யதந்நேனாதிரோஹதி
ஏதாவானஸ்ய மஹிமா அதோ ஜ்யாயஸ்ச புருஷ:

பாதோ – ஸ்ய விஸ்வாபூதானி த்ரிபாதஸ்யாம்ருதம் திவி
த்ரிபாதூர்த்வ உதைத் புருஷ: பாதோ ஸ்யேஹா பவாத் புன:
ததோ விஷ்வங் வ்யக்ராமத் ஸாஸனானஸனே அபி தஸ்மாத்
விராடஜாயத விராஜோ அதி பூருஷ: ஸ ஜாதோ அத்யரிச்யத
பஸ்சாத்பூமிமதோ புர:

யத்புருஷேண ஹவிஷா தேவா யஜ்ஞமதன்வத வஸந்தோ
அஸ்யஸீதாஜ்யம் க்ரீஷ்ம இத்ம: ஸரத்தவி: ஸப்தாஸ்யாஸன்
பரிதய: த்ரி: ஸப்த ஸமித: க்ருதா: தேவா யத்யஜ்ஞம் தன்வானா
அபத்னன் புருஷம் பஸும் தம் யஜ்ஞம் பர்ஹிஷி ப்ரௌக்ஷன்
புருஷம் ஜாதமக்ரத:

தேன தேவா அயஜந்த ஸாத்யா ருஷாயஸ்ச யே தஸ்மாத்
யஜ்ஞாத் ஸர்வஹுத: ஸம்ப்ருதம் ப்ருஷதாஜ்யம்
பஸூஸ்தாஸ் சக்ரே வாயவ்யான் ஆரண்யான் க்ராம்யாஸ்ச யே
தஸ்மாத் யஜ்ஞாத் ஸர்வஹுத: ருச: ஸாமானி ஜஜ்ஞிரே சந்தாஸி
ஜஜ்ஞிரே தஸ்மாத் யஜுஸ்தஸ்மாதஜாயத

தஸ்மா தஸ்வா அஜாயந்த யே கே சோபயாதத: காவோ ஹ
ஜஜ்ஞிரே தஸ்மாத் தஸ்மாத்-ஜாதா அஜாவய: யத் புருஷம் வ்யதது:
கதிதா வ்யகல்பயன் முகம் கிமஸ்ய கௌ பாஹூ காவூரூ
பாதாவுச்யேதே ப்ராஹ்மணோ ஸ்ய முகமாஸீத் பாஹூ
ராஜன்ய: க்ருத:

ஊரூ ததஸ்ய யத்வைஸ்ய: பத்ப்யா ஸூத்ரோ அஜாயத
சந்த்ரமா மனஸோ ஜாத: ச÷க்ஷõ: ஸூர்யோ அஜாயத
முகாதிந்த்ரஸ்-சாக்னிஸ்ச ப்ராணாத்-வாயு-ரஜாயத நாப்யா
ஆஸீதந்தரிக்ஷம் ஸீர்ஷ்ணோ த்யௌ: ஸமவர்த்தத பத்ப்யாம்
பூமிர்- திஸ: ஸ்ரோத்ராத் ததா லோகா அகல்பயன்

வேதாஹமேதம் புருஷம் மஹாந்தம் ஆதித்ய வர்ணம் தமஸஸ்து 
பாரே ஸர்வாணி ரூபாணி விசித்ய தீர: நாமானி க்ருத்வா பிவதன் 
யதாஸ்தே தாதா புரஸ்தாத்-யளுதாஜஹார ஸக்ர: ப்ரவித்வான்
ப்ரதிஸஸ்சதஸ்ர: தமேவம் வித்வானம்ருத இஹ பவதி நான்ய: பந்தா
அயனாய வித்யதே யஜ்ஞேன யஜ்ஞ-மயஜந்த தேவா: தானி
தர்மாணி ப்ரதமான்யாஸன் தே ஹ நாகம் மஹிமான: ஸசந்தே பத்ர
பூர்வே ஸாத்யா ஸந்தி தேவா:

இரண்டாம் அனுவாகம்

அத்ப்ய: ஸம்பூத: ப்ருதிவ்யை ரஸாச்ச விஸ்வகர்மண: ஸமவர்த்ததாதி
தஸ்ய த்வஷ்டா விததத் ரூபமேதி தத் புருஷஸ்ய விஸ்வ-மாஜான
மக்ரே வேதாஹமேதம் புருஷம் மஹாந்தம் ஆதித்ய வர்ணம் தமஸ:
பரஸ்தாத் தமேவம் வித்வானம்ருத இஹ பவதி நான்ய: பந்தா
வித்யதே யனாய ப்ரஜாபதிஸ்சரதி கர்பே அந்த: அஜாயமானோ
பஹுதா விஜாயதே

தஸ்ய தீரா: பரிஜாநந்தி யோனிம் மரீசீனாம் பதமிச்சந்தி வேதஸ:
யோ தேவேப்ய ஆதபதி யோ தேவானாம் புரோஹித: பூர்வோ யோ
தேவேப்யோ ஜாத: நமோ ருசாய ப்ராஹ்மயே ருசம் ப்ராஹ்மம் ஜனயந்த:
தேவா அக்ரே ததப்ருவன் யஸ்த்வைவம் ப்ராஹ்மணோ வித்யாத்
தஸ்ய தேவா அஸன் வஸே ஹ்ரீஸ்ச தே லக்ஷ்மீஸ்ச பத்ன்யௌ
அஹோ ராத்ரே பார்ஸ்வே நக்ஷத்ராணி ரூபம் அஸ்விநௌ வ்யாத்தம்
இஷ்டம் மனிஷாண அமும் மனிஷாண
ஸர்வம் மனிஷாண

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

நாராயண ஸூக்தம்

(தைத்ரீயாரண்யகம் 10-வது ப்ரபாடகம், 13-வது அனுவாகம்)

ஸஹஸ்ரஸீர்ஷம் தேவம் விஸ்வாக்ஷம் விஸ்வ-ஸம்புவம் விஸ்வம்
நாராயணம் தேவமக்ஷரம் பரமம் பதம் விஸ்வத: பரமாந்நித்யம்
விஸ்வம் நாராயண ஹரிம் விஸ்வமேவேதம் புருஷஸ்
தத்விஸ்வமுபஜீவதி பதிம் விஸ்வஸ்யாத்மேஸ்வர ஸாஸ்வத
ஸிவ-மச்யுதம் நாராயணம் மஹாஜ்ஞேயம் விஸ்வாத்மானம் பராயணம்
நாராயண பரோ ஜ்யோதி – ராத்மா நாராயண: பர: நாராயணம் பரம்
ப்ரஹ்ம தத்வம் நாராயண: பர: நாராயண பரோ த்யாதா த்யானம்
நாராயண: பர: யச்ச கிஞ்சிஜ்-ஜகத் ஸர்வம் த்ருஸ்யதே
ஸ்ரூயதே பிவா

அந்தர் – பஹிஸ்ச தத் ஸர்வம் வ்யாப்ய நாராயண: ஸ்தித: அனந்த-
மவ்யயம் கவி ஸமுத்ரேந்தம் விஸ்வ ஸம்புவம் பத்மகோஸ
ப்ரதீகாஸ ஹ்ருதயம் சாப்யதோமுகம் அதோ நிஷ்ட்யா
விதஸ்த்யாந்தே நாப்யா-முபரி திஷ்டதி ஜ்வால மாலாகுலம் பாதீ
விஸ்வஸ்யாயதனம் மஹத் ஸந்தத ஸிலாபிஸ்து-லம்பத்யா-கோஸ
ஸந்நிபம் தஸ்யாந்தே ஸுஷிர ஸூக்ஷ்மம் தஸ்மின் ஸர்வம்
ப்ரதிஷ்டிதம் தஸ்ய மத்யே மஹானக்னிர்-விஸ்வார்ச்சிர்-விஸ்வதோ முக:
ஸோக்ரபுக்-விபஜன் திஷ்டன்-னுஹாரமஜர: கவி: திர்ய-கூர்த்வ-
மத: ஸாயீ ரஸ்மயஸ்-தஸ்ய ஸந்ததா ஸந்தாபயதி ஸ்வம் தேஹ
மாபாததல-மஸ்தக: தஸ்ய மத்யே வஹ்னி ஸிகா அணீயோர்த்வா
வ்யவஸ்தித: நீலதோயத- மத்யஸ்தாத்-வித்யுல்லேகேவ பாஸ்வரா
நீவாரஸூகவத்- தன்வீ பீதா பாஸ்வத்-யணூபமா தஸ்யா: ஸிகாயா
மத்யே பரமாத்மா வ்யவஸ்தித: ஸ ப்ரஹ்ம ஸ ஸிவ ஸ ஹரி: ஸேந்த்ர:
ஸோக்ஷர: பரம: ஸ்வராட்

ருத ஸத்யம் பரம் ப்ரஹ்ம புருஷம் க்ருஷ்ணபிங்கலம்
ஊர்த்வரேதம்- விரூபாக்ஷம்-விஸ்வரூபாய வை நமோ நம:

நாராயணாய வித்மஹே வாஸுதேவாய தீமஹி
தந்நோ விஷ்ணு: ப்ரசோதயாத்

விஷ்ணோர்நுகம் வீர்யாணி ப்ரவோசம் ய: பார்திவானி விமமே
ராஜா ஸி யோ அஸ்கபாயதுத்தர ஸதஸ்தம்
விசக்ரமாணஸ்-த்ரேதோருகாயோ விஷ்ணோ
ரராடமஸி விஷ்ணோ: ப்ருஷ்டமஸி விஷ்ணோ:
ஸ்ஞப்த்ரே- ஸ்தோ விஷ்ணோ: ஸ்யூரஸி
விஷ்ணோர் த்ருவமஸி வைஷ்ணவமஸி
விஷ்ணவே த்வா

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

துர்கா ஸூக்தம்

(தைத்திரீயாரண்யகம், 10-வது ப்ரபாடகம், 2-வது அனுவாகம்)

ஜாதவேதஸே ஸுநவாம ஸோம-மராதீயதோ நிதஹாதி வேத: ஸ நு:
பர்ஷததி துர்காணி விஸ்வா நாவேவ ஸிந்தும் துரிதாத்யக்னி:

தா-மக்னி-வர்ணாம் தபாஸாஜ்வலந்தீம் வைரோசனீம் கர்ம-பலேஷு
ஜுஷ்டாம் துர்காம் தேவீ ஸரண-மஹம் ப்ரபத்யே ஸுதரஸி
தரஸே நம:

அக்னே த்வம் பாரயா நவ்யோஅஸ்மான் ஸ்வஸ்திபி-ரதி
துர்காணி விச்வா பூஸ்ச ப்ருத்வீ பஹுலா ந உர்வீ பவா தோகாய
தனயாய ஸம்யோ

விஸ்வானி நோ துர்கஹா ஜாதவேதஸ்-ஸிந்தும் ந நாவா துரிதா-
திபர்ஷி அக்னே அத்ரிவன் மனஸா க்ருணானோ ஸ்மாகம் 
போத்யவிதா தனூனாம்

ப்ருதனாஜித ஸஹமான-முக்ர-மக்னி ஹுவேம பரமாத்-ஸதஸ்தாத்
ஸ ந: பர்ஷததி துர்காணி விஸ்வா-க்ஷமாத் தேவோ அதி துரிதா
த்யக்னி:

ப்ரத்னோஷிகமீட்யோ அத்வரேஷு ஸநாச்ச ஹோதா நவ்யஸ்ச ஸத்ஸி
ஸ்வாஞ்சாக்னே தனுவம் பிப்ரயஸ்வாஸ்மப்யாம் ச ஸெளபக-மாயஜஸ்வ

கோபிர்ஜுஷ்ட-மயுஜோ நிஷிக்தம் தவேந்த்ர விஷ்ணோ-ரனுஸஞ்சரேம
நாகஸ்ய ப்ருஷ்ட-மபிஸம்வஸானோ வைஷ்ணவீம் லோக இஹ மாதயந்தாம்

காத்யாயனாய வித்மஹே கன்யகுமாரி தீமஹி
தந்நோ துர்கி: ப்ரசோதயாத்

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ஸ்ரீ ஸூக்தம்

(ருக்வேத ஸம்ஹிதை, 4-வது அஷ்டகம், 11-வது ஸூக்தம்)

ஹிரண்ய வர்ணாம் ஹரிணீம் ஸுவர்ண-ரஜ-தஸ்ரஜாம் சந்த்ராம்
ஹிரண்மயீம் லக்ஷ்மீம் ஜாதவேதோ ம ஆவஹ

தாம் ம ஆவஹ ஜாதவேதோ லக்ஷ்மீ-மநப-காமிநீம் யஸ்யாம்
ஹிரண்யம் விந்தேயம் காமஸ்வம் புருஷானஹம்

அஸ்வபூர்வாம் ரத-மத்யாம் ஹஸ்திநாத
ப்ரபோதிநீம் ஸ்ரியம் தேவீ- முபஹ்வயே
ஸ்ரீர்மா தேவீர் ஜுஷதாம்

காம் ஸோ ஸ்மிதாம் ஹிரண்யப்ராகாரா
மார்த்ராம் ஜ்வலந்தீம் த்ருப்தாம் தர்ப்பயந்தீம்
பத்மே ஸ்திதாம் பத்ம வர்ணாம் தாமிஹோப
ஹ்வயே ஸ்ரியம்

சந்த்ராம் ப்ரபாஸாம் யஸஸா ஜ்வலந்தீம் ஸ்ரியம் லோகே
தேஜுஷ்டா-முதாராம் தாம் பத்மினீமீம் ஸரண-மஹாம் ப்ரபத்யே
லக்ஷ்மீர்மே நஸ்யதாம் த்வாம் வ்ருணே

ஆதித்ய-வர்ணே தபஸோ திஜாதோ வனஸ்பதிஸ்தவ வ்ரு÷க்ஷõத
பில்வ: தஸ்ய பலானி தபஸா நுதந்து மாயாந்தராயாஸ்ச பாஹ்யா
அலக்ஷ்மீ:

உபைது மாம் தேவஸக: கீர்த்திஸ்ச மணினா ஸஹ ப்ராதுர் பூதோ
ஸ்மி ராஷ்ட்ரே-ஸ்மின் கீர்த்திம்ருத்திம் ததாது மே

க்ஷúத்-பிபாஸா மலாம் ஜ்யோஷ்டா-மலக்ஷ்மீம் நாஸயாம்யஹம்
அபூதி-மஸம்ருத்திம் ச ஸர்வான் நிர்ணுத மே க்ருஹாத்

கந்த-த்வாராம் துராதர்ஷாம் நித்ய புஷ்டாம் கரீஷிணீம் ஈஸ்வரீ
ஸர்வ-பூதானாம் தாமி-ஹோபஹ்வயே ஸ்ரியம்

மனஸ: காம-மாகூதிம் வாச: ஸத்யமஸீமஹி பஸூனாம் ரூப
மன்னஸ்ய மயி ஸ்ரீ: ஸ்ரயதாம் யஸ:

கர்தமேன ப்ரஜா பூதா மயி ஸம்பவ கர்தம ஸ்ரியம் வாஸய மே
குலே மாதரம் பத்ம-மாலிநீம்

ஆப: ஸ்ருஜந்து ஸ்நிக்தானி சிக்லீத வஸ மே க்ருஹே
நி-சதேவீம் மாதர ஸ்ரியம் வாஸய மே-குலே

ஆர்த்ராம் புஷ்கரிணீம் புஷ்டிம் ஸுவர்ணாம் ஹேமமாலினீம்
ஸூர்யாம் ஹிரண்மயீம் லக்ஷ்மீம் ஜாதவேதோ ம ஆவஹ

ஆர்த்ராம் ய: கரிணீம் யஷ்டிம் பிங்கலாம் பத்மமாலினீம் சந்த்ராம்
ஹிரண்மயீம் லக்ஷ்மீம் ஜாதவேதோ ம ஆவஹ

தாம் ம ஆவஹ ஜாதவேதோ லக்ஷ்மீ-மனபகாமினீம் யஸ்யாம்
ஹிரண்யம் ப்ரபூதம் காவோ தாஸ்யோ-ஸ்வாம் விந்தேயம்
புருஷானஹம்

ய: ஸுசி: ப்ரயதோ பூத்வா ஜுஹுயா-தாஜ்ய-மன்வஹம்
ஸூக்தம் பஞ்சதஸர்சம் ச ஸ்ரீ காம: ஸததம் ஜபேத்

பத்மாநனே பத்ம ஊரூ பத்மாக்ஷீ பத்ம – ஸம்பவே தன்மே
பஜஸி பத்மாக்ஷீ யேந ஸெளக்யம் லபாம்யஹம்

அஸ்வதாயீ கோதாயீ தனதாயீ மஹாதனே தனம்-மே
ஜுஷதாம்-தேவி ஸர்வ காமாம்ஸ்ச தேஹி மே

பத்மாநனே பத்ம-விபத்ம-பத்ரே பத்ம-ப்ரியே பத்ம-தலாயதாக்ஷி
விஸ்வ-ப்ரியே விஸ்வ மனோ-நுகூலே த்வத்பாத – பத்மம் மயி
ஸந்நிதத்ஸ்வ

புத்ர-பௌத்ர-தனம் தான்யம் ஹஸ்த்-யஸ்வாதிகவே-ரதம்
ப்ரஜானாம் பவஸீ மாதா ஆயுஷ்மந்தம் கரோது மே

தன-மக்நிர்-தனம் வாயும்-தனம் ஸூர்யோ-தனம் வஸு: தனம்
இந்த்ரோ ப்ருஹஸ்பதிர்-வருணம் தனமஸ்து தே

வைநதேய ஸோமம் பிப ஸோமம் பிபது வ்ருத்ரஹா ஸோமம்
தனஸ்ய ஸோமினோ மஹ்யம் ததாது ஸோமிந:

ந க்ரோதோ ந ச மாத்ஸர்யம் ந லோபோ நாஸுபா மதி:
பவந்தி க்ருத-புண்யானாம் பக்தானாம் ஸ்ரீஸுக்தம் ஜபேத்:

ஸரஸிஜ-நிலயே ஸரோஜ-ஹஸ்தே தவலதராம்ஸுக-கந்தமால்ய-
ஸோபே பகவதி-ஹரிவல்லபே மனோஜ்ஞே த்ரிபுவன-பூதிகரி
ப்ரஸீத மஹ்யம்

விஷ்ணு-பத்நீம் க்ஷமாம் தேவீம் மாதவீம் மாதவ-ப்ரியாம்
லக்ஷ்மீம் ப்ரிய-ஸகீம் தேவீம் நமாம்யச்யுத-வல்லபாம்

மஹாதேவ்யை ச வித்மஹே விஷ்ணு-பத்ன்யை ச தீமஹி
தந்நோ லக்ஷ்மீ: ப்ரசோதயாம்

மஹாதேவ்யை ச வித்மஹே ருத்ர-பத்ன்யை ச தீமஹி
தந்நோ கௌரீ ப்ரசோதயாத்

ஸ்ரீர்-வர்சஸ்வ-மாயுஷ்ய-மாரோக்ய-மாவிதாச்-சே
õபமாநாம்- மஹீயதே தான்யம் தனம் பஸும்
பஹுபுத்ர-லாபம் ஸத-ஸம்வத்ஸரம் தீர்கமாயு:

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

மேதா ஸூக்தம்

(தைத்ரீயாரண்யகம், 4-வது ப்ரபாடகம், 10-வது அனுவாகம்)

மேதா தேவீ ஜுஷமாணா ந ஆகா-த்விஸ்வாசீ பத்ரா
ஸுமனஸ்ய மானா த்வயா ஜுஷ்டா ஜுஷமாணா துருக்தான்
ப்ருஹதவதேம விததே ஸுவீரா: த்வயா ஜுஷ்ட ருஷிர்-பவதி
தேவி த்வயா ப்ரஹ்மாகத ஸ்ரீ ருத த்வயா த்வயா
ஜுஷ்டஸ்-சித்ரம் விந்ததே வஸு ஸா நோ ஜுஷஸ்வ த்ரவிணோ ந
மேதே

மேதாம் ம இந்த்ரோ ததாநு மேதாம் தேவீ ஸரஸ்வதீ
மேதாம் மே அஸ்வினாவுபா – வதாத்தாம் புஷ்கரஸ்ரஜா
அப்ஸராஸு-ச-யா மேதா கந்தர்வேஷு ச யன்மன: தைவீம்
மேதா ஸரஸ்வதீ ஸா மாம் மேதா ஸுரபிர் ஜுஷதா ஸ்வாஹாம்

ஆ மாம் மேதா ஸுரபிர்-விஸ்வரூபா ஹிரண்யவர்ணா ஜகதீ
ஜகம்யா ஊர்ஜஸ்வதீ பயஸா பின்வமானா ஸா மாம் மேதா
ஸுப்ரதீகா ஜுஷந்தாம்

மயி மேதாம் மயி ப்ரஜாம் மயி அக்நிஸ் தேஜோ ததாது மயி
மேதாம் மயி ப்ரஜாம் மயி இந்த்ர இந்த்ரியம் ததாது மயி மேதாம்
மயி ப்ரஜாம் மயி ஸூர்யோ ப்ராஜோ ததாது

ஓம் ஹம்ஸ ஹம்ஸாய வித்மஹே பரமஹம்ஸாய தீமஹி
தந்நோ ஹம்ஸ: ப்ரசோதயாத்

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

இதி மேதா ஸூக்தம்

பூ ஸூக்தம்

(தைத்ரீய ஸம்ஹிதை, முதல் காண்டம், 5-வது ப்ரபாடகம், 3-வது அனுவாகம்)

பூமிர்பூம்னா-த்யௌர்-வரிணா-ந்தரிக்ஷம்
மஹித்வா உபஸ்தே தே தேவ்யதிதே-க்னி-மன்னாத
மன்னாத்யாயாததே ஆயங்கௌ: ப்ருஸ்னிரக்ரமீ தஸனன்
மாதரம் புன: பிதரம் ச ப்ரயந்த்ஸுவ: த்ரி ஸத்தாம விராஜதி வாக்
பதங்காய ஸிஸ்ரியே ப்ரத்யஸ்ய வஹ த்யுபி: அஸ்ய
ப்ராணாதபானத்-யந்தஸ்சரதி ரோசனா வ்யக்யன் மஹிஷ: ஸுவ:
யத்த்வா க்ருத்த: பரோவபமன்யுனா யதவர்த்யா ஸுகல்ப-மக்னே
தத்தவ புனஸ்-த்வோத்தீபயாமஸி யத்தே மன்யு பரோப்தஸ்ய ப்ருதிவீ-
மனுதத்வஸே ஆதித்யா விஸ்வே தத்தேவோ வஸவஸ்ச ஸமாபரன்
மனோஜ்யோதிர்-ஜுஷதா-மாஜ்யம் விஸ்சின்னம் யஜ்ஞ ஸமிமம் ததாது
ப்ருஹஸ்பதிஸ்-தனுதாமிமம் நோ விஸ்வே தேவா இஹ மாதயந்தாம்

மேதினீ தேவீ வஸுந்தரா ஸ்யாத்-வஸுதா தேவீ வாஸவீ
ப்ரஹ்மவர்ச்சஸ: பித்ருணா ஸ்ரோத்ரம் சக்ஷúர்மன: தேவீ ஹிரண்ய-
கர்பிணீ தேவீ ப்ரஸோதரீ ரஸனே ஸத்யாயனே ஸீத

ஸமுத்ரவதீ ஸாவித்ரீஹ நோ தேவீ மஹ்யகீ மஹாதரணீ
மஹோர்யதிஸ்த ஸ்ருங்கே ஸ்ருங்கே யஜ்ஞே யஜ்ஞே விபீஷணீ
இந்த்ரபத்னீ வ்யாஜனீ ஸுரஸித இஹ

வாயுபரீ ஜலஸயனீ ஸ்வயந்தாரா ஸத்யந்தோபரி மேதினீ
ஸோபரிதத்தங்காய

விஷ்ணு-பத்னீம் மஹீம் தேவீம் மாதவீம் மாதவ-ப்ரியாம்
லக்ஷ்மீம் ப்ரிய-ஸகீம் தேவீம் நமாம் யச்யுத வல்லபாம்

தனுர்தராயை ச வித்மஹே ஸர்வ ஸித்த்யை ச தீமஹி
தந்நோ தரா ப்ரசோதயாத்

இஷு-ஸாலி-யவ-ஸஸ்ய-பலாட்யாம் பாரிஜாத ரு-ஸோபித-மூலே
ஸ்வர்ண ரத்ன மணி மண்டப மத்யே சிந்தயேத் ஸகல-லோக-தரித்ரீம்

ஸ்யாமாம் விசித்ராம் நவரத் பூஷிதாம் சதுர்புஜாம்
துங்கபயோதரான்விதாம் இந்தீவராக்ஷீம் நவஸாலிமஞ்ஜரீம் ஸுகம்
ததானாம் வஸுதாம் பஜாமஹே

ஸக்துமிவ தித உனா புனந்தோ யத்ர தீரா மனஸா
வாசமக்ரத அத்ரா ஸகாய: ஸக்யானி ஜானதே
பைத்ரஷாம் லக்ஷ்மீர்-நிஹிதா திவாசி

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

இதி பூ ஸூக்தம்

நீளா ஸூக்தம்

(தைத்ரீய ஸம்ஹிதை, 4-வது காண்டம், 4-வது ப்ரபாடகம், 12-வது அனுவாகம்)

ஓம் நீளா தேவீம் ஸரண-மஹம் ப்ரபத்யே
க்ருணாஹி

க்ருதவதீ ஸவிதராதி பத்யை: பயஸ்வதீ – ரந்திராஸானோ அஸ்து
த்ருவா திஸாம் விஷ்ணுபத்ன்ய-கோரா ஸ்யேஸானா ஸஹஸோயா
மனோதா ப்ருஹஸ்பதி-மாதரிஸ்வோத வாயுஸ்-ஸந்துவானாவாதா அபி
நோ க்ருணந்து விஷ்டம்போ திவோதருண: ப்ருதிவ்யா
அஸ்யேஸானா ஜகதோ விஷ்ணுபத்னீ

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

இதி நீளா ஸூக்தம்

பாக்ய ஸூக்தம்

(தைத்ரீய ப்ரஹ்மாணம், இரண்டாம் அஷ்டகம்)

ஓம் ப்ராதரக்நிம் ப்ராதரிந்த்ர ஹவாமஹே ப்ரதர்மித்ரா வருணா
ப்ராதரஸ்விநா ப்ராதர்பகம் பூஷணம் ப்ரஹ்மணஸ்பதிம்
ப்ராதஸ்-ஸோம-முத-ருத்ர ஹுவேம

ப்ராதர்ஜிதம் பகமுக்ர ஹுவேம வயம் புத்ர-மதி தேர்யோ விதர்தா
ஆத்த்ரஸ்சித்யம் மன்யமானஸ்துரஸ்-சித்ராஜா சித்யம்பகம்
பக்ஷீத்யாஹ

பக ப்ரணேதர்-பக ஸத்யராதோ பகே மாம் தியத வததன்ன:
பக ப்ரணோ ஜனய கோபி-ரஸ்வைர்-பக ப்ரந்ருபிர்-ந்ருவந்தஸ்-ஸ்யாம

பக ஏவ பகவா அஸ்து தேவாஸ்-தேன வயம் பகவந்தஸ்-ஸ்யாம
தம் த்வா பக ஸர்வ இஜ்ஜோஹவீமி ஸனோ பக புர ஏதா பவேஹ

ஸமத்வரா யோஷஸோநமந்த ததிக்ராவேவ ஸுசயே பதாய
அர்வாசீனம் வஸுவிதம் பகன்னோ ரதமிவாஸ்வா வாஜின ஆவஹந்து

அஸ்வாவதீர்-கோமதீர்-ந உஷாஸோ வீரவதீஸ்ஸத-முச்சந்து பத்ரா:
க்ருதம் துஹானா விஸ்வத: ப்ரபீனா யூயம் பாத ஸ்வஸ்திபிஸ்-ஸதா ந:

யோ மாக்நே பகிந ஸந்த-மதாபாகம் சிகீருஷதி
அபாகமக்நே தம் குரு மாமக்நே பாகிநம் குரு

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ஆயுஷ்ய ஸூக்தம்

யோ பரஹ்மா ப்ரஹ்மண உஜ்ஜஹார ப்ராணை ஸிர: க்ருத்திவாஸா:
பிநாகீ ஈஸானோ தேவ: ஸ ந ஆயுர்-ததாது தஸ்மை ஜுஹோமி
ஹவிஷா க்ருதேன

விப்ராஜமாந: ஸரிரஸ்ய மத்யாத் ரோசமானோ தர்மருசிர்-ய ஆகாத்
ஸ ம்ருத்யு-பாஸானபனுத்ய கோராநிஹா-யுஷேணோ க்ருதமத்து தேவ:

ப்ரஹ்மஜ்யோதிர்-ப்ரஹ்ம -பத்நீஷு கர்பம் யமாததாத் புரு ரூபம்
ஜயந்தம் ஸுவர்ணரம்பக்ரஹ-மர்க்-மர்ச்யம்-தமாயுஷே வர்தயாமோ க்ருதேந

ஸ்ரியம் லக்ஷ்மி – மௌபலா-மம்பிகாம் காம் ஷஷ்டீஞ்ச
யாமிந்த்ரேஸேநேத்யுதாஹு: தாம் வித்யாம் ப்ரஹ்மயோனி
ஸரூபமிஹாயுஷே தர்பயாமோ க்ருதேன

தாக்ஷõயண்ய: ஸர்வயோன்ய: ஸ யோன்ய: ஸஹஸ்ரஸோ
விஸ்வரூபா: விரூபா: ஸஸூநவ: ஸபதய: ஸயூத்யா ஆயுஷேணோ
க்ருதமிதம் ஜுஷந்தாம்

திவ்யா கணா பஹு ரூபா: புராணா ஆயுஸ்சிதோ ந: ப்ரமத்நந்து
வீரான் தேப்யோ ஜுஹோமி பஹுதா க்ருதேன மா ந: ப்ரஜா
ரீரி÷ஷா மோத வீரான்

ஏக: புரஸ்தாத் ய இதம் பபூவ யதோ பபூவ புவநஸ்ய கோபா:
யமப்யேதி புவனம் ஸாம்பராயே ஸ நோ ஹவிர்க்ருத-மிஹாயுஷே-த்து
தேவ:

வஸூன் ருத்யான் ஆதித்யான் மருதோத ஸாத்யான் ருபூன்
யக்ஷõன் கந்தர்வாம்ஸ்ச பித்ரூம்ஸ்ச விஸ்வான் ப்ருகூன் ஸர்பாம்ஸ்
சாங்கிரஸோத ஸர்வான் க்ருதம் ஹுத்வா ஸ்வாயுஷ்யா மஹயாம
ஸஸ்வத்

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ப்ரஹ்ம ஸூக்தம்

ப்ரஹ்மபஜ்ஞானம் ப்ரதமம் புரஸ்தாத் விஸீமதஸ்-ஸுருசோ வேன
ஆவ: ஸபுத்னி யா உபமா அஸ்ய விஷ்டா: ஸதஸ்வயோநி-
மஸதஸ்ச விவ: பிதாவிராஜா-ம்ருஷ-போரயீணாம் அந்தரிக்ஷம்
விஸ்வரூப ஆவிவேஸ தமர்கைரர்ப்யாசந்தி வத்ஸம் ப்ரஹ்மஸந்தம்
ப்ரஹ்மணா வர்தயந்த: ப்ரஹ்ம-தேவாநஜநயத் ப்ரஹ்ம
விஸ்வமிதம் ஜகத் ப்ரஹ்மண: க்ஷத்ரம் நிர்மிதம் ப்ரஹ்ம
ப்ராஹ்மண ஆத்மனா அந்தரஸ்மிந்நிமே லோகா: அந்தர்-விஸ்வ-மிதம்
ஜகத் ப்ரஹ்மைவ பூதனாஞ்ஜ்யேஷ்டம் தேநகோர்ஹதிஸ்பர்தி தும்
ப்ரஹ்மந்- தேவாஸ்த்ரயஸ்-த்ரிஸத் ப்ரஹ்மந்-நிந்த்ர ப்ரஜாபதி
ப்ரஹ்மன் ஹ விஸ்வா பூதானி நாவீவாந்தஸ்-ஸமாஹிதா சதஸ்ர
ஆஸா: ப்ரசரந்த்வக்நய: இமம் நோ யஜந்நயது ப்ரஜானன் க்ருதம்
பின்வந்நஜர ஸுவீரம் பரஹ்மஸ்-மிதப்வத்-யாஹுதீனாம்

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

விஷ்ணு ஸூக்தம்

விஷ்ணோர்நுகம் வீர்யாணி ப்ரவோசம் ய: பார்திவானி விமமே

ராஜாஸி யோ அஸ்கபாயதுத்ர ஸதஸ்தம் விசக்ரமாணஸ்
த்ரேதோருகாய: ததஸ்ய ப்ரியமபிபாதோ அஸ்யாம் நரோ-யத்ர
தேவயவோ-மதந்தி உருக்ரமஸ்ய ஸஹிபந்துரித்தா விஷ்ணோ:
பதே பரமே மத்வ உத்ஸ: ப்ரதத்-விஷ்ணுஸ்-ஸ்தவதே வீர்யாய
ம்ருகோ ந பீம: குசரோ கிரிஷ்டா: யஸ்யோருஷு த்ரிஷு
விக்ரமணேஷு அதிக்ஷியந்தி புவநானி விஸ்வா
பரோ-மாத்ரயா-தநுவா வ்ருதான் ந-தே-மஹித்வமன்வஸ்நுவந்தி

உபேதே வித்ம ரஜஸி ப்ருதிவ்யா விஷ்ணோ தேவத்வம் பரமஸ்ய
வித்ஸே விசக்ரமே ப்ருதிவீ மேஷ ஏதாம் ÷க்ஷத்ராய
விஷ்ணுர்மநுஷே தஸஸஸ்யன் த்ருவாஸோ அஸ்ய கீரயோ ஜநாஸ:
ஊருக்ஷிதி ஸுஜநிமாசகார த்ரிர்தேவ: ப்ருதிவீமேஷ ஏதாம்
த்வேஷங்க்-க்ஹ்யஸ்ய ஸ்தவிரஸ்ய நாம பர்யாப்த்யா அநந்தராயாய
ஸர்வஸ்தோமோ தி ராத்ர
உத்தமமஹர்பவதி ஸர்வஸ்யாப்த்யே
ஸர்வஸ்யஜித்த்யை ஸர்வமேவ
தேனாப்நோதி ஸர்வம் ஜயதி

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ருக்வேதீய தேவீ ஸூக்தம்

(நவராத்ரி காலத்திலும், சதுர்வேத பாராயணத்தில் ருக்வேதம் சொல்லும்போது இசைக்கலாம்)

ஓம் அஹம் ருத்ரோபிர்-வஸுஸ்சராம்யஹ-ளாதித்யைம்ருத
விஸ்வதேவை: அஹம் மித்ரா வருணோபா பிபர்மயஹ-மிந்த்ராக்னீ
அஹமஸ்வினோபா

அஹம்-ஸோம-மாஹநஸம் பிபர்ம்யஹம் த்வஷ்டாரமுத பூஷணம்
பகம் அஹம் ததாமி த்ரவிணம் ஹவிஷ்மதே ஸுப்ராவ்யே
யஜமானாய ஸுன்வதே

அஹம் ராஷ்ட்ரீ ஸங்கமநீ- வஸூனாம் சிகிதுஷீ ப்ரதமா யஜ்ஞியானாம்
தாம் மா தேவா வ்யதது: புருத்ரா பூரிஸ்தாத்ராம் பூர்யா வேஸயந்தீம்

மயா ஸோ ந்தமத்தி யோ விபஸ்யதி ய: ப்ரணிதி யஈம்
ஸ்ருணோத்யுக்தம் அமந்தவோமாந்த உபக்ஷியந்தி ஸ்ருதி ஸ்ருத
ஸ்ரத்திவம் தே வதாமி

அஹமேவ ஸ்வயமிதம் வதாமி ஜுஷ்டம் தேவேபி-ருத மானுஷேபி:
யம் காமயே தம் தமுக்ரம் க்ருஸ்ணோமி தம் ப்ரஹ்மாணம் தம் ருஷிம்
தம் ஸுமேதாம்

அஹம் ருத்ராய தனுராதனோமி ப்ரஹ்மத்வி÷க்ஷ ஸரவேஹந்த வா உ
அஹம் ஜனாய ஸமதம் க்ருணேம்யஹம் த்யாவா ப்ருதிவீ ஆவிவேஸ

அஹம் ஸுவே பிதரமஸ்ய மூர்தன் மம யோநி- ரபஸ்வ(அ)ந்த:
ஸமுத்ரே ததோ விதிஷ்டே புவநானு விஸ்வோ தாமூம் த்யாம்
வர்ஷ்மணோபஸ்ப்ருஸாமி

அஹமேவ வாத இவ ப்ரவாம்யாரபமாணா புவனாநி விஸ்வா பரோ
திவா பரஏனா ப்ருதிவ்யை தாவதீ மஹினா ஸம்பபூவ

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

இதி ருக்வேதீய தேவீ ஸூக்தம் ஸமாப்தம்

ருக்வேதீய ராத்ரீ ஸூக்தம்

(நவராத்திரி காலத்திலும், சதுர்வேத பாராயணத்தில் ருக்வேதம் சொல்லும்போதும் இசைக்கலாம்)

ஓம் ராத்ரீ வ்யக்யதாயதீ புருத்ரா தேவ்ய(அ)க்ஷபி: விஸ்வா
அதிஸ்ரியோதித

ஓர்வப்ரா அமர்த்யா நிவதோ தேவ்யு(உ)த்வத: ஜ்யோதிஷா
பாததே தம:

நிருஸ்வஸார – மஸ்க்ருதோஷஸம் தேவ்யாயதீ அபேது
ஹாஸத தம:

ஸாநோ அத்ய யஸ்யா வயம் நி தே யாமந்த விக்ஷ்மஹி
வ்ரு÷க்ஷந வஸதிம் வய:

நி க்ராமாஸோ அவிக்ஷத நி பத்வந்தோ நி பக்ஷிண:
நிஸ்யேனாஸஸ்-சிதர்தின:

யாவயா வ்ருக்ய(அ)ம்-வ்ருகம் யவயஸ்தேன – மூர்ம்யே அதா ந:
ஸுதரா பவ

உப மா பேபிஸத்தம: க்ருஷ்ணம் வ்யக்த-மஸ்தித உஷ ருணேவ
யாதய

உப தே கா இவாகரம் வ்ருணீஷ்வ துஹிதர்
திவ: ராத்ரிஸ்தோமம் ; ஜிக்யுஷே

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

கோ ஸூக்தம்

(க்ருஷ்ண யஜுர்வேதீய உதகஸாந்தி மந்த்ரபாட:- அனுவாகம் 71-74)
(பசு மாட்டிற்கு பூஜை செய்யும் சமயங்களில் இசைக்கலாம்)

… ஆ காவோ அக்மந்நுத பத்ரமக்ரன் ஸீதந்து கோஷ்டே
ரணயந்த்வஸ்மே

ப்ரஜாவதீ: புருரூபா இஹ ஸ்யு: இந்த்ராய பூர்வீருஷஸோ துஹானா:
இந்த்ரோ யஜ்வநே ப்ருணதே ச ஸிக்ஷதி உபேத்யதாதி நஸ்வம்
முஷாயதி பூயோ பூயோ ரயிமிதஸ்ய வர்தயன் அபிந்நே
கில்லேநிததாதி தேவயும் நதாநஸந்தி நதபாதி தஸ்கர: நைநா
அமித்ரோ வ்யதிரா ததர்ஷதி தேவாஸ்ச யாபிர்யஜதே ததாநி ச
ஜ்யோகித்தாபி: ஸசதே கோபதி: ஸஹ

நதா அர்வா ரேணு ககாடோ அஸ்ஜ்ஞாதே நஸஸ்க்ருதத்ரமுப யந்தி
தா அபி உருகாயமபயம் தஸ்ய தா அனு காவோ மர்த்யஸ்ய
விசரந்தி யஜ்வந:

காவோ பகோ காவ இந்த்ரோ மே அச்சாத் காவ:

ஸோமஸ்ய ப்ரதமஸ்ய பக்ஷ: இமா யா காவ: ஸஜநாஸ இந்த்ர:
இச்சாமீத்த்ருதா மநஸா சிதிந்த்ரம் யூயம் காவோ மேதயதா
க்ருஸம் சித் அஸ்லீலம் சித்க்ருணுதா ஸுப்ரதீகம்

பத்ரம் க்ருஹம் க்ருணுத பத்ரவாச: ப்ருஹத்வோ வய உச்யதே
ஸபாஸு ப்ரஜாவதீ: ஸூயவஸரிஸந்தீ: ஸுத்தா அப:
ஸுப்ரபாணே பிபந்தீ: மாவஸ்தேந ஈஸத மாதஸஸ: பரிவோ ஹேதீ
ருத்ரஸ்ய வ்ருஞ்ஜ்யாத் உபேதமுபபர்சநம் ஆஸு கோஷூப
ப்ருச்யதாம் உபர்ஷபஸ்ய ரேதஸி உபேந்த்ர தவ வீர்யே

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ஸ்ரீ ருத்ர ஸூக்தம்

(ஸ்ரீ ருத்ர பாராயணம் செய்ய இயலாதபோது மட்டும், முதலாவதாகச் சொல்லவேண்டியது)

பரிணோ ருத்ரஸ்ய ஹேதிர்
வ்ருணக்து பரி-த்வேஷஸ்ய துர்மதி
ரகாயோ: அவ-ஸ்திரா
மகவத்ப்யஸ்- தனுஷ்வ மீட்வஸ்
தோகாய தனயாய ம்ருடய ஸ்துஹி
ஸ்ருதம் கர்தஸதம் யுவாநம் ம்ருகந்த
பீம-முபஹத்னு-முக்ரம் ம்ருடா
ஜரித்ரே ருத்ர ஸ்தவாநோ அந்யந்தே
அஸ்மந்-நிவபந்து ஸேனா: மீடுஷ்டம
ஸிவதம ஸிவோ ந: ஸுமனா பவ
பரமே வ்ருக்ஷ ஆயுதம் நிதாய க்ருத்திம் வஸான ஆசர பிநாகம்
பிப்ரதாகஹி அர்ஹன் பிபர்ஷி ஸாயாகானி தன்வ அர்ஹந்
நிஷ்கம் யஜதம் விஸ்வரூபம் அர்ஹந் நிதந் தயஸே விஸ்வ
மப்புவம் ந வா ஓஜீயோ ருத்ர த்வதஸ்தி த்வமக்னே ருத்ரோ
அஸுரோ மஹோ திவஸ்த்வ ஸர்தோ மாருதம் ப்ருக்ஷ ஈஸிஷே
த்வம் வாதை – ரருணைர்யாஸி ஸங்கயஸ் த்வம் பூஷா விதத: பாஸி
நுத்மனா ஆவோ ராஜாந – மத்வரஸ்ய ருத்ர ஹோதார ஸத்ய
யஜ ரோதஸ்யோ அக்நிம் புராதநயித்னோரசித்தாத் – ஹிரண்ய –
ரூபமவஸே க்ருணுத்வம்

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

பவமான ஸூக்தம்

(புண்யாஹவாசனம்)

(தைத்ரீய ஸம்ஹிதை, ஐந்தாம் காண்டம்)

ஓம் ஹிரண்யவர்ணா: ஸுசய: பாவகா: யாஸு ஜாத: கஸ்யபோ
யாஸ்விந்த்ர: அக்நிம் யா கர்பம் ததிரே விரூபாஸ்தா ந ஆப:ஸ
ஸ்யோநா பவந்து

யாஸா ராஜா வருணோ யாதி மத்யே ஸத்யாந்ருதே அவபஸ்யம்
ஜநானாம் மதுஸ்சுத: ஸுசயோ யா: பாவகாஸ்தா ந ஆப:ஸ
ஸ்யோநா பவந்து

யாஸாம் தேவா திவி க்ருண்வந்தி பக்ஷம் யா அந்தரி÷க்ஷ
பஹுதா பவந்தி யா: ப்ருதிவீம் பயஸோந்தந்தி ஸுக்ராஸ்தா ந
ஆப:ஸ ஸ்யோநா பவந்து

ஸிவேந மா சக்ஷúஷா பஸ்யதாப:-ஸிவாய தனுவோப ஸ்ப்ருஸத
த்வசம மே ஸர்வா அக்நீ ரப்ஸுஷதோ ஹுவே வோ மயி
வர்சோ பலமோஜோ நிதத்த

பவமாநஸ்ஸுவர்ஜன: பவித்ரேண விசர்ஷணி: ய: போதா ஸ
புநாது மா புநந்து மா தேவஜனா: புநந்து மநவோ தியா புநந்து
விஸ்வ ஆயவ: ஜாதவேத: பவித்ரவத் பவித்ரேண புநாஹி மா
ஸுக்ரேண தேவ தீத்யத் அக்நே க்ரத்வா க்ரதூ ரனு யத்தே
பவித்ர-மர்சிஷி அக்நே வித்த-மந்தரா ப்ரஹ்ம தேந புநீமஹே
உபாப்யாம் தேவ ஸவித: பவித்ரேண ஸவேந ச இதம் ப்ரஹ்ம
புநீமஹே வைஸ்வதேவீ புநதீ தேவ்யாகாத் யஸ்யை
பஹ்வீஸ்துநுவோ வீதப்ருஷ்டா: தயா மதந்த: ஸதமாத்யேஷு
வய ஸ்யாம பதயோ ரயீணாம் வைஸ்வாநரோ ரஸ்மிபர்-மா புநாது
வாத: ப்ராணேநெஷரோ மயோ பூ: த்யாவா ப்ருதிவீ பயஸா
பயோபி: ருதாவரீ யஜ்ஞியே மா புநீதாம் ப்ருஹதபி: ஸவிதஸ்த்ருபி:
வார்ஷிஷ்டைர் – தேவமன்மபி: அக்நே தøக்ஷ: புநாஹி மா யேந
தேவா அபுஹத யேநாபோ திவ்யங்கஸ: தேந திவ்யேந ப்ரஹ்மனா
இதம் ப்ரஹ்ம புநீமஹே ய: பாவமானீ-ரத்த்யேதி ருஷிபி:
ஸம்ப்ருத ரஸம ஸர்வ ஸ பூதமஸ்நாதி ஸ்வதிதம் மாத ரிஸ்வனா
பாவமானீர்யோ அத்யேதி ருஷிபி: ஸம்ப்ருத ரஸம தஸ்மை
ஸரஸ்வதீ துஹே க்ஷீர ஸர்பிர்-மதூதகம்

பாவமானீ: ஸ்வஸ்த்யயனீ: ஸுதுகாஹி பயஸ்வதீ: ருஷிபி:
ஸம்ப்ருதோ ரஸ: ப்ராஹ்மணேஷ்வம்ருத ஹிதம்

பாவமாநீர்-திஸந்து ந: இமம் லோகமதோ அமும் காமான்
ஸமர்தயந்து ந: தேவீர் தேவை: ஸமாப்ருதா: பாவமானீ:
ஸவ்ஸ்த்யயனீ: ஸுதுகாஹி க்ருதஸ்சுத: ருஷிபி: ஸம்ப்ருதோ ரஸ:
ப்ராஸ்மணேஷ்வம்ருத ஹிதம் யேந தேவா: பவித்ரேண ஆத்மானம்
புநதே ஸதா தேந ஸஹஸ்ரதாரேண பாவமான்ய: புநந்து மா
ப்ரஜாபத்யம் பவித்ரம் ஸதோத்யாம ஹிரண்மயம தேந ப்ரஹ்ம விதோ
வயம் பூதம் ப்ரஹ்ள புநீமஹே இந்த்ர: ஸுநீதீ ஸஹமா புநாது ஸோம:
ஸ்வஸ்த்யா வருண: ஸமீச்யா யமோ ராஜா ப்ரம்ருணாபி: புநாது மா
ஜாதவேதா மோர்ஜயந்த்யா புநாது பூர்புவஸ்ஸுவ:

ஓம் தச்சம் யோராவ்ருணீமஹே காதும் யஜ்ஞாய காதும்
யஜ்ஞபதயே தைவீ: ஸ்வஸ்திரஸ்து ந: ஸ்வஸ்திர்- மாநுஷேப்ய:
ஊர்த்வம் ஜிகாது பேஷஜம்  ஸந்நோ அஸ்து த்விபதே ஸம்
சதுஷ்பதே

ஓம் ஜ்ரும்பகாய வித்மஹே பாஸஹஸ்தாய தீமஹி
தந்நோ வருண: ப்ரசோதயாத்

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ஸாந்தி பஞ்சகம்

ஸந் நோ மித்ர: ஸம் வருண: ஸந் நோ பவத்வர்யமா ஸந் ந
இந்த்ரோ ப்ருஹஸ்பதி: ஸந் நோ விஷ்ணுருருக்ரம: நமோ
ப்ரஹ்மணே நமஸ்தே வாயோ த்வமேவ ப்ரத்யக்ஷம் ப்ரஹ்மாஸி
த்வமேவ ப்ரத்யக்ஷம் ப்ரஹ்ம வதிஷ்யாமி ருதம் வதிஷ்யாமி
ஸத்யம் வதிஷ்யாமி தன்மாமவது தத்வக்தாரமவது அவது மாம்
அவது வக்தாரம்

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ஸந் நோ மித்ர: ஸம் வருண: ஸந் நோ பவத்வர்யமா ஸந் ந
இந்த்ரோ ப்ருஹஸ்பதி: ஸந் நோ விஷ்ணுருருக்ரம: நமோ
ப்ரஹ்மணே நமஸ்தே வாயோ த்வமேவ ப்ரத்யக்ஷம் ப்ரஹ்மாஸி
த்வாமேவ ப்ரத்யக்ஷம் ப்ரஹ்மா வாதிஷம் ருதம வாதிஷம் ஸத்யம
வாதிஷம் தன்மாமாவீத் தத்வக்தாரமாவீத் ஆவீன் மாம் ஆவீத்
வக்தாரம்

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ஸஹ நா வவது  ஸஹ நௌ புனக்து ஸஹ வீர்யம் கரவாவஹை
தேஜஸ்வி நாவதீதமஸ்து மா வித்விஷாவஹை

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

நமோ வாசே யா சோதிதா யா சானுதிதா தஸ்யை வாசே நமோ நமோ
வாசே நமோ வாசஸ்பதயே நம ருஷிப்யோ மந்த்ரக்ருத்ப்யோ
மந்த்ரபதிப்யோ மா மாம்ருஷயோ மந்த்ரக்ருதோ மந்த்ரபதய: பராதுர்
மாஹம் ருஷீன்மந்த்ர-க்ருதோ மந்த்ரபதீன் பராதாம் வைஸ்வதேவீம்
வாசமுத்யாஸ ஸிவாமதஸ்தாஞ் ஜுஷ்டாம் தேவேப்ய: ஸர்ம மே
த்யௌ: ஸர்ம ப்ருதிவீ ஸர்ம விஸ்வமிதம் ஜகத்  ஸர்ம சந்த்ரஸ்ச
ஸூர்யஸ்ச ஸர்ம ப்ரஹ்ம ப்ரஜாபதீ பூதம் வதிஷ்யே புவனம்
வதிஷ்யே தேஜோ வதிஷ்யே தஸ்மா அஹமித- முபஸ்தரண
முபஸ்த்ருண உபஸ்தரணம் மே ப்ரஜாயை பஸூனாம் பூயா
துபஸ்தரண-மஹம் ப்ரஜாயை பஸூனாம் பூயாஸம் ப்ராணாபானௌ
ம்ருத்யோர்-மாபாதம் ப்ராணாபானௌ மா மாஹாஸிஷ்டம் மது மனிஷ்யே
மது ஜனிஷ்யே மது வக்ஷ்யாமி மது வதிஷ்யாமி மதுமதீம்
தேவேப்யோவாசமுத்யாஸ ஸுஸ்ரூஷேண்யாம் மனுஷ்யேப்யஸ்தம்
மா தேவா அவந்து ஸோபாயை பிதரோனுமதந்து

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

தச்சம் யோராவ்ருணீமஹே காதும் யஜ்ஞாய காதும்
யஜ்ஞபதயே தைவீ: ஸ்வஸ்தி-ரஸ்து ந: ஸ்வஸ்திர்-மானுஷேப்ய:
ஊர்த்வம் ஜிகாது பேஷஜம் ஸந் நோ அஸ்து த்விபதே ஸம்
சதுஷ்பதே

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

ஆபிர்கீர்பிர்யததோந ஊநம் ஆப்யாயய ஹரிவோ வர்தமாந:
யதாஸ்தோத்ருப்யோ மஹிகோத்ராருஜாஸி பூயிஷ்டாபாஜோ அத
தேஸ்யாம ப்ரஹ்ம ப்ரவாதிஷ்ம தந்நோமாஹாஸித்

ஓம் ஸாந்தி: ஸாந்தி: ஸாந்தி:

யதக்ஷரபதப்ரஷ்டம் மாத்ராஹீனம் து யத்பவேத்
தத்ஸர்வம் க்ஷம்யதாம் தேவ நாராயண நமோஸ்து தே
விஸர்கபிந்து மாத்ராணி பதபாதாக்ஷராணி ச
ந்யூநானி சாதிரிக்தானி க்ஷமஸ்வ புரு÷ஷாத்தம
க்ஷமஸ்வ மஹேஸ்வர: க்ஷமஸ்வ மஹேஸ்வரீ

ஓம் ஸ்ரீ குருப்யோ நம:  ஹரி: ஓம்

நமசிவய, சிவயநம, வயநமசி, சிவாய தத்புருட சிவ மந்திரமும்-பலன்களும்

நங்சிவயநம என்று உச்சரிக்க – திருமணம் நிறைவேறும்
அங்சிவயநம என்று உச்சரிக்க – தேக நோய் நீங்கும்
வங்சிவயநம என்று உச்சரிக்க – யோக சித்திகள் பெறலாம்.
அங்சிவயநம என்று உச்சரிக்க – ஆயுள் வளரும், விருத்தியாகம்
ஓம் அங்சிவாய என்று உச்சரிக்க – எதற்கும் நிவாரணம் கிட்டும்.
கிலி நமசிவய என்று உச்சரிக்க – வசிய சக்தி வந்தடையும்
ஹிரீநமசிவய என்று உச்சரிக்க – விரும்பியது நிறைவேறும்
ஐயும் நமசிவய என்று உச்சரிக்க – புத்தி வித்தை மேம்படும்.
நம சிவய என்று உச்சரிக்க – பேரருள், அமுதம் கிட்டும்.
உங்யுநமசிவய என்று உச்சரிக்க – வியாதிகள் விலகும்.
கிலியுநமசிவய என்று உச்சரிக்க – நாடியது சித்திக்கும்
சிங்வங்நமசிவய என்று உச்சரிக்க – கடன்கள் தீரும்.
நமசிவயவங் என்று உச்சரிக்க – பூமி கிடைக்கும்.
சவ்வுஞ் சிவாய என்று உச்சரிக்க – சந்தான பாக்யம் ஏற்படும்.
சிங்றீங் என்று உச்சரிக்க- வேதானந்த ஞானியாவார் உங்றீம்
சிவயநம என்று உச்சரிக்க – மோட்சத்திற்கு வழி வகுக்கும்.
அங்நங் சிவாய என்று உச்சரிக்க – தேக வளம் ஏற்படும்.
அவ்வுஞ் சிவயநம என்று உச்சரிக்க – சிவன் தரிசனம் காணலாம்.
ஓம் நமசிவாய என்று உச்சரிக்க – காலனை வெல்லலாம்.
லங் ஸ்ரீறியுங் நமசிவாய என்று உச்சரிக்க – தானிய விளைச்சல் மேம்படும்.
ஓம் நமசிவய என்று உச்சரிக்க – வாணிபங்கள் மேன்மையுறும்
ஓம் அங்உங்சிவயநம என்று உச்சரிக்க – வாழ்வு உயரும், வளம் பெருகும். ஓம் ஸ்ரீறியும் சிவயநம என்று உச்சரிக்க – அரச போகம் பெறலாம்.
ஓம் நமசிவய என்று உச்சரிக்க – சிரரோகம் நீங்கும்.
ஓங் அங்சிவாய நம என்று உச்சரிக்க – அக்னி குளிர்ச்சியைத் தரும்.